Innowacje

Home Innowacje

INNOWACJA „CIAŁO W RUCH, JĘZYK W RUCH”REALIZOWANA W GRUPIE “W GRUPIE “WIEWIÓRKI” 

ROK SZKOLNY 2022/2023

Autorki : Anna Wrzoł, Weronika Stasicka

             Zajęcia innowacyjne będą się odbywały raz w tygodniu w wymiarze ok. 30 min.

            Innowacja ta jest naszą odpowiedzią na wzrastającą liczbę dzieci, które przejawiają liczne trudności w zakresie zdobywania kolejnych kamieni milowych  w rozwoju ruchowym oraz mowy.

Jako że podstawowym celem kształcenia i wychowania przedszkolnego jest harmonijny i wszechstronny rozwój dziecka, rodzice oraz nauczyciele powinni towarzyszyć dziecku w jego działaniach, a przede wszystkim kreować sytuacje, w których dziecko będzie mogło się rozwijać. Z pewnością żadne gry komputerowe, tablety, telefony czy grające i świecące zabawki nie są w stanie zastąpić ruchu na świeżym powietrzu, kontaktu z drugim człowiekiem, dotyku, zabaw realnymi zabawkami, pływania, tańczenia, spacerów, jazdy na rowerze czy rysowania i malowania. Z powodu wysokiej plastyczności mózgu, najlepszym czasem na tego typu stymulacje, jest właśnie wiek przedszkolny.

Naszym głównym celem jest usprawnienie rozwoju ruchowego 5-latków- ich dużej i małej motoryki oraz motoryki narządów artykulacyjnych, gdyż jest to ze sobą skorelowane. Chciałybyśmy także, aby ta innowacja przyczyniła się do zwiększenia u dzieci oraz ich rodziców świadomości o istotnym wpływie ruchu na rozwój mowy, ale także na rozwój społeczny, emocjonalny oraz  poznawczy

Z uwagi na to, że dzieci najefektywniej przyswajają wiedzę i nowe umiejętności w zabawie, zajęcia te będą miały taki właśnie charakter. Po przeprowadzeniu diagnozy rozwoju ruchowego oraz ocenieniu stopnia sprawności narządów artykulacyjnych, dzieci będą zdobywały nowe umiejętności w wymienionych obszarach, a także na bieżąco utrwalały poznane. Podczas zajęć będą stosowane różnorodne metody pracy, w tym metody aktywizujące, m.in. Metoda SI, elementy Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, terapia ręki, terapia miofunkcjonalna, zabawy słowno-ruchowe, zabawy plastyczne oraz oddechowe. Chciałybyśmy, aby zajęcia odbywały się w atmosferze zrozumienia oraz radości, aby każde dziecko mogło osiągnąć sukces, uwierzyć w siebie i we własne możliwości, aby jego działania były doceniane, ale nie przeceniane, a ćwiczenia dostosowane do jego potrzeb i możliwości, jednak w taki sposób, by w ich wykonanie dziecko musiało włożyć trud. Taka właśnie forma zajęć jest najlepszą przestrzenią do nauki i zapamiętywania,  nie wprowadza stresu ani niezdrowej rywalizacji, a jednak pozytywnie motywuje.

            Chciałybyśmy, aby zajęcia innowacyjne były dla dzieci przede wszystkim świetną zabawą, podczas której wiele się nauczą, co pomoże im za rok lepiej przygotować się do szkoły-sprawniej i szybciej nauczyć się pisać oraz  wymawiać głoski języka polskiego. Liczymy na to, że zarówno rodzice jak i dzieci, będą na co dzień dostrzegać ogromne znaczenie rozwoju ruchowego na cały rozwój dziecka.

MAJ

EWALUACJA INNOWACJI „CIAŁO W RUCH, JĘZYK W RUCH”

Wesołe dzieci.

Wesołe dzieci.

Zajęcia innowacyjne „Ciało w ruch, język w ruch” odbywały się od października 2022 roku do kwietnia 2023 r. w grupie Wiewiórek, w każdą środę, w trakcie zajęć popołudniowych. W  ramach innowacji odbyło się 26 spotkań.  

Celem głównym  innowacji była stymulacja rozwoju ruchowego oraz motoryki narządów artykulacyjnych czyli usprawnianie ruchów w zakresie dużej motoryki, ruchów w zakresie małej motoryki oraz motoryki narządów artykulacyjnych Poza tym dzieci stymulowały rozwój poznawczy oraz emocjonalno-społeczny, a szczególnie:

-wydłużały zdolności koncentracji uwagi, pamięci

-kształtowały koordynację wzrokowo- ruchową

-stymulowały percepcję wzrokową i słuchową,

-wzmacniały wiarę we własne siły,

-rozwijały zainteresowania aktywnością fizyczną,

-uczyły się współpracy z rówieśnikami,

-przygotowywały się do pisania oraz wymawiania głosek języka polskiego

W ramach ewaluacji zostały przeprowadzone diagnozy rozwoju ruchowego oraz sprawności narządów artykulacyjnych każdego dziecka, a na ostatnich zajęciach odbył się „Grupowy test sprawności”, podczas którego dzieci wspólnie wykonywały wszystkie ćwiczenia, które poznały i utrwalały od października do kwietnia, na każdych zajęciach innowacyjnych;  przeprowadzone zostały również rozmowy z dziećmi. Oprócz tego wszystkie wykonane przez dzieci prace były zbierane w ich teczkach, a rodzice regularnie otrzymywali do domu materiały z opisem ćwiczeń, które warto utrwalać każdego dnia. Na każdych zajęciach wykonywałyśmy także zdjęcia podczas różnych aktywności dzieci, które to wraz z opisem były prezentowane na stronie internetowej przedszkola.

Jeśli chodzi o sprawność w zakresie motoryki dużej to porównując wyniki diagnozy wykonanej w październiku do wyników diagnozy kwietniowej nastąpiła duża poprawa. U wszystkich 14 dzieci, które uczestniczyły w zajęciach poprawiła się ogólna sprawność ruchowa w szczególność utrzymywanie równowagi statycznej ( stanie na jednej nodze ) oraz dynamicznej ( pokonywanie toru przeszkód ). Również poprawiła się koordynacja wzrokowo- ruchowa – rzucenie do celu. Podczas zajęć innowacyjnych przedszkolaki ćwiczyły pokonywanie toru przeszkód, najczęściej chodzenie po równoważni, by wzmacniać swoją koordynację ruchową. Ćwiczyły również trafianie do celu oraz kopanie do bramki.

Natomiast jeśli chodzi o sprawność narządów artykulacyjnych, głównie języka i warg, to w porównaniu z diagnozą z października, wyniki diagnozy kwietniowej znacznie się poprawiły. Wszystkie  14 dzieci uczestniczące w zajęciach ewaluacyjnych usprawniły pracę artykulatorów. Wśród nich była trójka dzieci, która na początku innowacji nie potrafiła wykonywać prawidłowo żadnego z ćwiczeń języka, natomiast na koniec wykonała każde ćwiczenie. Szczególnie istotną umiejętnością dla prawidłowego wymawiania głosek szumiących, które w tym wieku powinny się już pojawić w mowie dziecka, było wykonywanie z języka „koszyczka”, „glonojada”, układanie szerokiego języka na wałku dziąsłowym- praktycznie wszystkie dzieci w kwietniu potrafiły wykonać te ćwiczenia. Z pewnością poprawiła się także kinestezja artykulacyjna, dzieci zaznajomiły się także z nazwami narządów artykulacyjnych i potrafiły je wskazać, a dzięki temu łatwiej było im reagować na polecenia terapeutów w trakcie ćwiczeń. Dzieci ćwiczyły język i wargi podczas słuchania bajek artykulacyjnych, grania w gry planszowe, kalambury, podniebienie miękkie ćwiczyły przenosząc różne przedmioty za pomocą słomki, a funkcje oddechowe dmuchając w dmuchajki, na piórka, chrupki, robiąc wyścigi, wykonując zabawki oddechowe: łódeczki oraz krokusy, tworząc prace plastyczne np., „Deszcz”, „Zimowy pejzaż”.

            Każde zajęcia zawierały powtarzające się elementy: przywitanie, krótką zabawę na rozgrzewkę, usprawnianie dużej motoryki oraz motoryki narządów artykulacyjnych: poznanie nowych ćwiczeń lub utrwalanie poznanych na poprzednich zajęciach, zabawy oddechowe, plastyczne lub muzyczne, pożegnanie.

Zabawy były dostosowane do pory roku, bieżących wydarzeń przedszkolnych, świąt narodowych oraz dni specjalnych, które stanowiły tło dla zajęć lub były ich motywem przewodnim. Ćwiczenia były konstruowane tak, aby jednocześnie usprawniać, jak najwięcej funkcji, stymulować cały rozwój dziecka.

Wiele ćwiczeń usprawniających dużą motorykę oraz pracę narządów artykulacyjnych odbywało się przy muzyce, także klasycznej, gdzie dzieci odtwarzały jej rytm oraz nastrój ruchem, swobodnie tańczyły Dzieci uczestniczyły również w licznych zabawach słuchowo-ruchowych oraz porządkowych, które uczyły je reagowania na dany sygnał, zawierały elementy matematyki, ćwiczyły pamięć oraz koncentrację uwagi. W trakcie zajęć stosowałyśmy również ćwiczenia relaksacyjne oraz zabawy tradycyjne, pantomimiczne, zabawy z chustą animacyjną, bingo, elementy Integracji Sensorycznej, elementy Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, elementy terapii miofunkcjonalnej, ćwiczenia słowne oraz oglądowe.

            Jesteśmy pewne, że cele innowacji zostały zrealizowane. Rozwój ruchowy 5-latków- ich duża i mała motoryka oraz motoryka narządów artykulacyjnych, które są ze sobą skorelowane, zostały usprawnione. Warto dodać, że większe postępy zrobiły dzieci uczestniczące w zajęciach regularnie oraz utrwalające ćwiczenia w domu. Innowacja przyczyniła się także do zwiększenia u dzieci oraz ich rodziców świadomości o istotnym wpływie ruchu na cały rozwój dziecka,  w tym szczególnie jego znaczenia w rozwoju mowy. Poza tym podniosła się jakość pracy i wizerunek  przedszkola w środowisku lokalnym,  poprzez współpracę z rodzicami oraz umieszczanie na bieżąco relacji z każdych zajęć innowacyjnych na stronie internetowej przedszkola.

 Cele zostały osiągnięte poprzez zabawę, jako najlepszą formę nauki dla dziecka w wieku przedszkolnym, w taki sposób, że każde dziecko osiągało sukces, uwierzyło w siebie i we własne możliwości. Każde zajęcia wzbudzały w dzieciach wiele radości, przedszkolaki uczestniczyły w nich za każdym razem żywo, dzielnie i aktywnie. 

mgr Weronika Stasicka- logopeda, neurologopeda, pedagog, terapeuta pedagogiczny

 mgr Anna Wrzoł- pedagog specjalny, terapeuta pedagogiczny, terapeuta Integracji Sensorycznej

KWIECIEŃ

W kwietniu odbyły się dwa zajęcia w grupach oraz dwa poświęcone przeprowadzeniu diagnoz końcowych sprawdzających postępy w rozwoju ruchowym oraz sprawność narządów artykulacyjnych.

