Kącik logopedyczny

JAK ĆWICZYĆ UKŁADANIE SEKWENCJI SŁUCHOWYCH?

 Prawidłowe przetwarzanie słuchowe z zachowaniem linearnego porządku(po kolei) jest niezwykle istotnym obszarem rozwoju dziecka, gdyż korzystnie wpływa na uwagę i pamięć słuchową. Prawidłowo rozwijający się trzylatek (po drugich urodzinach) powinien wysłuchać, powtórzyć i zapamiętać sekwencję trzech wyrazów, a sześciolatek już 5-6. Jednakże w obecnych czasach u dzieci funkcje lewej półkuli mózgu są zaburzone, a nawet wręcz zahamowane, co wynika z  nadmiernej stymulacji obrazem- telewizja, komputer, tablet, telefon komórkowy czy grające zabawki, ciągle włączony telewizor, radio. Właśnie z tego powodu obserwujemy tak wiele trudności z brakiem mowy u 2-3 latków, trudności w koncentracji, wyborem ręki dominującej, odbiorem kolejności czasowej zdarzeń, i wielu innych trudności, a potem problemów w przyswajaniu wiedzy, w nauce, z czytaniem, pisaniem itd.

  Tak naprawdę każdego dnia, każdy z nas wykonuje zadania sekwencyjne-gdy chodzi, mówi, czyta, pisze, otwiera kluczem drzwi, myje zęby, przygotowuje kanapki, robi pranie, tańczy, jeździ na rowerze, prowadzi samochód. Dlatego właśnie tak ważne jest uczestniczenie dziecka w codziennych czynnościach, opowiadanie o nich, oglądanie zdjęć, przypominanie sobie co się zdarzyło wczoraj, co będzie dziś, co jutro, że rano jest śniadanie, a potem obiad itd.

Z tego też powodu, aby stymulować lewą półkulę mózgu do pracy, a także ćwiczyć percepcję słuchową, głównie pamięć i uwagę słuchową, warto bawić się w układanie sekwencji słuchowych.

Zachęcam do wykonania ciekawych zabaw.

ZADANIE NA ROZGRZEWKĘ

Przygotowujemy 3 obrazki; na przykład: misia, piłkę i auto. Mówimy polecenie: Podaj mi misia. Itd. Po paru powtórzeniach z podawaniem różnych obrazków, wprowadzamy element: Pokaż mi, gdzie jest miś. I tutaj często występują trudności, bo dziecko znów podaje nam obrazek, a ma go pokazać. Pilnujemy, by właściwie reagowało. Jeśli to ćwiczenie nie sprawia trudności zabieramy się za inne.

SEKWENCJE SŁUCHOWE NIEWERBALNE

Przygotowujemy 3 klocki drewniane w jednym kolorze i pałeczkę/patyczek/pędzel. Stukamy najpierw w pierwszy klocek, potem w trzeci, dziecko powtarza. Potem stukamy np.dwa razy w pierwszy i raz w drugi , dziecko powtarza itd.

Stukanie w klocki pałeczką.

Inny typ zadań, z sekwencjami niewerbalnymi, można wykonać z użyciem kubka lub blatu kuchennego i łyżeczki. Wystukujemy jakiś rytm na kubku, albo blacie, a zadaniem dziecka jest go powtórzyć.

Wystukiwanie rytmu na kubku lub blacie.

SEKWENCJE SŁUCHOWE WERBALNE

POZIOM I

Najprostsza forma wykonania tej zabawy wymaga posiadania czystej kartki oraz figurek zwierzątek, atrap owoców czy kolorowych klocków. Na białej kartce rysujemy dwa kwadraty (bo to 2-elementowa sekwencja),a przed dzieckiem kładziemy około 5 figurek zwierzątek, czy atrap owoców lub kolorowych klocków. Mówimy: Połóż krowę, gąskę. Pilnujemy kolejności i kierunku układania – od lewej do prawej-jeśli dziecko najpierw położy gąskę, a potem krowę, to jest to źle wykonane zadanie. Musimy je powtórzyć.

Układanie figurek od lewej do prawej.

Kiedy nie sprawia to trudności, przechodzimy do sekwencji 3-elemntowej. Rysujemy trzy okienka i mówimy: Połóż świnię, krowę, kota lub Połóż czerwony, niebieski, żółty klocek

Sekwencja trójelementowa do układania.

Cały czas pilnujemy, żeby dziecko zabierało do ręki przedmioty dopiero, gdy powiemy całość polecenia.

Jeśli dziecko nie ma żadnych trudności z układaniem takich sekwencji możemy używać obrazków oraz możemy przejść na :

POZIOM II

Możemy nadal układać sekwencje na białej kartce ale radzę sobie wyciąć np. pociąg. Kładziemy przed dzieckiem około 6-10 różnych obrazków. Najpierw wszystkie sobie wspólnie nazywamy, żeby wiedzieć, czy dziecko je zna. Potem zakrywamy białą kartką rozłożone obrazki i mówimy polecenie: Pociąg wiezie: pszczółkę, słońce, biedronkę albo W pociągu jest…..Odsłaniamy kartkę i dziecko ma za zadanie zabrać właściwe obrazki oraz ułożyć je w odpowiedniej kolejności w okienkach pociągu. Jeśli nie sprawia to trudności, to można wyciąć sobie wagon i układać 4 –a nawet 5-elementowe sekwencje.

Układanie obrazków w okienkach pociągu.

Warto zaproponować dziecku zabawę w odwracanie roli. Wtedy to dziecko wypowiada sekwencję wyrazów, a my ją układamy (warto się czasem pomylić)

            POZIOM III

Jeśli dziecko poprawnie wykonuje ćwiczenia na materiale tematycznym, można przeprowadzić je korzystając z materiału literowego -samogłoski albo sylaby, czy wyrazy z trudnymi głoskami , które dziecko ćwiczy na zajęciach logopedycznych.

Układanie z wykorzystaniem materiału literowego.

Powodzenia i miłej zabawy!

logopeda – neurologopeda  Weronika Stasicka

 Broszurka dla rodziców

JAK ĆWICZYĆ UKŁADANIE SEKWENCJI WZROKOWYCH?

Sekwencja to ciąg znaków lub symboli, który jest uporządkowany według jakiejś reguły. Np. jabłko- gruszka- jabłko- gruszka itd. albo kwadrat- trójkąt-kwadrat- trójkąt itd. Umiejętność ta jest podstawową zdolnością poznawczą, która pozwala dziecku w prawidłowy sposób mówić, pisać i czytać, gdyż funkcje te polegają właśnie na odtwarzaniu dźwięków, liter w odpowiedniej kolejności. Sekwencje to stymulacja lewej półkuli mózgu, która jest odpowiedzialna właśnie za tego typu działania, a przy okazji ćwiczymy percepcję wzrokową, koncentrację oraz motorykę małą. Ważne jest tutaj pilnowanie porządku od lewej do prawej.