“Zbliżają się Święta”

Pierwsze zajęcia nawiązywały do zbliżających się świąt Wielkanocnych. Na początku odbyła się zabawa oddechowa z piórkami. Zadaniem dzieci było jak najdłużej utrzymać piórko w powietrzu dmuchając na nie. Następnie odbyła się zabawa porządkowa, ćwicząca motorykę mała – dzieci tworzyły gniazda z rozsypanych piórek oraz „gałązek” których odpowiednia ilość przenosiły za pomocą klamerek do gniazd. Na końcu przedszkolaki pokonywały slalom z jajkiem na łyżce ćwicząc swoja koordynację wzrokowo – ruchową.

Dzieci pokonują slalom z jajkiem.

Dzieci pokonują slalom z jajkiem.

Dzieci uczestniczą w zabawie oddechowej z piórkami.

Dzieci uczestniczą w zabawie oddechowej z piórkami.

“Czas na podsumowanie”

Na początku ostatnich zajęć jako rozgrzewkę dzieci brały udział w zabawie ruchowej z płyty „Porusz język, porusz ciało” gdzie wykonywały polecenia do piosenki deszczyk. Następnie jako utrwalenie poznanych ćwiczeń artykulacyjnych przedszkolaki zagrały w grę „Naśladuj albo zgaduj” gdzie przypominały sobie jak robić konika, koszyczek, cmokanie itp. Na koniec zajęć dzieci pokonywały znany już tor przeszkód z rzutem do celu.

Dzieci biorą udział w zabawie utrwalającej ćwiczenia artykulacyjne.

Dzieci biorą udział w zabawie utrwalającej ćwiczenia artykulacyjne.

Dziewczynka pokonuje tor przeszkód.

Dziewczynka pokonuje tor przeszkód.

MARZEC

“GRAMY I ĆWICZYMY “

Podczas pierwszych marcowych zajęć dzieci wzięły udział w zabawie ruchowo-porządkowej, w której ich zadaniem było reagowanie w podany sposób na działanie nauczyciela: gdy nauczyciel pokazywał zielone koło dzieci swobodnie tańczyły w rytm radosnej muzyki, gdy czerwone zastygały w wybranej pozie, a gdy żółte stawały na jednej nodze. Następnie dzieci usprawniały pracę narządów artykulacyjnych, grając w podłogową grę memory „Kamienie-Minki” oraz uczyły się nowego ćwiczenia języka- a mianowicie „koszyczka”. Kolejnym działaniem było przejście toru przeszkód, w którym należało prowadzić piłkę miedzy pachołkami, a następnie kopnąć ją do bramki.

Zabawa ruchowo-porządkowa -dzieci zastygaja w wybranej pozie

Zabawa ruchowo-porządkowa -dzieci zastygają w wybranej pozie.

Dzieci uczestniczą w grze Memory Kamienie -Minki

Dzieci uczestniczą w grze Memory Kamienie -Minki

“DZIEŃ KOBIET”

Kolejne zajęcia innowacyjne swoją tematyką nawiązywały do Dnia Kobiet. Dzieci na początku wzięły udział w imprezie dla dziewczyn, podczas której miały za zadanie tańczyć najpierw pojedynczo, potem w parach, następnie w piątkach,  a na końcu tańczyliśmy wszyscy razem. Później graliśmy w grę planszową „Kwiatki dla Agatki”, która pozwoliła  ćwiczyć nam pracę narządów artykulacyjnych, pamięć, liczenie i percepcję słuchową. Na koniec dzieci pokonywały „Kwiatowy tor przeszkód”, stymulując swoje zmysły oraz dużą motorykę, przechodziły po kamieniach sensorycznych, zbierały kwiatki leżące na dywanie oraz segregowały je  według koloru.

Dzieci podczas zabawy ruchowej łączą się w piątki

Dzieci podczas zabawy ruchowej łączą się w piątki.

Dzieci pokonują “Kwiatowy tor przeszkód”.

“IDZIE WIOSNA”

W związku z tym, że wiosna coraz bliżej, dzisiejsze zajęcia innowacyjne dotyczyły właśnie tej pory roku. Na początku dzieci wymieniały jej cechy charakterystyczne, a potem bawiliśmy się w „Bociana”, który reagował na zmianę instrumentów-gdy dzieci słyszały kołatkę-miały za zadanie mówić „kle, kle , kle”, gdy dzwonki-latać , machając skrzydłami, gdy słyszały tamburyno -stać na jednej nodze. Kolejną aktywnością był tor przeszkód, w którym nadal ćwiczyliśmy kopanie do celu-dzieci prowadziły piłkę między pachołkami i trafiały do bramki. Na koniec ćwiczyliśmy oddychanie i małą motorykę, wykonując zabawkę oddechową „Krokusa”, którą każde dziecko zabrało do domu.

Dziewczynki tworzą zabawkę oddechową -

Dziewczynki tworzą zabawkę oddechową – “Krokusa”.

Dzieci w zabawie ruchowej Bocian naśladują bociana.

Dzieci w zabawie ruchowej Bocian naśladują bociana.

“WIOSNA, TO JUŻ WIOSNA”

Podczas kolejnych zajęć dzieci wzięły udział w zabawie ruchowej „Żabki na łące”-gdy żabki skakały- mówiły w żabim języku „kum, kum, kum”, gdy kucały- rechotały „ rech, rech, rech”, natomiast przygotowywały się do wieczornego koncertu,  skrzecząc: „uaaa, uaaa, uaaaa”. Następnie stojąc przed lustrem dzieci uczyły się nowego ćwiczenia języka, a mianowicie „glonojada” (czyli musiały przyssać całą masę języka do podniebienia), co było nie lada trudnością. Następnie pokonywały „Wiosenny tor przeszkód”- prowadziły piłkę między długimi szarfami, tak by nie wypadła poza nie, po drodze musiały zebrać kwiatki i liście, leżące na łące, a na koniec wieszały je na drzewie.

Dzieci uczestniczą w zabawie ruchowej

Dzieci uczestniczą w zabawie ruchowej “Żabki”.

Chłopiec prowadzi piłkę między szarfami.

Chłopiec prowadzi piłkę między szarfami.

“WIOSENNE ZABAWY”

Na ostatnich marcowych zajęciach dzieci utrwalały nowe umiejętności, a więc wykonywanie językiem „koszyczka” oraz „glonojada”, a także czworakowanie. Zajęcia rozpoczęliśmy od zabawy„Pracowite mrówki”-dzieci ugniatały z kartek kulki, a następnie rozwijały je i kładły na dywanie-trawie. Dzieci-mrówki chodziły na czworakach w różnych kierunkach, a na znak nauczyciela-klaśnięcie zbierały kartki i zanosiły do dużej obręczy na środku sali, wykonując jednocześnie ćwiczenie języka.  Następnie dzieci wzięły udział w zabawie z użyciem chusty animacyjnej „Wiosenny deszcz”-gdy muzyka grała jedna część grupy tańczyła swobodnie wokół chusty, a druga trzymała chustę animacyjną i chodziła w kółko. Gdy muzyka przestawała grać, dzieci podnosiły chustę, tworząc parasol, pod którym tańcząca grupa chowała się przed wiosennym deszczem. Na koniec dzieci stworzyły pracę plastyczną „Deszcz”- rozdmuchiwały słomkami niebieską farbę, tworząc krople deszczu.

Ćwiczenie oddechowe

Ćwiczenie oddechowe “Wiosenny deszcz”.

Zabawa ruchowa z chustą Klanza

Zabawa ruchowa z chustą Klanza.

LUTY

“ĆWICZYMY NASZE CIAŁO”

Ostatnie zajęcia rozpoczęliśmy ćwiczeniami z metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne – dzieci zamieniały się w roboty- bardzo spinały mięsnie, a później wyobrażały sobie, że ich mięśnie są rozluźnione. Kolejny zadaniem było dobranie się w pary i prowadzenie drugiej osoby zamiennie raz z luźnymi mięśniami, a raz z spiętymi. Następnie przedszkolaki próbowały podnieść się nawzajem. Dzieci poznały również nowe ćwiczenie usprawniające język – układanie z języka koszyczka, kołysały w taki układzie języka chrupki. Następnie układały jabłka według wzoru za pomocą szczypców jednocześnie ćwiczyły ułożenie języka i małą motorykę. Na koniec przedszkolaki pokonywały tor przeszkód próbując na końcu trafić do celu ćwicząc koordynację ruchową oraz wzrokowo – ruchową.

Ćwiczenia artykulacyjne i motoryki małej - jabłka

Ćwiczenia artykulacyjne i motoryki małej – jabłka.

Ćwiczenia z metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne

Ćwiczenia z metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne.

“DZIEŃ KOTA”

Kolejne zajęcia nawiązywały do zbliżającego się „Dnia kota”. Na początku dzieci bawiły się w zabawę „ Kot i myszki” gdzie jedno dziecko było kotem, a reszta dzieci myszkami, na środku znajdował się ser, podczas muzyki dzieci wesoło podskakiwały, gdy muzyka milkła, przedszkolaki stały w bezruchu, a kot szukał myszki, która się poruszy następnie wybrana myszka siadała na ser i wybierała kolejnego kotka. Następnie dzieci „karmiły kotka” rybkami – łowiły rybki i w tym samym czasie wykonywały ćwiczenie artykulacyjne – pionizacja języka, a później karmiły kotka rybką. Na koniec zamieniały się w kotki i pokonywały slalom na czworaka oraz z tej pozycji rzucały do celu co było nie łatwym zadaniem.

Dziewczynka karmi kota rybką.

Dziewczynka karmi kota rybką.

Dzieci bawią sie w zabawę

Dzieci bawią się w zabawę “Kot i mysz”.

“BALONOWE ZABAWY”

Podczas kolejnych zajęć temat przewodni nawiązywał do zbliżającego się balu w przedszkolu, a więc zabawa z balonami. Na początku przedszkolaki ruchem ilustrowały wysłuchaną opowieść o balonach. Kolejno ćwiczyły narządy artykulacyjne podczas zabawy „Poczęstunek”. Następnie dzieci dobierały się w pary i wykonywały ćwiczenia, próbowały dmuchać do siebie balon, ćwicząc oddech,  rzucały do celu, próbowały wstać z balonem miedzy plecami, uczestniczyły w zawodach, która para dłużej będzie odbijać balonem. Zajęcia te wywołały u przedszkolaków dużo radości, szczęścia i świetnej zabawy.

Opowieść ruchowa

Opowieść ruchowa “Balony”.

Zabawa ruchowa:

Zabawa ruchowa: “Kto dłużej podrzuca balony?”

Dzieci bawią się w parach z balonami

Dzieci bawią się w parach z balonami.