Ćwiczenia sekwencji zaczyna się od układania sekwencji tematycznych- zwierzątka, owoce, warzywa, kolorowe patyczki, kubki, dopiero potem figury, litery, sylaby  czy wzory Działamy w następującej KOLEJNOŚCI:

1. Naśladowanie sekwencji
2. Kontynuowanie sekwencji
3. Uzupełnianie sekwencji
4. Samodzielne układanie sekwencji

Na każdym etapie rozpoczynamy od dwóch powtarzających się elementów, stopniowo zwiększając stopień trudności o dodatkowy element, czyli najpierw jabłko- gruszka- jabłko itd., potem jabłko- gruszka- truskawka- jabłko-gruszka-truskawka itd., potem np. jabłko- jabłko- gruszka- jabłko-jabłko -gruszka itd., i coraz trudniejsze.

JAK ĆWICZYMY?

ETAP 1

NAŚLADOWANIE SEKWENCJI

            Na początku dziecko ma za zadanie tylko odtworzyć sekwencję. Przygotowujemy dwuelementową sekwencję, a dziecku dajemy pusty pasek brystolu i takie same przedmioty lub wycięte obrazki. Dziecko musi odtworzyć naszą sekwencję, układając ją na pustym pasku, z zachowaniem porządku układania od lewej do prawej strony.

Odtworzenie sekwencji.

ETAP II

KONTYNUOWANIE SEKWENCJI

Tutaj zadaniem dziecka jest dokończenie układania sekwencji przygotowanej przez nas-  na tym samym pasku brystolu, elementami, które leżą przed dzieckiem.

Dokończenie układania sekwencji.

ETAP III

UZUPEŁNIANIE SEKWENCJI

Teraz bawimy się w uzupełnianie brakujących elementów sekwencji. Układamy na pasku sekwencję dwuelementową, w której brakuje czwartego elementu. Na stole leżą dwa brakujące elementy. Dziecko ma uzupełnić  puste miejsce właściwym elementem.

Uzupełnianie brakujących elementów sekwencji.

ETAP IV

SAMODZIELNE UKŁADANIE SEKWENCJI

To ostatni etap ćwiczeń sekwencji wzrokowych. Dajemy dziecku różne obrazki lub np. 3 czerwone kredki , 3 czarne i 3 zielone. Zadaniem dziecka jest ułożenie sekwencji według wymyślonej przez siebie reguły.

Samodzielne układanie sekwencji.

Gorąco zachęcam do wykonywania tych ćwiczeń w domu..

W domu znajdziecie mnóstwo przedmiotów, które można wykorzystać do tej zabawy. Układajcie kolorowe guziki, kawałki bibuły, patyczki, kredki, kolorowe karteczki samoprzylepne – np. na lodówce – to na pewno będzie dla dziecka ogromna frajdaJ

Przy okazji pamiętajmy, by rozmawiać z dzieckiem o kolorach, kształtach, nazywajmy zbiory tj: sztućce, a w nich widelec, łyżka itd., warzywa (przykłady warzyw), owoce(przykłady owoców).

Życzę świetnej zabawy!

logopeda Weronika Stasicka

ZABAWY ODDECHOWE

Dziś proponuję dzieciom parę zabaw oddechowych, które przy systematycznym wykonywaniu, będą uczyły prawidłowego oddechu oraz wydłużą fazę wydechu.

OKRĘT

Co jest potrzebne?

-miska z wodą, łódeczka z papieru lub plastikowa

Jak się bawimy?

Napełniamy miskę wodą. Zadaniem dziecka jest dmuchanie na łódeczkę-w różny sposób-długo, krótko, mocno, lekko, tak aby płynęła.

Wcześniej można wraz z dzieckiem przygotować taką łódeczkę, dziecko może ją pokolorować, ozdobić, podpisać.

BURZA W SZKLANCE WODY

Co jest potrzebne?

Szklanka z wodą, słomka

Jak się bawimy?

Zadaniem dziecka jest dmuchanie w rurkę, która umieszczona jest w szklance z wodą. Woda ma bulgotać-raz robimy wielką burzę, a raz tylko lekko spieniamy wodę.

MECZ PIŁKARSKI

Co jest potrzebne?

-kulki z folii aluminiowej lub piłeczki ping-pongowe, pudełka po herbacie lub plastikowe pojemniki

Jak się bawimy?

Zadaniem dziecka i rodzica jest przedmuchiwanie piłeczki pingpongowej do siebie- staramy się wbić gola w bramkę -pudełko. Bramka może być jedna, ustawiona na środku stołu lub kilka w różnych miejscach.

Możemy zrobić tablicę do zapisu punktów i ustalić nagrody😊

Miłej zabawy!

Weronika Stasicka, logopeda

ANALIZA I SYNTEZA WZROKOWA CZ. 2

W tym tygodniu zapraszam Państwa i dzieci do zapoznania się z innymi sposobami, na ćwiczenie analizy i syntezy wzrokowej.

Analiza wzrokowa to najprościej ujmując zdolność odbierania obrazu za pomocą zmysłu wzroku i dokonywania syntezy czyli scalenia obrazu. Prof. Jagoda Cieszyńska, twórczyni Metody Krakowskiej wyróżnia cztery stadia, które mają miejsce podczas analizy wzrokowej, a które pojawiają się u dzieci stopniowo-osiągnięcie jednej warunkuje osiągnięcie następnej. Te stadia to: PATRZENIE-wykorzystujemy do tego wzrok, OGLĄDANIE-odbiór znaczenia czyli wiemy, co jest na obrazku, co widzimy, AKTYWNE SPOSTRZEGANIE-szukanie elementu, różnicy, AKTYWNE SPOSTRZEGANIE W DZIAŁANIU-to już wykonywanie ćwiczeń-układanie według wzoru, uzupełnianie obrazka.

Sprawnie funkcjonująca ANALIZA WZROKOWA jest potrzebna już od początku życia, po to by niemowlę mogło mieć z rodzicem kontakt wzrokowy, co pozwala na budowanie pierwszych dialogów, więzi między członkami rodziny, na uczenie się przez naśladownictwo, a później na uczenie się w ogóle, o czym pisałam w zeszłym tygodniu.

W kształtowaniu się analizy wzrokowej z pewnością nie pomaga korzystanie przez dzieci od niemowlęctwa z wysokich technologii i dźwiękowych zabawek, a także przebywanie w domu, w którym ciągle włączony jest telewizor czy radio, gdyż stymulują one jedynie prawą półkulę mózgu, a jak już wielokrotnie pisałam, to lewa odpowiedzialna jest za przetwarzanie linearne, czyli m.in.za percepcję wzrokową.