“SPORTY ZIMOWE”

Na pierwszych zajęć rozmawialiśmy o sportach zimowych, podczas burzy mózgów dzieci wymieniały znane im sporty zimowe, opisywały je oraz mówiły , które sporty same uprawiają. Następnie losowały z worka zadania i formie kalambur musiały przedstawić wylosowane zabawy zimowy( np. jazda na nartach, rzucanie śnieżkami, aniołki na śniegu itp.) bądź też ćwiczenie artykulacyjne ( np. kląskanie, dmuchanie, picie przez słomkę itp. ). Kolejno przedszkolaki pokonywały slalom, z woreczkiem na głowie, a następnie ćwiczyły rzut do celu. Na koniec dzieci brały udział w zawodach, kto dalej dmuchnie chrupką po stole, które wydłużało fazę wydechową.

Slalom z woreczkami na głowie

Slalom z woreczkami na głowie.

Kalambury - dziewczynka robi Aniołka

Kalambury – dziewczynka robi Aniołka.

Konkurs: Kto dalej dmuchnie chrupkę po stole?

Konkurs: Kto dalej dmuchnie chrupkę po stole?

STYCZEŃ

“POMAGAMY PTAKOM PRZETRWAĆ ZIMĘ”

Pierwsze zajęcia innowacyjne, usprawniające motorykę dużą i pracę narządów artykulacyjnych w Nowym Roku rozpoczęliśmy zajęciami, dotyczącymi ptaków. Rozmawialiśmy o ptakach, które na zimę odlatują do ciepłych krajów oraz tych, które zostają w Polsce. Dzieci dowiedziały się o konieczności dokarmiania tych ptaków. Następnie dzieci ćwiczyły narządy artykulacyjne, naśladując odgłosy ptaków, a potem w parach dmuchały do siebie kolorowe ptasie piórka, wydłużając fazę wydechową. Składały też ptaki z pociętych części, przenosząc je na kartkę za pomocą słomek-było to ćwiczenie koordynacji wzorkowo-ruchowej oraz podniebienia miękkiego i warg. Dzieci bawiły się również w kukułkę, która podrzuca jajka do gniazd innych ptaków-siedziały w kole z rękami skierowanymi do tyłu-jedno dziecko było kukułką i kładło do rąk wybranego dziecka jajko-piłeczkę i zaczynało uciekać, by dobiec do swojego miejsca w kole; wtedy dziecko, które otrzymało jajko musiało gonić „kukułkę”-jeśli mu się nie udało-samo zostawało kukułką. Na koniec dzieci ćwiczyły rzut do celu, trafiając piłeczkami-jajkami do specjalnych koszy.

Dzieci bawią się w grę “Kukułcze jajo”.

Dzieci składają pocięte na części sylwety ptaków.

Dzieci w parach dmuchają piórka.

“ZABAWY ZE ŚNIEŻKAMI”

Drugie styczniowe zajęcia związane były z zimą. Rozpoczęliśmy je zabawą ruchowo-słuchową „Śnieżyca”-dzieci podczas słuchania muzyki instrumentalnej chodziły po zimowym parku, gdy muzyka przystawała grać, musiały schować się do swoich domów, a gdy prowadząca pokazała śnieżynkę, należało zbierać śnieżynki leżące na podłodze i dmuchać na nie.  Następnie dzieci usprawniały pracę narządów artykulacyjnych grając w grę planszową „Pingwiny”. Kolejnym zadaniem było przejście toru przeszkód i rzuty śnieżkami-woreczkami do celu. Do domu dzieci dostały karty pracy z ćwiczeniami mięśnia okrężnego warg.

Dzieci grają w grę planszową, ćwicząc narządy artykulacyjne.

Chłopiec trafia woreczkiem do celu.

Dzieci dmuchają na śnieżynki.

GRUDZIEŃ

W grudniu podczas innowacji nawiązywaliśmy  do zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia- ćwiczyliśmy równowagę i koordynację ruchową oraz usprawnialiśmy pracę języka.

“TOR PRZESZKÓD ŚWIĘTEGO  MIKOŁAJA”

Tematem przewodnim tych zajęć była postać świętego Mikołaja. Na początku przywitaliśmy się iskierką przyjaźni. Następnie dzieci pokonywały tor przeszkód składający się z slalomu między czapkami Mikołaja, pokonaniem sensorycznych kamieni, przeprawieniem się przez „komin” – czyli tunel, a na końcu wrzuceniu „prezentu pod choinkę” – czyli trafianiem piłką do celu.

Po tej ciężkiej przeprawie dzieci usiadły na dywanie gdzie wysłuchały opowiadania o świętym Mikołaju wykonując do tego ćwiczenia języka, warg oraz ćwiczenia oddechowe.

            Na zakończenie zajęć dzieci kolorowały wymarzoną zabawkę.

Chłopiec pokonuje tor przeszkód Świętego Mikołaja.

“STROIMY CHOINKĘ”

Nadal w duchu świąt rozpoczęliśmy zajęcia od zabawy ruchowo – artykulacyjnej „Zaprzęg Mikołaja”- dzieci dobierały się w pary, podczas dźwięków muzyki jedno dziecko było Mikołajem i mówiło „Hoł, hoł, hoł”, a drugie reniferem i kląskało. Kiedy muzyka się kończyła, pierwsza para szła na koniec i kolejne dzieci były tymi postaciami.

            Następnie dzieci „Ubierały choinkę” – rzucały kostką, a ilość oczek na kostce oznaczała ilość pomponów, które miały nałożyć na łyżkę. Pokonując slalom, ćwicząc koordynację ruchową, ubierały choinkę w pompony przy tym wykonując ćwiczenie artykulacyjne- stawiały na podniebieniu czubkiem języka, tyle kropek, ile było pomponów.

            Na koniec zajęć ćwicząc spostrzegawczość oraz koncentrację uwagi, zagraliśmy w bingo z reniferami – zadaniem przedszkolaków było zapamiętać renifera pokazanego przez prowadząca, a następnie zaznaczenie go na swojej karcie pracy.

Dzieci uczestniczą w zabawie ” Zaprzęg Mikołaja”.

“PRZEDŚWIĄTECZNE PORZĄDKI”

Ostatnie zajęcia rozpoczęliśmy od zabawy ruchowej „Świąteczne porządki”. Podczas trwania piosenki dzieci biegały, tańczyły, poruszały  się po sali. Gdy muzyka ucichła dzieci naśladowały wykonywanie domowych porządków takich jak: wycieranie kurzu, odkurzanie, mycie okien itp.

            Kolejną zabawą była „Kula śnieżna” – w trakcie trwania piosenki dzieci podawały sobie pudełko z zadaniami w środku, gdy muzyka ucichła dziecko, które aktualnie trzymało pudełko, losowało z niego zadanie artykulacyjne lub oddechowe i wykonywało je, a potem robiły to wszystkie dzieci.

            Na koniec dzieci wykonały pracę „ Zimowy pejzaż” – wdmuchiwały na kartkę watę i ją przyklejały, a następnie dorysowywały różne elementy, tworząc zimowy obrazek.

Dzieci uczestniczą w zabawie “Świąteczne Porządki”.

Zabawa “Śnieżna Kula”.

LISTOPAD

W listopadzie odbyły się cztery zajęcia innowacyjne, podczas których skupiliśmy się głównie na ćwiczeniach równowagi statycznej oraz ćwiczeniach pionizujących język- kląskaniu oraz „malowaniu językiem w buzi”. Tematem przewodnim zajęć była jesień.

„JESIENNE ĆWICZENIA”

Na zajęciach wykorzystane były elementy Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, która to metoda rozwija min. motorykę dużą oraz sferę społeczną dzieci.

Na początek dzieci przywitały się ze sobą za pomocą różnych części ciała. Później miały za zadanie przemieszczać się z jednego końca sali na drugi w dowolny sposób-w pozycji niskiej, średniej i wysokiej. Ćwiczyły współpracę oraz równowagę budując w 4 osobowych grupach z siebie samych dowolne figury oraz w parach-siedząc do siebie tyłem -próbowały wstać z podłogi bez pomocy rąk.

Kolejna zabawą było „Rób to, co ja”-każde dziecko dostało swój papierowy kamień, stojąc na nim miało za zadanie wykonywać ćwiczenia dużej motoryki-naśladować ułożenia całego ciała, które prezentował nauczyciel.

Następnie dzieci zamieniły się w misie, które przygotowują się do snu-słuchając opowieści, wykonywały ćwiczenia języka, warg oraz ćwiczenia oddechowe. Na koniec w leżeniu na podłodze, odbyła się krótka relaksacja.

Zdjęcie przedstawia ruch Rozwijający W. Sherborne

Witanie się różnymi częściami ciała.

„JESIENNE ZWIERZĄTKA”

Kolejne zajęcia innowacyjne rozpoczęły się radosną zabawą „ Wiewiórki”. Podczas grania muzyki dzieci chodziły po sali,  gdy muzyka się zatrzymywała, każde dziecko musiało stanąć na obrazku z wiewiórką. Następnie muzyka znów grała, jednak teraz nauczyciel zabierał jedną wiewiórkę-to dziecko, które nie znalazło dla siebie wiewiórki, kończyło grę. Zabawa wywołała w dzieciach mnóstwo entuzjazmu.

Następnie dzieci poznały zasady wykonywania „Konika” czyli kląskania językiem-odbijania go o górne dziąsło. Zadaniem przedszkolaków było jednocześnie kląskać i włożyć patyczek w odpowiednim kolorze do figurki jeżyka-gdy każde dziecko wykonało ćwiczenie-powstał piękny kolczasty zwierzak.

Na koniec dzieci uczyły się stania na jednej nodze oraz przepychały ścianę różnymi częściami ciała.

Dzieci do domu dostały zadania do utrwalania: kląskania, stania na jednej nodze oraz wzmacniania siły mięśni.

Dziewczynka wkłada patyczek do figurki jeżyka.

Na zdjęciu dzieci uczestniczą w zabawie “Wiewiórka”

„JESIENNE DRZEWO”

Zajęcia rozpoczęliśmy od zabawy w „Wirujące liście”-dzieci wyobrażały sobie, że są jesiennymi liśćmi na wietrze i do utworu Vivaldiego „Jesień”-tańczyły i kręciły się. Gdy utwór się kończył dzieci musiały się zatrzymać-np. stanąć na jednej nodze lub zwinąć się w kulkę. Na koniec wszystkie liście razem stworzyły wielką górkę liści.

Kolejną zabawą było nakładanie kolorowych pomponów za pomocą szczypców na odpowiedni liść na wielkim drzewie-podczas ćwiczenia, należało dodatkowo wykonywać ćwiczenie języka „Kląskanie”.

Ostatnią zabawą było wykonanie łódeczek z zakrętek plastikowych, plasteliny, patyczków do szaszłyków i papieru kolorowego. Na koniec sprawdziliśmy jak pięknie łódeczki pływają po wodzie, gdy potrafimy w nie dmuchać. Dzieci zabrały łódeczki do domów, by ćwiczyć oddychanie codziennie.

Zabawa oddechowa – łódki.

„URODZINY MISIA”

Podczas ostatnich listopadowych zajęć świętowaliśmy urodziny Misia z okazji Światowego Dnia Pluszowego Misia. Dzieci usprawniały prawidłowe oddychanie oraz dużą motorykę w zabawie z bańkami mydlanymi. Następnie usprawniały języki, sprzątając buzię-pokój, językiem -miotłą.

Kolejnym zadaniem było przejście misiowego toru przeszkód- dzieci zbierały kolorowe miodki, które leżały na trasie, a potem musiały je dopasować do odpowiedniego misia.

Ćwiczyły także małą motorykę, malując palcami postać misia. Na koniec czekał na dzieci przyjemny masażyk- „Urodziny misia”-dzieci siedząc jedno za drugim wykonywało według instrukcji paluszkami-masaż na plecach kolegi.

Mamy nadzieję, że dzieci świetnie się bawiły na zajęciach oraz wraz z rodzicami utrwalają w domu ćwiczenia z zajęć. Liczymy na dobrą współpracę.

Misiowy tor przeszkód.

Zabawa z bańkami mydlanymi.

PAŹDZIERNIK

Zajęcia innowacyjne rozpoczęłyśmy od przywitania się z dziećmi zabawą w „Iskierkę”, a następnie wytłumaczyłyśmy dzieciom cel naszych zajęć oraz co będziemy podczas nich robić. Część październikowych zajęć przeznaczona była na  przeprowadzenie diagnoz każdego dziecka, uczęszczającego na zajęcia. Była to diagnoza rozwoju ruchowego oraz diagnoza stopnia sprawności aparatu artykulacyjnego. Podczas diagnozy rozwoju ruchowego sprawdzana była równowaga statyczna ( stanie na jednej nodze), równowaga dynamiczna ( pokonywanie równoważni), koordynacja ruchowa ( kopanie piłki do bramki, przeskakiwanie niskich przeszkód oraz czworakowanie) oraz koordynacja wzrokowo- ruchowa ( rzucanie piłki do celu). Diagnoza sprawności aparatu artykulacyjnego obejmowała próby warg oraz języka, m.in. kląskanie, „kobra” czyli przyklejanie całej masy języka do podniebienia, układanie języka w „łopatę” czy „strzałkę”, unoszenie języka do wałka dziąsłowego, układanie  z warg ryjka, na przemian ze ściągnięciem warg do „u”, czy wibrowanie warg. Diagnoza zostanie ponownie przeprowadzona w kwietniu – w celu sprawdzenia efektywność naszych działań.

Ostatnie zajęcia rozpoczęły się rozgrzewką – zabawą „ Kula Babula”, podczas której dzieci uciekały przed wielką kulą. Jeśli dziecko zostało dotknięte kulą, aby dalej się bawić musiało, zostać wybawione przez inne dziecko, poprzez przejście pod jego nogami. Kolejnym zadaniem przedszkolaków było pokonanie toru przeszkód pomiędzy kałużami, gdzie przy każdej kolejnej kałuży czekały na dzieci zadania np. „Dmuchaj jak jesienny wiatr”, „Stań na jednej nodze jak muchomor”, „Schylaj się jakbyś zbierał żołędzie”, „Nadymaj buzię jak dynia”, „Wiruj jak liście na wietrze”. Zachęcamy rodziców do tego typu zabaw w domu z dziećmi.

 Podczas tych zajęć dzieci uczyły się współpracy, usprawniały motorykę dużą, narządy artykulacyjne oraz koordynację ruchową.

Diagnoza sprawności narządów artykulacyjnych.

Diagnoza rozwoju ruchowego.

Tor przeszkód-ćwiczenie dużej motoryki.

Tor przeszkód-ćwiczenie oddechowe.

Tor przeszkód-ćwiczenia podniebienia miękkiego.


INNOWACJA METODYCZNA REALIZOWANA W GRUPIE “MISIE”
PT. “ZABAWY TRADYCYJNE” 

Rok Szkolny 2022/2023

AUTOR: MAŁGORZATA WŁADARZ

Innowacja -” Zabawy tradycyjne ”, jest moją odpowiedzią na brak  znajomości zabaw i gier tradycyjnych wśród dzieci .

Na podstawie wieloletnich obserwacji oraz przeprowadzonych diagnoz w pracy w przedszkolu zauważyłam, że dorośli czasem próbują odwodzić dziecko od tradycyjnej zabawy na rzecz bardziej „rozwijających” form działalności. Dzieci,  bardzo często na pytanie „Co robisz, kiedy się sam bawisz?” odpowiadają: „nic” albo „oglądam telewizję” czy „gram na telefonie”. Ogólnie lista obecnych zabaw przedstawia się następująco: oglądanie telewizji, gra na telefonie, zabawa lalkami w dom, zabawa klockami, budowanie robotów z klocków, zabawa samochodami, kolorowanie obrazków, zabawa w piaskownicy, gry telewizyjne, komputerowe, układanie puzzli, gra w piłkę (rzadko), taniec, pływanie, zabawa w chowanego. Dzieci sporadycznie bawią się z rodzicami. Dlatego też główną przyczyną innowacji jest potrzeba przypomnienia, że to właśnie zabawy i gry tradycyjne, te wspólne,  z rówieśnikami, rodzicami  są najbardziej naturalną i skuteczną metodą nauczania i uczenia się, a także sposobem na wspólne,  ciekawe spędzanie czasu  .

Adresatami innowacji są dzieci w wieku 3-4 lat. Zajęcia innowacyjne odbywać się będą w ramach  zajęć porannych oraz będą wykorzystywane jako element zajęć głównych.

Niniejsza innowacja ma   zachęcać dzieci do aktywnego i ciekawego spędzania wolnego czasu z rówieśnikami oraz dorosłymi ( w przedszkolu i domu).

MAJ

W tym miesiącu zapoznaliśmy się z piosenkami,  kształtującymi  w dziecku świadomość własnej osoby.Małe dziecko poznanie przestrzeni zaczyna od świadomości własnego ciała, od skrystalizowania swojego “ja”. Najpierw  kształtuje poczucie: To jestem ja. Tak wyglądam. Mam swoje imię. Wiem jak nazywają się części mojego ciała. Kiedy dziecko ma już świadomość siebie samego, zaczyna rozpatrywać otoczenie ze swego punktu widzenia.

“W NASZYM POKOJU PEŁNO MUZYKI”

Dzieci śpiewając , spacerują po sali . Odpowiednio do słów piosenki – klaszczą, tupią itp. Zachęcamy dzieci do podawania własnych propozycji.

W naszym pokoju pełno muzyki jest,
są instrumenty, o których mało wiesz.

Ref: Nasze ręce klaskają tak….
To jest muzyka, która cieszy nas.

W naszym pokoju pełno muzyki jest,
są instrumenty, o których mało wiesz.

Ref: Nasze nogi tupią tak… wargi cmokają, języki kląskają, podłoga dudni itp.) tak….
To jest muzyka, która cieszy nas.

W naszym pokoju pełno muzyki jest,
są instrumenty, o których mało wiesz.

Ref: Nasza podłoga dudni tak….
To jest muzyka, która cieszy nas.

“ŻABKI”

Dzieci gestem ilustrują treść piosenki: pokazują dłonie, naśladują ruch skrzydeł ( ręce ułożone w skrzydełka).

Myśmy żabki, myśmy żabki

My nie mamy nic ładnego

Jedna łapka, druga łapka,

Skrzydełka żadnego.

KWIECIEŃ

Poza wzbudzaniem przyjemności, zabawa pełni również wiele różnych funkcji – uczy, rozładowuje napięcie, wzmacnia więzi, rozwija. Zabawa jest jedną z aktywności, w których dziecko ma możliwość rozwijania swojej pomysłowości i kreatywności.

Oto kilka propozycji zabaw, które wykonywane wspólnie z dzieckiem przyniosą wiele radości.

“NA  ZIELONEJ ŁĄCE”

Zające to główni bohaterowie tekstu tej piosenki. Urocza powtarzanka idealna do nauki przez przedszkolaki. Sprawdzi się podczas  wiosennych spacerów. 

Na zielonej łące pasły się zające
Na zielonej łące, raz, dwa, trzy,
pasły się zające, raz, dwa, trzy.

A to była pierwsza zwrotka,
teraz będzie druga zwrotka:
Na zielonej łące, raz, dwa, trzy,
pasły się zające, raz, dwa, trzy.

A to była druga zwrotka,
teraz będzie trzecia zwrotka:
Na zielonej łące, raz, dwa, trzy,
pasły się zające, raz, dwa, trzy.

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej “Na zielonej łące”.

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej “Na zielonej łące”.

“UTOPCE”

Pląs-powtarzanka. Dobrze na początku wyjaśnić dzieciom,  czym są utopce ?

(według wierzeńsłowiańskich były to potwory zamieszkujące bagna i mokradła; trzeba było się ich wystrzegać,ponieważ mogły wciągnąć człowieka pod wodę i utopić)

Utopce pod wodą siedzą, chlip, chlap, chlup!
Utopce pod wodą siedzą, oj, rety, rety!
Ludzie o nich nic nie wiedzą, chlip, chlap, chlup!

Dobrym ludziom pomagają, chlip, chlap, chlup!
Dobrym ludziom pomagają, oj, rety, rety!
Biedę z domu wymiatają, chlip, chlap, chlup!

Złych ludzi, co robią szkody, chlip, chlap, chlup!
Złych ludzi, co robią szkody, oj, rety, rety!
Wciągają za nos do wody, chlip, chlap, chlup!

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej “Utopce”.

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej “Utopce”.

“JESTEM MUZYKANTEM”

Jest to rytmiczna zabawa polegająca na opisywaniu instrumentów za pomocą gestów, mimiki i dźwięków. Dzieci siadają w kole i śpiewają piosenkę, równocześnie pokazując odpowiednie gesty w odpowiednich momentach.

Jestem muzykantem, konszabelantem (pokazujemy na siebie)
My – muzykanci, konszabelanci (rozkładamy ręce wskazując innych)

Ja umiem grać, my umiemy grać: (jak wyżej, wskazujemy siebie a potem innych)
A na czym?

Na pianinie.

A pianino ino, ino,

a pianino ino, ino ,

a pianino ino, ino ,

a pianino bęc ( wykonujemy gesty wskazujące grę na pianinie

A na flecie, fijufiju

A na flecie, fijufiju

A na flecie, fijufiju

A na flecie bęc (przy śpiewaniu refrenu wykonujemy rękoma gest grania na flecie)
A na bębniebumtarara, bumtarara…

A na bębnie bumtarara, bumtarara…
A na bębnie bumtarara, bumtarara…
A na bębnie bęc (wykonujemy gesty wskazujące grę na bębnie)

A na trąbcetrutututu, trutututu…

A na trąbce trutututu, trutututu…

A na trąbce trutututu, trutututu…

A na trąbce bęc.(wykonujemy gesty wskazujące grę na bębnie)

A na skrzypcachCimcirimci, cimcirimci..