PRZYKŁADY ĆWICZEŃ USPRAWNIAJĄCYCH  ANALIZĘ I SYNTEZĘ WZROKOWĄ.

TAKI SAM

UZUPEŁNIANIE BRAKUJĄCYCH ELEMENTÓW NA OBRAZKU

SZUKANIE ELEMENTÓW Z DUŻEGO OBRAZKA

SZUKANIE CIENI i RÓŻNIC

SZUKANIE RÓŻNIC

SZUKANIE RÓŻNIC

ODWRACANIE OBRAZKÓW

UŁÓŻ, TAK SAMO

GRY

Polecam także gry, m.in. zestawy PUS-ów, są w nich specjalne części dla przedszkolaków, „Szukam i opowiadam”, „Bystre oczko”, Dobble, Memory, Bingo, mozaiki, klocki lego. W sklepach znajdziemy również mnóstwo, niedrogich książeczek/teczek z zadaniami przeznaczonych dla przedszkolaków, w których zwykle najwięcej jest zadań rozwijających właśnie percepcję wzrokową. Wspólne czytanie i oglądanie książeczek, odnajdywanie na nich elementów, także jest świetnym sposobem na stymulację analizy wzrokowej. Życzę miłych chwil, spędzonych na wspólnej zabawie.

Mgr Weronika Stasicka, logopeda, neurologopeda

ZABAWY LOGOPEDYCZNE

Dziś proponuję dzieciom dwie zabawy, które pomogą utrwalać ćwiczone głoski, czy też czytanie sylab lub samogłosek.

Oprócz tego rozwijają one percepcję słuchową- uwagę i pamięć słuchową, słuch fonemowy, doskonalą dużą motorykę, koordynację  wzrokowo-ruchową oraz orientację przestrzenną. Zapraszam do zabawy!

ZABAWA Z KOSTKAMI

CO JEST POTRZEBNE?

-kostka

-wyrazy zapisane na kartkach albo obrazki z zaznaczoną ilością kropek albo napisanymi cyframi od 1-6

JAK SIĘ BAWIMY?

Zadaniem dziecka jest rzucanie kostką, a następnie przeczytanie lub powtórzenie za rodzicem wyrazu, któremu przypisana jest dana cyfra.np. wyraz „Szopa” miał cyfrę 4, którą wyrzuciło dziecko, więc ten wyraz powtarzamy. Wyrazy oczywiście należy zmieniać, tzn. dodawać nowe. Warto wprowadzić punktację.

ZABAWA „SKOKI ŻABKI”

CO JEST POTRZEBNE?

-kartki z napisanymi wyrazami lub obrazkami, piłka

JAK SIĘ BAWIMY?

Rozkładamy na podłodze kartki z wyrazami lub obrazkami, dotyczącymi głoski, którą nasze dziecko utrwala, albo samogłosek lub sylab, których uczy się czytać.

Wersja nr 1

Dziecko ma za zadanie skoczyć tam, gdzie rodzic rzuci piłkę i powtórzyć/przeczytać wyraz.

Wersja nr 2

 Dziecko ma za zadanie samo rzucić piłkę i powtórzyć/przeczytać wyraz.

Wersja nr 3

Dziecko mają za zadanie reagować na polecenia rodzica typu: Idź dwa kroki do przodu (powtarza wyraz, na którym stanęło), Idź trzy kroki w prawo itd. Dzieci, które nie rozróżniają jeszcze stron idą np., 3 kroki w stronę okna, jeden w stronę łóżka itd.)

Wyrazy oczywiście dzielimy na sylaby, dzielimy na głoski, starsze dzieci mówią, jaka głoska jest na końcu, jaka na początku, natomiast młodsze, jaka sylaba jest na końcu, jaka na początku.

Z przyjemnością obejrzę zdjęcia lub filmiki, z zabaw w wykonaniu Państwa dzieci.

Logopeda- neurologopeda Weronika Stasicka

ZABAWA LOGOPEDYCZNA „KRĘGLE”

         Etap utrwalania głosek, u wielu dzieci, bywa długi i męczący. Powtarzanie ciągle tych samych wyrazów staje się w końcu nudne i często rodzice porzucają te ćwiczenia. Jednakże należy pamiętać, że bez poświęcenia codziennie ok.15 minut na utrwalanie wyrazów, zawierających ćwiczone głoski, terapia dziecka będzie się niepotrzebnie przedłużać.

Dlatego warto poszukiwać ciekawych sposobów na urozmaicenie tego etapu. Wiele takich propozycji zamieszczam w naszej przedszkolnej gazetce „Twój przedszkolak” oraz znajdują się one tutaj, w Kąciku Logopedycznym, w artykułach z zeszłego roku, z okresu zawieszenia zajęć w przedszkolach.

Dziś zapraszam do zapoznania się z kolejną propozycją utrwalania ćwiczonych głosek albo samogłosek czy sylab, które dziecko uczy się czytać.

CO JEST POTRZEBNE?

Kręgle, piłka, napisane na kartkach wyrazy.

JAK SIĘ BAWIMY?

Na podłodze ustawiamy kręgle, a pod każdym z nich kładziemy albo przyklejamy na nie ćwiczone wyrazy. Zadaniem dziecka jest trafienie piłką w kręgle. Jeśli dziecko trafi np. w dwa kręgle-wypowiada za rodzicem dwa wyrazy, jeśli potrafi czytać robi to samodzielnie. Można też utrudnić zabawę i poprosić o ułożenie zdania z danymi wyrazami.

Kręgle z napisami.

Jeśli dziecko świetnie radzi sobie z wyrazami, możemy zapisywać całe zdania  do powtarzania.

Pamiętajmy, aby zawsze zapytać dziecko, czy wie, co oznacza dany wyraz. Jeśli nie-wytłumaczmy mu, pokażmy, jeśli jest to możliwe, a jeśli nie, to zaprezentujmy zdjęcie, opiszmy tę rzecz. Dzięki temu poszerzamy wiedzę o świecie oraz słownictwo naszego dziecka.

Motywujmy się 😊

Można przygotować sobie tablicę z punktacją i zapisywać wyniki każdego dnia ( na podane przez Państwa maile prześlę gotową tabelę do wydruku). Na koniec tygodnia warto dać dziecku jakąś nagrodę-może wspólną zabawę, grę, wyjście na spacer, lody, małą materialną rzecz.

Powodzenia!

Chętne osoby zapraszam do podzielenia się zdjęciami z proponowanych przeze mnie zabaw. Można je wysyłać na maila: weronika.stasicka@gmail.com

Mgr Weronika Stasicka – Logopeda, neurologopeda

ĆWICZENIA ANALIZY i SYNTEZY WZROKOWEJ CZ. 1 –

…a dlaczego nie puzzle?