A na skrzypcach Cimcirimci, cimcirimci..

A na skrzypcach Cimcirimci, cimcirimci..

A na skrzypcach bęc

I tak w nieskończoność w zależności od naszej pomysłowości.

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej “Jestem muzykantem.”

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej “Jestem muzykantem.”

MARZEC

To najbardziej znane przysłowie o marcu, które każdy słyszał chociaż raz. „W marcu jak w garncu” to określenie dla pogody, która cały czas się zmienia i nie da się jej przewidzieć. Marzec to miesiąc na pograniczu zimy i wiosny, dlatego jednego dnia może padać śnieg, a drugiego świecić słońce i jednocześnie mocno wiać.  Nasze propozycje zabaw są również bardzo zróżnicowane.

“STONOGA”

Dzieci idą gęsiego trzymając kolegę z przodu za biodra. Mają szeroko rozstawione nogi i w ten sposób maszerują kołysząc się z boku na bok. Śpiewają lub rytmicznie recytują: Idzie sobie stonoga, stonoga, stonoga Każda inna jej noga, jej noga BĘC! Po BĘC wszyscy stają z szeroko rozstawionymi nogami, a ostatnia osoba przechodzi pod nimi (lub się przeczołguje:) I rozpoczynamy zabawę od początku.

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej “Stonoga”.

“NIE CHCĘ CIĘ ZNAĆ”

Dzieci ustawione parami twarzami do siebie. 

(Nie chcę cię, nie chcę cię, nie chcę cię znać…) Wykonywanie ręką gestu wskazującego odejście; odsuwanie się od siebie. 

(Chodź do mnie, chodź do mnie rączkę mi daj…) Przysuwanie się do siebie jednocześnie wskazując ręką gest „chodź”. 

(Prawą mi daj, lewą mi daj i już się na mnie nie gniewaj) Podawanie rąk jak w piosence i obracanie się dookoła.

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej “Nie chcę cię znać”.”

“ROLNIK SAM W DOLINIE”

Dzieci bawią się w kole, wybrane dziecko wchodzi do kółeczka i wybiera żonę, żona dziecko i tak dalej po kolei.

Rolnik ( imię dziecka)  sam w dolinie, rolnik sam w dolinie. Hejże, hejże, hejże ha, rolnik sam w dolinie. Rolnik bierze żonę, rolnik bierze żonę, Hejże, hejże, hejże ha, rolnik bierze żonę. Żona bierze dziecko, żona bierze dziecko. Hejże, hejże, hejże ha, żona bierze dziecko. Dziecko bierze nianię, dziecko bierze nianię. Hejże, hejże, hejże ha, dziecko bierze nianię. Niania bierze myszkę, niania bierze myszkę. Hejże, hejże, hejże ha, niania bierze myszkę.  Myszka bierze serek, myszka bierze serek. Hejże, hejże, hejże ha, myszka bierze serek .Ser zostaje w kole ( ser wchodzi do środka) bo nie umiał w szkole tabliczki mnożenia, ani podzielenia.

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej “Rolnik sam w dolinie”.

“DOROTKA”

Dorotka tańcowała dokolusia, a Ty możesz zaśpiewać tę popularną przyśpiewkę swojemu dziecku. Urokliwa piosenka „Ta Dorotka” występuje również w wersji kołysanki.

Ta Dorotka ta malusia, ta malusia
Tańcowała dokolusia, dokolusia.
Tańcowała ranną rosą, ranną rosą
I tupała nóżką bosą nóżką bosą.

Ta Dorotka ta malusia, ta malusia
Tańcowała dokolusia, dokolusia.
Tańcowała i w południe i w południe
Kiedy słońce grzało cudnie, grzało cudnie.

Ta Dorotka ta malusia, ta malusia
Tańcowała dokolusia,  dokolusia.
Tańcowała wieczorami, wieczorami.
Kiedy słonko za górami, za górami

A teraz śpi w kolebusi, w kolebusi
Na różowej swej podusi, swej podusi.
Chodzi senek koło płotka, koło płotka
Cicho bo już śpi Dorotka śpi Dorotka.

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej “Dorotka”

LUTY

Halo, luty! Brzmi prawie jak koniec zimy, ale i zapowiedź, na dalekim horyzoncie, wiosny. Zależy, kto czego szuka. Nudzić się wam nie damy. Oto nasze propozycje zabaw.

“WSZYSTKO MOGĘ”

Piosenka i zabawa z użyciem  imion. Piosenkę śpiewa dorosły, a dziecko ilustruje jej treść ruchem. Na zakończenie przedstawia się.

Mogę oczy zmrużyć swe,

Mogę brzydko zrobić: beee

Ale mogę jeśli chcesz,

Pięknie się uśmiechnąć też.

I do przodu wypiąć brzuch,

Zrobić skłon, powiedzieć uff…

Tupnąć nogą raz i dwa,

I powiedzieć ………( imię) to ja

Dzieci uczestniczące w zabawie

Dzieci uczestniczące w zabawie “Wszystko mogę”.

Dzieci uczestniczące w zabawie

Dzieci uczestniczące w zabawie “Wszystko mogę”.

“TAŃCZYMY LABADA”

Zabawama na celu utrwalanie stron ciała, podnoszenie poziomu rozwoju psychomotorycznego dzieci.

Uczestnicy zabawy trzymają się za ręce tworząc duże koło (Rodzic z dzieckiem tworzy małe, dwuosobowe kółeczko). Poruszają się rytmicznie do utworu, trzymając się za ręce.

Rozpoczynamy taniec piosenką, trzymając się za ręce i maszerujemy w kole. Na głośne: Hej! zmieniamy kierunek marszu w drugą stronę. Po piosence prowadząca pyta : Rączki były?

Tańczymy labadalabada, labada,
Tańczymy labada, małego walczyka.
Tańczą go harcerze, harcerze, harcerze,
Tańczą go harcerze i małe zuchy też.
Poruszamy się po obwodzie koła, krokiem dostawnym trzymając się za ręce. Mówimy tekst:
Rączki były? (pokazujemy)
Były! (pokazujemy)
Włoski były? (pokazujemy)
Nie! (itd)

Dzieci uczestniczące w zabawie

Dzieci uczestniczące w zabawie “Tańczymy labada”.

Dzieci uczestniczące w zabawie

Dzieci uczestniczące w zabawie “Tańczymy labada”.

“IDZIEMY NA ŚNIADANIE””

Codziennie rano przychodzimy do przedszkola. Żegnamy się z mamą, tatą a witamy z panią i zaczynamy zabawę z kolegami i koleżankami. Zgodnie bawimy się w kącikach zainteresowań, rysujemy, korzystamy z zabawek dostępnych w sali. Przygotowujemy się do śniadania. Wspólnie sprzątamy zabawki, dbamy o porządek, myjemy dokładnie ręce.

Idziemy na śniadanie, idziemy na śniadanie,  dzieci gestem ilustrują treść piosenki ….

Codziennie rano, codziennie rano,

Lecz najpierw przeciągamy ze snu nasze ciało,

Codziennie tak samo, codziennie tak samo.

Idziemy na śniadanie, idziemy na śniadanie,

Codziennie rano, codziennie rano,

             Lecz najpierw przecieramy ze snu nasze oczy,

              codziennie tak samo, codziennie tak samo.

Idziemy na śniadanie, idziemy na śniadanie,

Codziennie rano, codziennie rano,

Lecz najpierw nasze buzie………myjemy buzie,

Codziennie tak samo, codziennie tak samo.

Dzieci uczestniczące w zabawie

Dzieci uczestniczące w zabawie “Idziemy na śniadanie”.

Dzieci uczestniczące w zabawie

Dzieci uczestniczące w zabawie “Idziemy na śniadanie”.”

STYCZEŃ

Tym razem są to zabawy  utrwalające  znajomość  nazw poszczególnych części ciała oraz doskonalące określanie ich położenia w przestrzeni.  Ułatwiające również rozróżnianie prawej i lewej części ciała. 

“DZIEWUSZKA”

Dziecko stoi i mówi wyliczankę i jednocześnie (rodzic może podpowiedzieć) wskazuje odpowiednie części ciała.

 Tu paluszek.

Tu paluszek.

Tu, pośrodku, jest mój brzuszek.

Tu jest rączka.

Tutaj druga.

A tu oczko sobie mruga.

Tu jest buzia i ząbeczki.,

Tu wpadają cukiereczki.

Tu jest nóżka.

I tu nóżka. podnosi drugą nogę,

A tu cała jest dziewuszka..

( cały chłopczyk)

Na zdjęciu dzieci bawią się w zabawę tradycyjną ‘Dziewuszki”.

“PRACZKI”

To zabawa ze śpiewem, tekst piosenki dzieci ilustrują ruchem.

 Tu lewą mam rączkę, tu prawą rączkę mam.         (dzieci pokazują odpowiednie ręce)

Jak praczki pracują, pokażę ja wam:

Tak piorą, tak piorą, przez cały długi dzień.                       (gest prania)

Tak piorą, tak piorą, przez cały długi dzień.

 

Tu lewą mam rączkę, tu prawą rączkę mam.     (dzieci pokazują odpowiednie ręce)

Jak praczki pracują, pokażę ja wam:

Wieszają, wieszają, przez cały długi dzień.                      (gest wieszania na sznurze)

wieszają, wieszają, przez cały długi dzień.

Tu lewą mam rączkę, tu prawą rączkę mam.      (dzieci pokazują odpowiednie ręce)

Jak praczki pracują, pokażę ja wam:

Prasują, prasują, przez cały długi dzień.                       (gest prasowania żelazkiem)

Prasują, prasują, przez cały długi dzień.

Tu lewą mam rączkę, tu prawą rączkę mam.       (dzieci pokazują odpowiednie ręce)

Jak praczki pracują, pokażę ja wam:

Składają, składają, przez cały długi dzień.                          (gest składają)

Składają, składają, przez cały długi dzień.

Tu lewą mam rączkę, tu prawą rączkę mam.      (dzieci pokazują odpowiednie ręce)

Jak praczki pracują, pokażę ja wam:

Tańcują, tańcują, przez cały wolny dzień.                          (taniec w parach)

Na zdjęciu dzieci bawią się w zabawę tradycyjną “Praczki”.

GRUDZIEŃ

Zima za oknem ………..ale dzieci, jak zawsze  w dobrych humorach,  chętne do zabawy.

“ZIMNO, ZIMNO…”

 Jest to zabawa kształtująca świadomość osoby, schemat ciała i przestrzeni.

Zimno, zimno, zimno nam w paluszki, – dziecko delikatnie uderza palcami jednej ręki o palce drugiej ręki zimno, zimno, zimno w rączki nam. – dziecko głaszcze raz jedną, raz drugą dłoń. Tralala, la, tralala, klaszczemy rękami – dziecko klaszcze tralala, la, tralala, teraz ciepło nam.