Zapraszam Państwa do zapoznania się z ćwiczeniami, rozwijającymi analizę i syntezę wzrokową. Zaprezentuję ćwiczenia, które można przygotować w domu i w ramach zabawy wykonywać je z dzieckiem.

Umiejętność dokonywania analizy i syntezy wzrokowej jest niezwykle ważną umiejętnością. Doskonali ono funkcje lewej półkuli mózgu czyli analizowanie-dostrzeganie szczegółów, przetwarzanie linearne, porządkowanie sekwencyjne -krok po kroku, wykrywanie relacji, co pomaga dziecku w czytaniu ze zrozumieniem i pisaniu oraz dodatkowo wpływa na funkcje intelektualne dziecka teraz i w przyszłości, ułatwiając mu naukę.

Do ćwiczeń analizy i  syntezy wzrokowej należą:

1.Składanie obrazków z części

2.Uzupełnianie brakujących części obrazu

3.Ćwiczenia „taki sam”

4.Wyszukiwanie różnic między obrazkami

5.Odwracanie obrazków

6.Identyfikowanie odwróconych obrazków

7.Układanie wzorów z klocków

Składanie obrazków z części jest podstawowym ćwiczeniem analizy i syntezy wzrokowej i każde dziecko, które uczęszcza do mnie na terapię, wie na czym ono polega oraz bardzo je lubi. Ćwiczenie to dodatkowo ćwiczy koncentrację uwagi oraz sprawność manualną.

JAK ĆWICZYMY?

ETAP I

Pracę rozpoczynamy od obrazków tematycznych kolorowych o wyraźnym konturze po to, by dojść do ćwiczeń na materiale atematycznym( figury geometryczne), a później literopodobnym. Stopień trudności dostosowujemy do możliwości dziecka. 

Zabawa:

Rozkładamy przed dzieckiem pocięty obrazek (możemy powiedzieć, że ktoś zepsuł obrazek). Zadaniem dziecka jest złożenie go w całość.

Poniżej przedstawiam kolejność układania:

1.Składanie kolorowego obrazka z dwóch części-rozcięcie pionowe.

2. Składanie czarno-białego obrazka z dwóch części -rozcięcie pionowe.

Składanie czarno-białego obrazka z dwóch części -rozcięcie pionowe

3. Składanie kolorowego obrazka z dwóch części -rozcięcie poziome.
4. Składanie czarno-białego obrazka z dwóch części -rozcięcie poziome.

Składanie obrazka – rozcięcie poziome

5.Składanie kolorowego obrazka z trzech części-rozcięcie pionowe.

6.Składanie czarno-białego  obrazka trzech części-rozcięcie pionowe.

Składanie obrazka z trzech części – rozcięcie pionowe

7.Składanie  kolorowego obrazka z trzech części-rozcięcie poziome.

8.Składanie czarno-białego obrazka z trzech części-rozcięcie poziome.

Składanie obrazka z trzech części – rozcięcie poziome

9. Składanie kolorowego obrazka rozciętego po skosie na dwie części.
10. Składanie czarno-białego obrazka rozciętego po skosie na dwie części.

Składanie obrazka – rozcięcie po skosie

Jeśli dziecko bez problemu radzi sobie z układaniem obrazków, to przechodzimy do składania obrazków z czterech, pięcie i sześciu części według tej samej kolejności.

Składanie obrazka z wielu części

ETAP II

Kolejnym etapem będzie składnie obrazków atematycznych.

Możemy się bawić także w składanie tego typu obrazków.

Propozycja składania obrazka

Dlaczego puzzle nie stymulują funkcji wzrokowych?

Podczas układania puzzli dziecko dopasowuje, pasujące do siebie wycięciami części, robi to metodą prób i błędów, dzieje się to zwykle mechanicznie, bez oglądania ilustracji. Krótko mówiąc w puzzlach łączą się kształty, a nie ilustracje. Układając puzzle, dziecko ćwiczy cierpliwość, w pewnym stopniu koncentrację uwagi, spędza czas z rodzicem i to z pewnością są plusy. Natomiast układając obrazki pocięte na części, dziecko chcąc nie chcąc MUSI patrzeć na TREŚĆ OBRAZKA, oglądać, sprawdzać, szukać elementów, potem je połączyć w całość, tym samym rozwijając analizę i syntezę wzrokową.

Dlatego-dla samego relaksu-polecam puzzle, ale jeśli dodatkowo chcemy/powinniśmy ćwiczyć funkcje wzrokowe- składajmy obrazki z części 😊

W przyszłym tygodniu zapraszam na kolejną porcję ćwiczeń, doskonalących analizę i syntezę wzrokową.

Mgr Weronika Stasicka, logopeda, neurologopeda

PODSUMOWANIE KONKURSU LOGOPEDYCZNO-PLASTYCZNEGO-„Jesienne obrazy”

Konkurs logopedyczno-plastyczny „Jesienne obrazy” trwał od 19 października do 20 listopada 2020 r. Adresowany był do dzieci, uczestniczących w terapii logopedycznej.

Jego celem było rozbudzenie plastycznej i językowej twórczości u dzieci, prezentacja swoich umiejętności, zdolności plastycznych oraz współpraca logopedy, rodzica i dziecka nad rozwojem mowy z wykorzystaniem technik plastycznych.

Na konkurs należało dostarczyć pracę plastyczną, związaną z tematyką jesiennego lasu. Praca miała rozwijać mowę i poszerzać słownictwo związane z lasem i jesienią oraz usprawniać prawidłową wymowę głosek szumiących [sz, ż/rz, cz, dż] oraz szeregu syczącego [s, z, c, dz].

Na konkurs dostarczono 12 prac. Były to dwie prace z grupy Misiów, pięć z grupy Pszczółek oraz pięć z grupy Sów. Dzieci zastosowały do stworzenia swoich prac różne techniki plastyczne; niektóre prace były przestrzenne, niektóre płaskie; w większości prac wykorzystano naturalne materiały, takie jak liście, szyszki, żołędzie, kasztany. Prace były pełne jesiennych kolorów i leśnych zwierzątek oraz darów lasu. Wszystkie prace były pomysłowe, pięknie wykonane, a w każdej z nich zawarte były wyrazy z trudnościami artykulacyjnymi. Wszystkie dzieci, które wzięły udział w konkursie otrzymały, ufundowane przez Radę Rodziców, upominki, z których mamy nadzieję są zadowolone.

Bardzo dziękuję wszystkim Dzieciom wraz z Rodzicami za udział w konkursie i już  zapraszam na kolejny, który jak zawsze odbędzie się na wiosnę. Tym razem, ze względu na zainteresowanie dzieci i rodziców, będzie on skierowany do wszystkich dzieci z naszego przedszkola, nie tylko uczestniczących terapii logopedycznej. Zapraszam!