Zimno, zimno, zimno nam w paluszki – dziecko delikatnie uderza palcami stóp o podłogę
zimno, zimno, zimno w nóżki nam- delikatne uderza jedną stopą o drugą.

Tralala, la, tralala, tupiemy nogami- tupanie
tralala, la, tralala, teraz ciepło nam.

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej “Zimno,zimno…”.

“BAWIŁY SIĘ DZIECI, BAWIŁY PALUSZKAMI”

Zabawy paluszkowe to nic innego jak zabawy, w których wykorzystujemy zmysł dotyku i proste rytmiczne wierszyki. Są  one uwielbiane przez dzieci, a dodatkowo – wspaniale wspierają rozwój  i to w wielu obszarach. Usprawniają nie tylko zdolności manualne, ale też wpływają na szybszy rozwój mowy i umiejętności społecznych dziecka.

Dzieci sadzamy  w kręgu i prosimy, aby wykonywały w rytm słów odpowiednie ruchy. Ponieważ zaczynamy od paluszków, dzieci stukają nimi o   podłogę w odpowiedniej kolejności, zgodnie ze słowami piosenki.

Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,
Jak jeden nie może to drugi mu pomoże.
Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,
Jak drugi nie może to trzeci mu pomoże.
Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,
Jak trzeci nie może to czwarty mu pomoże.
Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,
Jak czwarty nie może to piąty (kciuk) mu pomoże.
Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,
Jak piąty (kciuk) nie może to piąstka mu pomoże.
Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,
Jak piąstka nie może to łokieć jej pomoże.
Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,
Jak łokieć nie może to czoło mu pomoże.
Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,
Jak czoło nie może to głowa mu pomoże.
Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,
Jak głowa nie może to nic już nie pomoże.

Zabawę można skończyć w dowolnym miejscu słowami „to nic mu nie pomoże”, ale można też dodawać kolejne części ciała do piosenki. Każdą wymienianą część należy pokazać lub nią poruszyć.

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej “Bawiły się dzieci,bawiły paluszkami”.

Dzieci uczestniczą w zabawie tradycyjnej “Bawiły się dzieci,bawiły paluszkami”.

LISTOPAD

Okres przedszkolny jest szczególnie znaczący dla kształtowania motoryczności dziecka. Dziecko nabywa wówczas pewnych umiejętności, które w dalszych etapach życia jedynie doskonali. W okresie tym aktywność ruchowa przyczynia się w znaczącym stopniu do
wzmocnienia odporności organizmu.

„ GŁOWA , RAMIONA, KOLANA….”

,,Moje ciało instrumentem,, wg. M. Bogdanowicz.

To piosenka, którą dzieci wprost KOCHAJĄ! To piosenka, w której ukryta jest zabawa. Dzieci śpiewając pokazują i dotykają – najpierw swoją głowę, potem ramiona i na koniec pięty. Zabawa a’la „Kaczuszki”. Dzieci uwielbiają tego typu zabawy, pełne ruchu, śpiewu i .. śmiechu. Pozatym zabawa w „Głowa, ramiona, kolana, pięty” jest idealna dla spędzenia czasu z dzieckiem. Rodzic, który angażuje się w zabawę z dzieckiem, bawi się razem z nim, buduje mocną więź z maluchem. Pamiętajmy o tym, aby brać udział w zabawie z dzieckiem. Ponadto piosenka zachęca do ruchu i aktywności fizycznej dziecka. Co jak wiemy, jest niezwykle istotne.

A gimnastyka dobra sprawa, dla nas wszystkich to zabawa.
Ręce w górę ręce wprzód i w bok, skłon do przodu, przysiad, skok.
Ref. Głowa, ramiona kolana pięty, kolana pięty, kolana pięty.
Głowa, ramiona, kolana, pięty, oczy, uszy, usta, nos.

Dzieci bawią się w zabawę tradycyjną “Glowa, ramiona…”

„JEŻELI  CI  WESOŁO”

Jeżeli Ci wesoło” – zabawa ruchowa do piosenki. Zadaniem dziecka jest zilustrować gestami słowa piosenki.

Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się
Uśmiechnij się do wszystkich i zaklaszcz w ręce swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się
To podnieś brwi do góry i dotknij czoło swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się
To otwórz teraz usta i zamknij oczy swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się
To pokaż najpierw język, a potem zęby swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się
Nabierz w usta powietrza i klep policzki swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się
Uśmiechnij się do wszystkich i zaklaszcz w ręce swe.

Dzieci bawią się w zabawę tradycyjną “Jeśli Ci wesoło…””.

PAŹDZIERNIK

Za oknami jesień w pełni, zachwyca nas paletą kolorów jakie roztacza przed nami. Pośród tych kolorów było słońce, deszcz i wiatr. Pomimo różnej pogody w naszym przedszkolu sporo się działo.

Na początek przypomnieliśmy sobie zabawę ruchową przy piosence: „Boogie woogie”. Wpływa ona na  rozwijanie sprawności fizycznej oraz rozróżnianie lewej i prawej strony ciała.

Do  przodu prawą rękę daj,

do tyłu prawą rękę daj,

do przodu prawą rękę daj i pomachaj nią.

Bo przy boogie woogie trzeba w koło kręcić się,

no i klaskać trzeba też: raz, dwa, trzy.

Boogie woogie ahoj! – x2     (przykucamy i robimy wyskok)

I od nowa zaczynamy taniec ten.

Do przodu lewą rękę daj.

Do tyłu lewą rękę daj.

Do przodu lewą rękę daj i pomachaj nią.

Bo przy boogie woogie trzeba w koło kręcić się.

No i klaskać trzeba też: raz, dwa, trzy.

Boogie woogie ahoj!  – 2x    (przykucamy i robimy wyskok)

I od nowa zaczynamy taniec ten.

Zabawa ruchowa „Boogie woogie”.

Zabawa ruchowa „Boogie woogie”.

„ Stary niedźwiedź”

Jedna z bardziej znanych zabaw. Z grona uczestników wybiera się tzw. niedźwiedzia, pozostałe dzieci łapią się za ręce i chodzą w kółko śpiewając piosenkę. Niedźwiedź siedzi w środku kręgu i na samym końcu piosenki, gdy padają słowa „trzecia godzina niedźwiedź łapie”, musi złapać jedno z uciekających dzieci. Tym samym, złapane dziecko zostaje niedźwiedziem i zabawa zaczyna się od początku.

Stary niedźwiedź mocno śpi (bis),

My się go boimy,

Na palcach chodzimy,

Jak się zbudzi to nas zje (bis).

Pierwsza godzina, niedźwiedź śpi,

Druga godzina, niedźwiedź chrapie,

Trzecia godzina, niedźwiedź ŁAPIE!!!

Zabawa ruchowa

Zabawa ruchowa “Stary niedźwiedź mocno śpi”

„ Nie chcę Cię znać”

Dzieci ustawione parami twarzami do siebie. (Nie chcę cię, nie chcę cię, nie chcę cię znać…) Wykonywanie ręką gestu wskazującego odejście; odsuwanie się od siebie. (Chodź do mnie, chodź do mnie rączkę mi daj…) Przysuwanie się do siebie jednocześnie wskazując ręką gest „chodź”.

Nie chcę cię, nie chcę cię, nie chcę cię znać,
Chodź do mnie, chodź do mnie rączkę mi daj,
Prawą mi daj, lewą mi daj,
I już się na mnie nie gniewaj,
Prawą mi daj, lewą mi daj,
I już się na mnie nie gniewaj.

Zabawa tradycyjna “Nie chcę Cię znać”.

Pięć paluszków”

Jest to zabawa paluszkowa.

Dzieci poruszają palcami obu rąk, kilkakrotnie wyciągają przed siebie prawa dłoń, następnie lewa dłoń. Następnie zaciskają rękę, po czym wysuwają kolejno palce ( jak przy odliczaniu). Wskazują na kolegę i na siebie. Liczą palce.

Prawa rączka, lewa rączka
pięć paluszków ma, pięć paluszków ma,
paluszki witamy, głośno przeliczamy,
ty i ja, ty i ja.

Zabawa tradycyjna “Pięć paluszków”.


INNOWACJA METODYCZNA  REALIZOWANA W GRUPIE „PSZCZÓŁKI”

„ZABAWY PALUSZKOWE – PROGRAM WSPOMAGAJĄCY ROZWÓJ MOTORYKI MAŁEJ U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM”

ROK SZKOLNY 2021/2022

AUTORZY INNOWACJI: EDYTA SMEJKAL, ALEKSANDRA KOŁODZIEJCZAK

„Można by rzez, że jeśli człowiek myśli, to myśli dłonią i dłonią działa”

Montessori

Motoryka mała odnosi się do sprawności dłoni i palców, a co za tym idzie ręka jest jedną z najważniejszych części ciała u człowieka. Jej doskonałość polega na tym, że służy nam jako silne narzędzie do podnoszenia ciężarów, siłowania się, a jednocześnie potrafi wykonywać precyzyjne i skomplikowane ruchy takie jak szycie czy pisanie. To, co czyni nasze ręce i dłonie czymś niezwykle wyjątkowym to rozwój naszej kory mózgowej i skomplikowany mechanizm nerwowy, dzięki któremu jesteśmy w stanie zapoczątkować ruch, kontrolować jego trwanie, koordynować i płynnie go zakończyć. Należy zaznaczyć, że umiejętność kreślenia kształtów jest procesem złożonym, wymaga od dziecka prawidłowo rozwiniętej motoryki małej i dużej, koordynacji wzrokowo – ruchowej oraz łatwego odbioru informacji słuchowych. Rozwój motoryczny jest ściśle powiązany z późniejszym sprawnym rysowaniem i czytelnym pisaniem. Wymaga dużo czasu, praktyki i solidnego przygotowania mięśni ręki. Obecnie obniżony poziom sprawności manualnej coraz częściej wynika z szybkiego rozwoju technologii wizualnych. Łatwa dostępność do środków masowego przekazu typu: komputery, Internet, gry komputerowe i ich atrakcyjność dla dziecka powoduje wypieranie tradycyjnych sposobów spędzania czasu wolnego. Dzieci aktualnie coraz rzadziej sięgają po gry planszowe, manipulacyjne, a nawet niechętnie rysują, wycinają czy majsterkują.

W podstawie programowej wychowania przedszkolnego czytamy, iż: „dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej … dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo – ruchową potrzebną do rysowania, wycinania i nauki pisania”. Ważne jest jednak, aby nabywanie tych umiejętności nie było żmudną pracą, ale wypływało ze spontanicznej działalności i dawało dziecku radość i satysfakcję z osiąganych sukcesów.

Biorąc to pod uwagę pragniemy wprowadzić szereg nowych działań, metod i technik poprawiających sprawność palców i rąk. Opracowana przez nas innowacja zawiera zabawy paluszkowe, zabawy muzyczno – ruchowe oraz ćwiczenia grafomotoryczne i plastyczne, służące poprawie zdolności motorycznych u dzieci przedszkolnych. Wykorzystanie różnego rodzaju ćwiczeń i zabaw pomoże rozwinąć siłę i giętkość palców, rąk i ramion. Wpłynie pozytywnie na koordynację wzrokowo – ruchową i sprawność manualną. „Zabawy paluszkowe” to bardzo przyjemny i radosny program zabaw i ćwiczeń dla dzieci, nauczycieli edukacji przedszkolnej, pedagogów a także rodziców. Program ten zachęca do kreatywności, rozwijania wyobraźni i wspólnej zabawy.

Innowacja jest zgodna z podstawą programową wychowania przedszkolnego oraz oparta jest na treściach edukacyjnych zawartych w realizowanym programie grupy.

Proponowana innowacja skierowana jest do dzieci 5,6 – letnich z grupy „Pszczółki”.  Zajęcia odbywają się będą w okresie od września do czerwca  na rankach lub popołudniami zgodnie z planem działań innowacyjnych. W sali przedszkolnej powstanie „Kącik zabaw manualnych”, do którego dzieci będą mieć dostęp w czasie zabaw dowolnych.

Maj 2022

W  maju przedszkolaki realizujące innowację pedagogiczną „Zabawy paluszkowe” poznały następujące zabawy paluszkowe: „Masuję i kropelki deszczu czuję” – masażyki relaksacyjne, kontrolowanie siły dotyku podczas masowania; „Wielobarwna tęcza” – słuchanie muzyki relaksacyjnej, malowanie tęczy; „Pada deszczyk” – masaż pleców; „Dwie ręce, dziesięć palców” –rozwijanie kiści dłoni i palców; „Co robi moja rączka?” – pobudzanie koordynacji wzrokowo – ruchowej. „Pszczółki” uczestniczyły w zabawach plastycznych tj. „Jestem malarzem” , „Biedronka”, „Pojazd uprzywilejowany”, „Projektujemy mundur żołnierza”. Podczas tych aktywności rozwijano wyobraźnię twórczą, pomysłowość  poprzez eksperymentowanie z różnymi materiałami malarskimi. Starszaki brały udział śpiewaniu piosenek wspomagających rozwój dziecka oraz zabawach ilustrowanych ruchem w oparciu o zestaw dydaktyczny M. Bogdanowicz „W co się bawić z dziećmi” tj.: „Gdy dobry humor masz”, „Na zielonej łące”, „Muzykanci  konszabelanci”, „Chcę pojechać w świat”. Zaproponowano uczestnikom zajęć ćwiczenia ruchowo – słuchowo – wzrokowe w oparciu o ilustracje i wiersz pt. „Tęcza”. Podczas tych zajęć rozwijano spostrzeganie, myślenie i mowę, motorykę małą. W ćwiczeniu grafomotorycznym „Motyl” dzieci odwzorowywały symetrię. Przedszkolaki podczas pobytu w przedszkolu miały stały dostęp do kącika manualnego, w którym mogły dowolnie się bawić pamiętając o używaniu akcesoriów zgodnie z ich przeznaczeniem oraz dzieleniu się zabawkami.  

Cwiczenia ruchowo - słuchowe -

Ćwiczenia ruchowo – słuchowe – “Tęcza”.

Praca plastyczna

Praca plastyczna “Mokre w mokre”.

Praca plastyczna

Praca plastyczna “Mokre w mokre”.

Zabawa z innowacją

Zabawa z innowacją “Gdy dobry humor masz”.

Kwiecień 2022

W ramach realizacji innowacji „Zabawy paluszkowe” starszaki z grupy „Pszczółki” poznały zabawy i piosenki wspomagające rozwój dziecka tj. „Na zielonej łące” oraz „Głowa, ramiona”  – zabawy rozwijające świadomość poszczególnych części ciała; „Kaczka” oraz „Ja i ty” – zabawy ruchowe ułatwiające rozróżnianie prawej i lewej strony ciała. Przedszkolaki poznały również następujące zabawy paluszkowe: „Zajączki”, „Kózka”, „Pan indyk i pani kaczka”, „Rzeczka”. Podczas tych zabaw rozwijano kiście mięśni palców i dłoni, doskonalono motorykę małą oraz sprawność manualną. Starszaki uczestniczyły również w zabawach plastycznych wykonując prace plastyczne na temat: „Moje ulubione wiejskie zwierzątko” – malowanie farbami plakatowymi; „Obrazek dla chorego kolegi” – wydzieranka, „Mokre na mokrym’” – praca plastyczna, poznanie nowej techniki plastycznej, „Czysty świat – zdrowy świat” – wykonanie plakatu o tematyce ekologicznej techniką kolażu.  „Pszczółki” wykonały również wiele ćwiczeń grafomotorycznych tj. „Rybka”, „Kaczka” – rysowanie po śladzie, usprawnianie grafomotoryki ręki; „Mam nową piłkę” – – ćwiczenia ruchowo – słuchowo – wzrokowe na podstawie wiersza. Podczas tego ćwiczenia rozwijano spostrzeganie, funkcje dotykowo – kinestetyczne  oraz pamięć. Podopieczni mieli stały dostęp do kącika manualnego, gdzie podczas zabaw dowolnych zwracano uwagę na prawidłowe korzystanie ze zgromadzonych tam przedmiotów oraz na zgodną zabawę – dzielenie się zabawkami.

Ćwiczenia grafomotoryczne

Ćwiczenia grafomotoryczne “Rybka”.

Praca plastyczna

Praca plastyczna “Moje ulubione wiejskie zwierzątko”.

Praca plastyczna

Praca plastyczna “Moje ulubione wiejskie zwierzątko”.

Marzec 2022

Realizując innowację pedagogiczną „Zabawy paluszkowe”  mającą na celu rozwijanie motoryki małej, dzieci z grupy starszej „Pszczółki” w miesiącu marcu wykonały szereg zabaw plastycznych tj.: „Prezent dla maluszka”- wykonanie grzechotki z kubka po jogurcie, ziaren, papieru samoprzylepnego; „Pierwsze bazie” – wydzieranka z gazet i kolorowego papieru; „Przedwiośnie w lesie”- tworzenie rysunku otoczenia; „Kolorowe ptaki” – wypełnianie plasteliną konturu ptaka; „Robimy ptaka – dziwaka” – praca plastyczno – konstrukcyjna z wykorzystaniem nadmuchanego balonu; „Dziwny ptak” – zabawa rysunkowa, wspólne tworzenie rysunku ptaka; „Przeciwieństwa” – praca plastyczna, wykorzystanie różnych materiałów. Podczas aktywności twórczej przedszkolaki doskonaliły sprawności dłoni i palców, dbały o zachowanie ładu i porządku w miejscu pracy, uczyły się oszczędnego gospodarowanie materiałami plastycznymi, stosowały różne sposoby łączenia materiałów, utrwalały nazwy kolorów. Starszaki poznały trzy piosenki i zabawy wspomagające rozwój dziecka: „Już nie jestem malutki” – zabawa ruchowa ułatwiająca rozróżnianie prawej i lewej strony ciała; „Siała baba mak” – kształtowanie umiejętności naśladowania ruchów; „Łabędzie” – zabawa ruchowa z opowieścią, rozwijanie motoryki dużej. Zaproponowano również uczestnikom zajęć zabawy paluszkowe: „Dziewczynka i chłopczyk”, „Wiosenna burza”, „Sroczka”, „Pieski”. W czasie uczestniczenia w tych zabawach dzieci rozwijały mowę, doskonaliły pamięć mechaniczną, rozwijały mięśnie kiści dłoni i palców, pobudzały koordynację wzrokowo – ruchową. Przeprowadzono również wiele ćwiczeń grafomotorycznych w oparciu o krótkie wierszyki: „Gdy nie ma mamy i taty”, „Mam ogródek”. Przedszkolaki rytmicznie powtarzały wierszyk z jednoczesnym klaskaniem, tupaniem, maszerowaniem. Rysowały podany wzór, wykonywały karty pracy. Podczas tych zajęć rozwijano funkcje językowe, dotykowo – kinestetyczne oraz pamięć. „Pszczółki” miały stały dostęp do „Kącika manualnego” , w którym zachęcane były do zabawy dostępnymi tam pomocami dydaktycznymi rozwijającymi motorykę małą.

Prezent dla maluszka.

Praca plastyczna – “Kolorowe ptaki”.

Praca plastyczna “Robimy ptaki – dziwaki”.

Luty 2022

W lutym dzieci z grupy starszej „Pszczółki” poznały dwie piosenki i zabawy wspomagające rozwój dziecka: „Poszła baba na targ” oraz „Pingwin”. Podczas tych zabaw dzieci rozwijały świadomość poszczególnych części ciała. Bawiły się również w zabawy paluszkowe „Dziesięć paluszków” oraz „Gra w łapki”. Zabawy te miały na celu doskonalenie umiejętności z zakresu motoryki małej, integrację grupy, ćwiczenie refleksu. Podczas zabawy plastycznej wspólnie z nauczycielem wykonały wagę szalkową z kartonu i pudełek po zapałkach. Rozumiały konieczność  dokładnego stosowania się do instrukcji. W ramach realizacji innowacji zachęcano dzieci do zabaw przedmiotami znajdującymi się w kąciku manualnym. Zwracano uwagę na korzystanie z zabawek zgodnie z ich przeznaczeniem oraz na porządek w miejscu zabawy. Podczas swobodnej zabawy w kąciku przedszkolaki rozwijały motorykę małą. Zaproponowano również uczestnikom zajęć ćwiczenia grafomotoryczne w oparciu o ilustrację i  wiersz „Eskimos”. W trakcie ćwiczeń ruchowo – słuchowo – wzrokowych rozwijano spostrzeganie, myślenie i mowę oraz motorykę małą. Podsumowaniem aktywności było wykonywanie zadań na kartach pracy.

Zabawa ruchowa

Zabawa ruchowa “Pingwin”.

Metoda

Metoda “Dobrego Startu”.