Mgr Weronika Stasicka

KILKA SŁÓW O JĘZYKU I SKRÓCONYM WĘDZIDEŁKU

Język jest narządem, który odgrywa jedną z najważniejszych funkcji podczas mówienia, połykania i oddychania. Jeśli jest sprawny to jest to idealna sytuacja, by dziecko mogło bez problemów się komunikować. Warto jednak pamiętać, że język jest mięśniem, co oznacza, że nad jego sprawnością można i należy pracować, tak samo jak np. nad sprawnością mięśni brzucha. Tylko systematyczność i dokładność w ćwiczeniach może przynieść oczekiwane efekty.

Co może zrobić rodzic, aby dziecko miało sprawny język?

• Karmić piersią – jeśli to możliwe, jest to nie tylko doskonały trening języka, ale warunkuje też jego prawidłową pozycję (w pozycji spoczynkowej, czyli kiedy dziecko nie je i nie mówi, język powinien być przyklejony do górnej części jamy ustnej, nie może leżeć na jej dnie)
• Dawać dziecku pokarmy(oczywiście po rozszerzeniu diety), które nie są zmiksowane – kawałek jabłka, gotowane warzywa, chrupki kukurydziane, skórki chleba
• Dużo rozmawiać, mówić wyliczanki, uczyć wierszyków, zabaw paluszkowych (np. “Warzyła myszka”),naśladować odgłosy zwierząt, pojazdów, śpiewać piosenki

Problem pojawia się, kiedy wędzidełko podjęzykowe jest byt krótkie(jest to ta błona językowa, która łączy język z dnem jamy ustnej) .Coraz częściej zauważa to już położna lub pediatra w szpitalu po narodzinach dziecka. Sygnałem jest sytuacja, gdy podczas pierwszych  karmień są trudności, dziecko nie umie złapać brodawki, wypuszcza ją, nie je, płacze podczas prób przystawienia do piersi. W tym momencie, po stwierdzeniu zbyt krótkiego wędzidełka,  można go szybko i sprawnie podciąć – jest to naprawdę bardzo mało inwazyjny zabieg. Trwa chwilę, a dziecko praktycznie od razu potrafi efektywnie ssać, dodatkowo ćwicząc sobie język, no i później nie ma problemów z mową.

Zdarza się jednak,  że zbyt krótkie wędzidełko odkrywa się w wieku 2, 3, 4 lat, a nawet później.

Jak sprawdzić, czy dziecko ma zbyt krótkie wędzidełko?

• Sprawdź, czy umie dosięgnąć czubkiem języka do nosa
• Zobacz, czy podczas wystawiania języka na brodę, jego czubek nie przypomina serduszka  (powinien być zaokrąglony)
• Poproś dziecko, by powtórzyło: LA,LA, LA – jeśli zamienia głoskę [l] na [j], to kolejny sygnał (inne sygnały to też brak głosek [t], [d], [n], [r] w wymowie ? jednak to nie zawsze świadczy o krótkim wędzidełku
• Zaobserwuj, czy dziecko nie mówi z językiem między zębami(czasem to świadczy m.in. o słabym napięciu mięśniowym, a nie o zbyt krótkim wędzidełku)
• Kłopoty z połykaniem, wypadanie jedzenia z buzi, nadmierne ślinienie,  to także alarmowe sygnały

Kiedy zauważysz któryś z wymienionych objawów, najlepiej udaj się do logopedy!

            Ważną informacją jest jeszcze fakt, iż język nawet po podcięciu może mieć problemy z tzw. Pionizacją czyli zdolnością swobodnego unoszenia jego czubka do wałka dziąsłowego. Po zabiegu, należy jak najszybciej rozpocząć ćwiczenia pionizacji pod okiem logopedy, który pokaże sposoby ćwiczenia w domu (kłopoty z pionizacją czasami mogą mieć także dzieci, które nie mają zbyt krótkiego wędzidełka)

Ćwiczenia pionizacji języka

(dla dzieci po podcięciu wędzidełka oraz dla dzieci, które mają prawidłowe wędzidełka jednak sprawność języka jest obniżona)

• Liczenie czubkiem języka górnych zębów
• Malowanie czubkiem języka podniebienia, policzków
• “Zdrapywanie” czubkiem języka kawałka opłatka ,chrupka,  przyklejonego do wałka dziąsłowego.
• Zlizywanie z podniebienia dżemu, nutelli, miodu
• Przybijanie czubkiem języka “gwoździków” do górnego dziąsła (patrz grafika w artykule)
• Malowanie kropelek deszczu czubkiem języka na podniebieniu
• “Piłka” – język udaje piłkę-odbija się od podłogi do sufitu (od dna jamy ustnej do górnego dziąsła i tak na zmianę)
• Głośne mówienie: LA LO LU LE LY,

                          ALA OLO ULU ELE YLY

                           AL OL UL EL YL

(tak samo z głoską T, D,N)

• Udawanie konika- kląskanie z buzią otwartą
• Sięganie czubkiem języka do koniuszka nosa i na brodę (tylko dla dzieci, które nie seplenią międzyzębowo- podczas mówienia język ma być niewidoczny!!!-przeczytaj mój poprzedni artykuł)

Jak zawsze najważniejsza jest regularność i dokładność.

Ćwicz codziennie 10-15 minut !

Język musi się rozciągnąć i zdobyć nowe umiejętności.

Opracowała mgr Weronika Stasicka

SEPLENIENIE MIĘDZYZĘBOWE –  PLAGA WŚRÓD DZIECI

            Seplenienie międzyzębowe polega na realizowaniu niektórych głosek z czubkiem języka wsuniętym między zęby górne i dolne oraz widocznym między wargami, a także z czubkiem języka dotykającym górnej wargi.

            Dotyczy to głosek: sz, ż, cz, dż, s,z,c, dz,ś, ź, ć, dź,t,d,n,l,r.  Nie musi dotyczyć wszystkich głosek jednocześnie. Jedno dziecko międzyzębowo może wymawiać np. tylko szereg syczący tj. s,z,c,dz, inne dziecko w ten nieprawidłowy sposób realizuje więcej lub wszystkie wymienione głoski.

Taka sytuacja W KAŻDYM WIEKU  jest nieprawidłowa, nie ustąpi sama, należy udać się z dzieckiem do specjalisty,który oceni przyczynę oraz zaleci ćwiczenia, jak najwcześniej!

            W każdej grupie przedszkolnej, klasie szkolnej podczas całego okresu mojej pracy spotykałam się z co najmniej czworgiem dzieci, które miały seplenienie międzyzębowe. Bywało, że w jednej grupie było aż 8 dzieci ! I o ile, wywołanie prawidłowo brzmiących głosek nie jest aż tak trudne, czy długotrwałe, to zautomatyzowanie czyli doprowadzenie do tego, żeby dziecko spontanicznie, czyli w toku zwykłej rozmowy, na co dzień, prawidłowo mówiło,jest niezwykle trudne i czasem ciągnie się latami ! Małe śliczne dziewczynki i chłopcy stają się uroczymi nastolatkami, którzy mówiąc wyciągają język na zewnątrz jamy ustnej-ne wygląda to dobrze, z czego wtedy dopiero zaczynają sobie zdawać sprawę; prowadzi do blokad w mówieniu, nadmiernej nieśmiałości,zmniejsza liczbę wypowiedzi. Terapia trwa też wtedy o wiele dłużej, gdyż nieprawidłowy sposób realizacji jest utrwalony.

            Główną przyczyną przedłużającej się niepotrzebnie terapii jest brak CODZIENNEJ pracy w domu. W przypadku “klasycznego” seplenienia, gdzie dziecko zamienia np”sz” na “s” -mówi “safa” nie “szafa”, itp., kiedy logopeda wywoła głoskę “sz” , to dość szybko dziecko zaczyna jej używać także w codziennej komunikacji. W przypadku seplenienia międzębowego, sytuacja jest odwrotna, ten nieprawidłowy sposób wymawiania, z językiem wsuniętym między zęby,jest tak utrwalony, że zmiana i “zapisanie” w mózgu prawidłowego sposobu, trwa dłużej i nie jest możliwe bez codziennej pracy, czyli pracy w domu !!!

Bardzo proszę o tym pamiętać i nie liczyć na prawidłową wymowę swojego dziecka, jeśli ćwiczy wyłącznie 20 min – pół godziny w gabinecie logopedy.

            Poniżej przedstawiam plakat,który zapozna Państwa z najważniejszymi informacjami dotyczącymi międzyzębowości. Zwróćcie uwagę przede wszystkim na punkt 1, 3 i 5 ! Jak ważna  jest rola rodzica i czuwanie nad rozwojem dziecka od urodzenia! Pomóżmy dzieciom w prawidłowej wymowie, by do szkoły mogły pójść pewne siebie i przygotowane do nauki czytania, pisania, wypowiadania się.

            W razie pytań, wątpliwości zapraszam na konsultacje w czwartki od 15.15 lub po osobistym umówieniu się .

Mgr Weronika Stasicka

KONKURS LOGOPEDCZYNO – PLASTYCZNY

“ZIMOWE WYRAZY”

podsumowanie

         Do 17 grudnia 2018r. dzieci uczestniczące w terapii logopedycznej mogły przynosić prace na zorganizowany przeze mnie konkurs pt. “Zimowe wyrazy”. Konkurs miał być okazją do wspólnego spędzenia czasu dziecka i rodzica/dorosłego. Jego celem było  rozbudzenie twórczości plastycznej i wyobraźni dzieci, zwrócenie uwagi na piękno naszej mowy, wzbogacenie zasobu słownictwa, a tym samym rozwijanie mowy.

Na konkurs wpłynęło 17 prac. Z grupy Wiewiórek pięcioro dzieci wykonało prace. Były to: Rita, Adaś, Wojtek, Faustynka i Olga, z grupy Sów-sześcioro: Emil, Milenka, Oliwia, Igor, Adaś i Wiktoria oraz z grupy Pszczółek-również sześcioro: Julka, Maja, Zosia, Lilianka,Wiktoria oraz Paulinka.

Dziękuję wszystkim dzieciom i ich rodzicom za zaangażowanie i poświęcony czas. Prace były bardzo ładne, a niektóre wyjątkowo pomysłowe i estetycznie wykonane. Wszystkie dzieci otrzymały dyplomy oraz upominki, z których jak widać na zdjęciach, były bardzo zadowolone. GRATULACJE DLA WSZYSTKICH!

Już teraz zapraszam wszystkich do udziału w następnym konkursie, który odbędzie się w drugim półroczu.

ROZWÓJ MOWY DZIECKA

    Drodzy Rodzice, Opiekunowie,

od momentu narodzenia Waszego dziecka, a nawet od dnia, kiedy dowiedzieliście się, że zostaniecie rodzicami, zastanawialiście się czy prawidłowo się rozwija. Obserwowaliście je na badaniu USG, pytaliście lekarzy czy jest zdrowe, czy wszystko jest w porządku. Potem kiedy się urodziło, czytacie książki, przeglądacie Internet, porównujecie z rodzeństwem, z dziećmi znajomych, pytacie pediatrę-wszystko dlatego, że je kochacie i chcecie, by miało jak najlepszy start i dobre życie. Jest to właściwa postawa rodzica, jednak  należy pamiętać o najważniejszej rzeczy- KAŻDE dziecko ma swoje-indywidualne tempo rozwoju-ale co za tym idzie,kiedy w pewnych obszarach jest ono wolniejsze, można, a nawet należy ten rozwój stymulować.

Tak właśnie jest w przypadku rozwoju mowy, który jest podzielony na etapy – dzięki znajomości tych etapów wiemy, jak ten rozwój powinien przebiegać w określonym wieku dziecka. Są to jednak ramy-nie każde dziecko dokładnie w tym momencie będzie osiągało daną sprawność. I nie będzie to zaburzenie. Nie ma powodu, by przejmować się, pewnymi, lekkimi odchyleniami w rozwoju. Nie będzie zaburzeniem, jeśli dziecko zacznie chodzić w 16 miesiącu życia lub jedno dziecko prawie 2-letnie będzie śpiewało piosenki i recytowało wierszyki, a inne w tym samym wieku zacznie używać zdań typu “Mama, daj”.

Zanim więc uznamy, że dziecko jest niegrzeczne, niemądre, czy zaburzone zapraszam Państwa do zapoznania się z okresami w rozwoju mowy. A następnie do przeczytania zebranych przeze mnie wskazówek, rad znajdujących się pod tabelką. Pomogą Wam one określić kiedy warto, a nawet należy udać się do specjalisty, gdyż opóźnienie jest już zbyt duże lub dana sytuacja w ogóle nie powinna mieć miejsca w danym wieku.

JAK PRZEBIEGA PRAWIDŁOWY ROZWÓJ MOWY DZIECKA – CO JEST WŁAŚCIWE,
A CO POWINNO NIEPOKOIĆ KAŻDEGO RODZICA ?

RODZICU, UDAJ SIĘ Z DZIECKIEM DO SPECJALISTY, GDY:

Dziecko 2-letnie

-nic nie mówi

-wymawia tylko pojedyncze dźwięki zamiast wyrazów, zwłaszcza jeśli w okresie

niemowlęcym nie gaworzyło lub gaworzenie było rzadkie

-wymawia dźwięki w taki sposób, że jego wypowiedź jest całkowicie niezrozumiała dla

osoby obcej

-ma ciągle otwartą buzię

Dziecko 3-letnie

-kiedy nadal występują problemy z 2 roku życia oraz:

-zamiast k, g wymawia t, d

np. kot -tot, mąka- mąta, góra- dóra,  waga-wada

– zamiast głoski f i w wymawia p, b, h

np. fotel – potel lub hotel,  woda-boda

Dziecko 4 – letnie

-zamiast s, z, c, dz wymawia ś, ź, ć, dź

np. sowa -siowa, zupa- źupa, cukierek-ciukierek

– zamiast l oraz r wymawia j

np. rower -jowej, krowa ? kjowa, trawa -tjawa, lala-jaja

– zamiast c, dz wymawia s, z

np. cytryna- sytryna, słońce -słońse, dzwon -zwon, pędzel- pęzel

– ubezdźwięcznia głoski dźwięczne,

np. zamiast b wymawia p, zamiast w wymawia f , zamiast d-t, zamiast g-k, zamiast ź-ś, zamiast dź-ć, zamiast z-s, zamiast dz-c

np. bułka- pułka, woda-fota, zegar-sekar, dzwoni -cfoni

Dziecko  5- letnie

-zamiast głosek sz, rz, cz, dż wymawia s, z, c, dz

np. szafa -safa, żyrafa- zyrafa, czoło- coło, dżem- dzem

-zamiast prawidłowego r wymawia je w inny sposób np. brzmienie podobne do francuskiego, angielskiego, z językiem między zębami( l zamiast r może jeszcze funkcjonować)

Dziecko 6- letnie

– zamiast  r wymawia l lub ł lub j

np. ryba – lyba lub łyba,jyba torba – tolba lub tołba

-przestawia sylaby w wyrazach lub skraca wyrazy np. zamiast  stół- tół;

Poza tym zawsze, od momentu, gdy dziecko ukończyło 2 r.ż, udaj się do specjalisty, gdy:

-nic nie mówi lub używa tylko gestów albo 2/3 słów

-gdy mowa jest całkowicie niezrozumiała

–wsuwa język między zęby (wydaje się, że mówi prawidłowo, jednak język jest widoczny między zębami)

-wydaje się, iż nie rozumie tego co, do niego mówisz, nie rozumie poleceń, mówi nie na temat

-zacina się, jąka się, za szybko mówi

A już od momentu urodzenia:

-ma ciągle otwartą buzię, mocno się ślini

-ma problemy z prawidłowym piciem- z piersi, z butelki, żuciem, przełykaniem, oddychaniem

-wydaje się, że nie słyszy

-nie wydaje żadnych dźwięków

-nie reaguje na głos rodzica, nie ma uśmiechu społecznego w 3 miesiącu

-ma za krótkie wędzidełko podjęzykowe(łączy ono spód języka z dołem jamy ustnej,widać je, gdy podnosimy język do góry, w stronę górnego dziąsła-jeśli wysuwamy jezyk na brodę,gdy jest za krótkie często jego czubek przybiera kształt serca)-za krótkie -uniemożliwia swobodne ruchy języka,dziecko często ma problemy już z piciem z piersi, potem z wymową wielu głosek, kształtuje się nieprawidłowy zgryz

Mam nadzieję, że tekst ten pomoże zagubionym rodzicom uspokoić się i podejmować dobre-przede wszystkim dla dziecka decyzje. Mam nadzieję, iż teraz żaden rodzic nie będzie wymagał od 3-latka wymawiania głosek (sz, ż, cz, dż), od 4-5 latka – koniecznie pięknego wymawiania głoski (r). Więcej czasu od samego narodzenia dziecka warto poświęcić na budowanie dobrej relacji z dzieckiem i pokazywanie mu całego świata, stymulowanie jego rozwoju w formie zabawy,co w  późniejszym wieku procentuje. O stymulowaniu rozwoju od narodzin przeczytacie jeszcze na pewno w naszym Kąciku – zapraszam!

Warto czuwać nad rozwojem swojego dziecka i odpowiednio wcześnie starać się mu pomóc, najpierw poprzez udanie się do specjalisty, tak by była to jeszcze pomoc w formie zabawy, niż coś przeoczyć i sprawić, by np. dopiero 6,7-latek lub nawet 5 – klasista musiał spędzić u logopedy wiele godzin na żmudnych ćwiczeniach, w celu “naprawienia” zaburzonej wymowy.

KĄCIK LOGOPEDYCZNY

“W dzieciństwie niewiele zależy od nas, wiele zaś od tych, którzy są z nami”

B. Rocławski

Witam wszystkich Rodziców w nowej zakładce, na stronie internetowej naszego przedszkola! Raz na półrocze będę na łamach naszego Kącika Logopedycznego zamieszczała artykuły o tematyce logopedycznej. Mam nadzieję, że dzięki temu miejscu, będziecie mogli dowiedzieć się wielu interesujących rzeczy oraz znaleźć odpowiedzi na nurtujące Was pytania,czy wątpliwości. Zapraszam do lektury!

Diagnoza logopedyczna- w jaki sposób dziecko zostaje zakwalifikowane na terapię logopedyczną?

Pierwsze dwa -trzy tygodnie września przeznaczone są na przeprowadzenie przesiewowych badań mowy wśród naszych przedszkolaków, podczas których sprawdzam, czy rozwój mowy Państwa dzieci jest prawidłowy.

Następnie –  u tych dzieci, u których zostaną zauważone jakieś nieprawidłowości, przeprowadzam pełną diagnozę logopedyczną. Pozwala ona stwierdzić, jakie zakłócenia czy wady wymowy trzeba będzie skorygować. Później umawiam się z rodzicem, w dogodnym dla niego terminie, w godzinach mojej pracy, by omówić plan terapii i pokazać sposoby pracy z dzieckiem w domu; warto zabrać ze sobą książeczkę zdrowia dziecka, przypomnieć sobie jak przebiegała ciąża, poród, jak dziecko rozwijało się od początku życia- z naciskiem na rozwój mowy, opowiedzieć o obecnych problemach zdrowotnych lub innych, które dziecka ma.

Dodam jeszcze, iż pierwszeństwo w mają dzieci najstarsze, te które w kolejnym roku szkolnym pójdą do szkoły, oraz dzieci, które mają złożone wady wymowy.

       Terapia logopedyczna – jak wyglądają zajęcia?

Na zajęcia potrzebny będzie zeszyt – o formacie A4 z miękką okładką, który daję dziecku do domu po zajęciach, natomiast na kolejne znów należy go przynieść.

Terapię rozpoczyna się z reguły od ćwiczeń aparatu artykulacyjnego – tzw. ćwiczeń buzi i języka, gdyż aby w ogóle wywołać brakująca albo nieprawidłowo wymawianą głoskę dziecko musi mieć wyćwiczony język oraz wargi. Jeśli głoska zostanie wywołana, przechodzi się do jej utrwalania- najpierw w sylabach, potem wyrazach, zdaniach, wierszykach, podczas gier, zabaw i w końcu -w mowie spontanicznej.Oprócz tego prowadzi się szereg ćwiczeń pomocniczych, w tym ćwiczenia oddechowe, grafomotoryczne, usprawniające funkcje poznawcze.

Jeśli głoska zostanie opanowana i dziecko wszędzie- nie tylko podczas zajęć z logopedą-w domu, w szkole, wśród kolegów będzie poprawnie mówiło, przechodzi się do kolejnej głoski. Powyższym, sposobem postępujemy z każdą nieprawidłową realizacją czy brakującą głoską. A przy tym wszystkim oczywiście świetnie się bawimy.

Czas trwania terapii – czyli jak długo dziecko będzie uczestniczyło w zajęciach logopedycznych?

Czasu terapii nie da się dokładnie określić, gdyż zależy on od wielu czynników. Na spotkaniu, na którym omawiam plan terapii, mogę jedynie w przybliżeniu określić czas trwania terapii, bo zależy on w dużej mierze od ilości oraz głębokości zdiagnozowanych zakłóceń/wad/trudności, sprawności narządów artykulacyjnych.

Jednakże istotne są również chęci dziecka, oraz przede wszystkim  systematyczność i rzetelność w wykonywaniu ćwiczeń-w przedszkolu i w domu! Tylko dzięki codziennemu utrwalaniu zadanych do domu ćwiczeń,terapia ma sens i przynosi efekty. Każdy chce dla swojego dziecka,  jak najlepiej-dlatego pracujcie z dziećmi w domu, aby terapia niepotrzebnie się nie przedłużała, a dziecko nie było zniechęcone.

Liczę na dobrą współpracę oraz w razie jakichkolwiek pytań, problemów, wątpliwości- zapraszam do gabinetu- na pewno wspólnie znajdziemy rozwiązanie!

GODZINY PRACY

PONIEDZIAŁEK  8.00 – 12.30

WTOREK    8.30 – 12.00

ŚRODA      8.00 – 13.30

CZWARTEK 12.30 – 16.00

PIĄTEK   8.30 – 11.30

mgr Weronika Stasicka – logopeda

“DMUCHANIE I KLĄSKANIE – MOWY WSPOMAGANIE” –

cykl zajęć wspierających prawidłowy rozwój kompetencji komunikacyjnych przedszkolaków

Autor zajęć: mgr Weronika Stasicka – logopeda

“Mowa jest zwierciadłem duszy człowieka

I trzeba o nią dbać…”

L. Kaczmarek

“Dziecko chce być dobre,

Jeśli nie umie-naucz.

Jeśli nie wie – wytłumacz.

Jeśli nie może – pomóż…”

J. Korczak

Po przeprowadzeniu badań przesiewowych mowy w naszym przedszkolu, które pokazały jak wiele dzieci ma różnego rodzaju trudności komunikacyjne, postanowiłam zorganizować w tym roku szkolnym (2018/2019) zajęcia, które będą wspierały proces kształtowania się jednej z najważniejszych
ludzkich kompetencji – mowy.

Wiek przedszkolny jest okresem największego jej rozwoju-jest to czas, w którym największe efekty przynosi korygowanie wszelkich nieprawidłowości, czas, kiedy dziecko jest bardzo ciekawe i chętne, aby poprzez zabawę przyswajać wiele nowych umiejętności. Mowa w tym okresie wzbogaca się ilościowo, tzn. zwiększa się zasób słownika dziecka, ale także jakościowo – dziecko uczy się używać języka w poprawnych formach gramatycznych, pojawiają się nowe głoski, doskonali się poprawność wymawiania wszystkich dźwięków.

Mowa jest czynnikiem wpływającym na wielostronny rozwój dziecka, jest narzędziem ekspresji, dzięki niej dziecko może komunikować swoje potrzeby, pragnienia, wpływa na jego kontakty z otoczeniem, z rówieśnikami, na jego sukcesy. Co niezwykle ważne jest ona związana z rozwojem ruchowym, stąd wiele ćwiczeń wspomaga rozwój dużej i małej motoryki oraz ściśle ze zdolnością myślenia. Dlatego w procesie jej kształtowania niezmiernie ważne jest doskonalenie umiejętności myślenia, a z drugiej strony trzeba pamiętać, że ćwiczenia językowe usprawniają procesy poznawcze, czyli właśnie myślenie, a także pamięć, uwagę, percepcję wzrokową i słuchową. Mowa jest współtworzona przez koordynację aparatu oddechowego, fonacyjnego i artykulacyjnego- czyli aby poprawnie mówić trzeba poprawnie oddychać, mieć dobrze nastawiony głos, sprawny m.in. język i wargi oraz dobry słuch-fizyczny i fonematyczny.

W związku z tym zajęcia “Dmuchanie, kląskanie – mowy wspomaganie” mają na  celu:

– kształtowanie prawidłowego toru oddechowego, wydłużenie fazy wydechowej

– usprawnianie motoryki narządów artykulacyjnych -m.in. języka, warg, żuchwy, podniebienia

– rozwijanie słuchu dziecka- wrażliwości słuchowej, słuchu fonematycznego

– wzbogacanie słownictwa

– rozbudzanie ciekawości aktywnością słowną

– rozwijanie umiejętności budowania dłuższych wypowiedzi, stosowania poprawnych form gramatycznych

– doskonalenie koordynacji słuchowo-ruchowej

– doskonalenie motoryki dużej i małej

– wspomaganie prawidłowej artykulacji głosek

Ćwiczenia będą miały przede wszystkim charakter zabawowy, gdyż jak wiemy zabawa dla dziecka jest najskuteczniejszą metodą nauki. Dzieci są wtedy rozluźnione, radosne i dzięki temu chętniej i aktywniej uczestniczą w proponowanych zadaniach.

Towarzyszką dzieci na każdych zajęciach będzie pacynka Tola, która razem ze mną już teraz zaprasza wszystkie przedszkolaki do wspólnej zabawy  –  robienia minek przed lusterkiem, zabaw plastycznych, słuchania bajek, tańców i wyliczanek z pokazywaniem, dmuchania i chuchania i wielu innych.

Zajęcia będą się odbywały w dwóch cyklach:
pierwszy od października do stycznia dla grupy Pszczółek i Sów
drugi  od lutego do maja dla grupy Wiewiórek oraz Misiów.
Będą to zajęcia półgodzinne-  od 8.00 do 8.30 w środę dla grupy Pszczółek
oraz w czwartki od 13.00- 13.30 dla grupy Sów.