Styczeń 2022

W styczniu, realizując innowację „Zabawy paluszkowe” nauczycielki wprowadziły kilka piosenek i zabaw wspomagających rozwój dziecka tj.: „Balonik”  i „Król Lul”– zabawy rozwijające wyobraźnię, ćwiczące pamięć i doskonalące umiejętność komunikowania się za pomocą gestu; zabawa ze śpiewem „Jaworowi ludzie”; zabawa z dawnych lat „Siała baba mak” – kształtowanie umiejętności naśladowania ruchów; „Kotek łapki myje” – zabawa rozwijająca świadomość poszczególnych części ciała.  Piosenki i zabawy pochodzą z zestawu dydaktycznego /książka + płyty/ M. Bogdanowicz „W co się bawić z dziećmi? Piosenki i zabawy wspomagające rozwój dziecka”. Przedszkolaki poznały również kilka zabaw paluszkowych mających na celu nie tylko poprawianie sprawności manualnej, ale również pobudzanie koordynacji wzrokowo – ruchowej i rozwijanie pamięci: „Baloniki”, „Tomcio Paluch”, „Rodzinka”, „Kot”. Nauczycielki rozwijały również sprawności mięśni drobnych dłoni i palców wprowadzając ćwiczenia grafomotoryczne bazując na zestawie pomocy dydaktycznych „Od wierszyka do rysunku” M. Bogdanowicz, M. Barańskiej, E. Jakackiej. Starszaki poznały dwa wierszyki pt. „To jest szklana góra” i „Gdy dziadek”. W oparciu o ilustracje, poznane rymowanki i wzory graficzne uczestnicy zajęć wykonywali ćwiczenia ruchowo – słuchowo – wzrokowe, powtarzali wierszyki z jednoczesnym klaskaniem, tupaniem, maszerowaniem. Podczas tych ćwiczeń doskonalono funkcje językowe, dotykowo – kinestetyczne, pamięć, rozwijano motorykę małą.  Dzieci wykonywały karty pracy rysując poznane wzory oraz układały historyjki obrazkowe. W czasie ćwiczenia grafomotorycznego „Kaszubskie wzory” kształtowano umiejętność odwzorowywania i komponowania, doskonalono umiejętność spostrzegania, natomiast w zadaniu „Kłębuszek dla kotka” ćwiczono motorykę małą rysując linię spiralną w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Przedszkolakom zaproponowano zabawy plastyczne rozwijające wyobraźnię i predyspozycje plastyczne tj. „Królewskie monety” – formowanie kółek z masy solnej, malowanie ich złotą i srebrną farbą; „A może tak wyglądał kiedyś świat?” – malowanie na dużych płaszczyznach z użyciem farb plakatowych; „Zwierzątkowy teatrzyk”- rysowanie ulubionego zwierzęcia, organizowanie teatrzyku sylwet; „Kot i mysz” – rysowanie historyjki obrazkowej. „Pszczółki” miały stały dostęp do „Kącika manualnego”, gdzie poprzez dowolną zabawę wybranymi przedmiotami rozwijały sprawność manualną.  Podczas zabaw zwracano uwagę na przestrzeganie „Prawa do zabawy” wszystkich dzieci, dzielenie się zabawkami.

Ćwiczenia grafomotoryczne

Ćwiczenia grafomotoryczne “Kaszubskie wzory i ich kolory”

Ćwiczenia grafomotoryczne

Ćwiczenia grafomotoryczne “Kłębuszek dla kotka”.

Praca plastyczna

Praca plastyczna “Królewskie monety”.

Grudzień 2021

W grudniu, w ramach innowacji  w grupie „Pszczółki” wprowadzono dwie zabawy paluszkowe: „Kominiarz”/ podczas tej zabawy pobudzano koordynację wzrokowo – ruchową, pracę reki i oka jednocześnie/ oraz „Paluszki się budzą”/ rozwijano pamięć oraz poprawiano sprawność manualną/. Nauczycielki zachęcały przedszkolaki do nauki piosenek i zabaw wspomagających rozwój dziecka wykorzystując zestaw dydaktyczny „W co się bawić z dziećmi” M. Bogdanowicz tj.: „Zimno, zimno” – w zabawie tej rozwijano świadomość poszczególnych części ciała; „Mam pięć paluszków” – utrwalano wyodrębnianie i nazywanie poszczególnych palców u rąk; „Jaworowi ludzie”- aktywizowano do uczestnictwa w zabawie. Starszakom zaproponowano również ćwiczenia grafomotoryczne w oparciu o wiersz „Zimne sople”, korzystając z zestawu pomocy dydaktycznych „Od wierszyka do rysunku” M. Bogdanowicz, M. Barańskiej, E. Jakackiej. Wykorzystując rymowankę rozwijano funkcje językowe, dotykowo- kinestetyczne, pamięć. Uczestnicy zajęć rytmicznie powtarzali wierszyk z jednoczesnym klaskaniem, tupaniem, maszerowaniem. Wykonywały karty pracy w oparciu o poznany wzór. Usprawniano również grafomotorykę  ręki w czasie ćwiczeń graficznych „Bombki”  – rysowanie po śladzie i „Kolorowe pętelki” – rysowanie wzorów na piernikach wyciętych z kolorowego papieru. Dzieci uczestniczyły również w zabawach plastycznych rozwijających sprawności manualne: „Drzewa w zimowej szadzi”- oklejanie gałązek kaszą manną, dekorowanie srebrną farbą brokatową; „Płatki śniegowe” – wycinanie koronkowych wzorów z bibułki, naklejanie „śnieżynek” na papier kolorowy w kształcie chmurki. Przedszkolaki miały również stały dostęp do akcesoriów i zabawek zgromadzonych w „kąciku manualnym” mającym za zadanie rozwijanie motoryki małej.

Drzewa w zimowej szadzi.

Drzewa w zimowej szadzi.

Kącik manualny.

Kącik manualny.

Płatki śniegu.

Płatki śniegu.

Listopad 2021

W listopadzie starszaki poznały trzy piosenki i zabawy wspomagające rozwój dziecka korzystając z zestawu płyt i książki „W co się bawić z dziećmi” M. Bogdanowicz takie jak: popularną zabawę tradycyjną pt. „Nie chcę cię znać”, ułatwiającą rozróżnianie prawej i lewej strony ciała, zabawę muzyczno – ruchową „Wycieczka”, w której również ćwiczyły stronność ciała o oraz zabawę ruchową z opowieścią pt. „Miotlarz” . Podczas tej zabawy rozwijały funkcje dotykowo – kinestetyczne i motoryczne. Doskonaliły umiejętności z zakresu motoryki małej, pamięć, koordynację wzrokowo – ruchową w czasie zabaw paluszkowych pt. „Żółwik”, „Deszczowy spacerek”, „Tam na stryszku”. Masowały opuszkami palców swoich kolegów i koleżanki w zabawie relaksacyjnej przy muzyce „Krople deszczu”. Wykonały również szereg prac plastycznych,  w których doskonaliły sprawności manualne, usprawniały mięśnie palców, pracę nadgarstka, współpracę palców dłoni, rozwijały pomysłowość, wyobraźnię: „Żółwik”, „Wiatrem malowane”, „Chmura z papieru”, „Błękitna kropelka”, „Bajkowy tort urodzinowy”. Przedszkolaki miały stały dostęp do „Kącika manualnego”, gdzie swobodnie mogły korzystać z akcesoriów tam zamieszczonych angażujących do pracy motorykę małą. Podczas zabawy nauczycielki zwracały uwagę na właściwe korzystanie z używanych przedmiotów oraz zgodną zabawę i dzielenie się zabawkami. W rozwijaniu sprawności manualnych wykorzystano wiele ćwiczeń grafomotorycznych zaproponowanych w zestawie dydaktycznym „Od wierszyka do rysunku” przez M. Bogdanowicz, M. Barańską, E. Jakacką. Dzieci poznały krótkie wierszyki: „Zaraz pól ci dam”, „Za oknem plucha”, które rytmicznie powtarzały z jednoczesnym klaskaniem, tupaniem, maszerowaniem. Wykonując ćwiczenia ruchowo – słuchowo – wzrokowe rozwijały spostrzeganie, myślenie i mowę, funkcje dotykowo – kinestetyczne, pamięć, motorykę małą.

Praca plastyczna -

Praca plastyczna -“Błękitna kropelka”

Praca plastyczna -

Praca plastyczna -“Błękitna kropelka”

Praca plastyczna „Bajkowy tort urodzinowy”.

Praca plastyczna „Bajkowy tort urodzinowy”.

Masowały opuszkami palców swoich kolegów i koleżanki w zabawie relaksacyjnej przy muzyce „Krople deszczu”.

Masowanie opuszkami palców swoich kolegów i koleżanki w zabawie relaksacyjnej przy muzyce „Krople deszczu”.

Październik 2021

Celem głównym innowacji „Zabawy paluszkowe” jest rozwijanie motoryki małej poprzez zorganizowanie ciekawych zajęć i zabaw. W miesiącu październiku przedszkolaki poznały trzy zabawy paluszkowe: „Paluszek i gruszka”, „Kanapka”, „Jeżyk”. Podczas zabawy dzieci rozwijały pamięć poprzez naukę wierszy oraz ćwiczyły i rozwijały obręcz barkową i przedramienia, mięśnie kiści dłoni i palców, a także integrowały się z grupą rówieśników. Nauczycielki wprowadziły również piosenki i zabawy wspomagające rozwój dziecka bazując na książce M. Bogdanowicz „W co się bawić z dziećmi”. W zabawach „Idziemy na śniadanie”, „Rolnik sam w dolinie”, „Drzewo”, „Leśniczówka” przedszkolaki rozwijały świadomość różnych części ciała i ogólną sprawność ruchową. Wychowankowie mieli możliwość doskonalenia swoich sprawności manualnych poprzez liczne zabawy plastyczne. Wykonały makietę sadu poprzez łączenie technik plastycznych tj. wyklejanie, składanka papierowa, plastelina. Robiły „Jeżyka” z ziemniaka, plasteliny i wykałaczek. Ozdabiały „Jesienny szal” naturalnymi okazami liści, lepiły „Grzybka” z masy solnej. Podczas wykonywania prac zespołowych nie tylko rozwijano mięśnie drobne dłoni i palców, ale wdrażano dzieci do zgodnego współdziałania w zespole oraz doprowadzania pracy do końca. W rozwijaniu motoryki małej wykorzystano również ćwiczenia grafomotoryczne zaproponowane przez M. Bogdanowicz, M. Barańską, A. Jakacką w zestawie pomocy dydaktycznych „Od wierszyka do rysunku”. Poznając krótkie wierszyki tj. „Jadę z tatą”, „Trójkąt”, „Ścieżka” starszaki wykonywały najpierw ćwiczenia ruchowo – słuchowo – wzrokowe, a następnie rysowały poznany wzór, utrwalając poznany znak graficzny.  W sali przedszkolnej zorganizowano „Kącik manualny” w którym umieszczono pomoce dydaktyczne angażujące motorykę małą. W dowolnym czasie przedszkolaki bardzo chętnie korzystają z akcesoriów tam zgromadzonych pamiętając o zachowaniu ładu i porządku w miejscu zabawy.

Zabawy plastyczne -

Zabawy plastyczne – “Jesienne drzewa”.

Zabawy platyczne -

Zabawy plastyczne – “Jeżyki”


INNOWACJA METODYCZNA REALIZOWANA W GRUPIE “MISIE”
PT. “ZABAWY TRADYCYJNE”

AUTOR: MAŁGORZATA WŁADARZ

Zabawa jest naturalną potrzebą dzieci na całym świecie. Jej rola jest nieoceniona. Poprzez nią dziecko ma możliwość wypowiedzenia swoich uczuć, pragnień, dążeń. Poznaje świat realny, świat rzeczy i świat stosunków ludzkich. To właśnie dzięki zabawie rozwój psychofizyczny dziecka jest nieustannie stymulowany i to poprzez oddziaływanie na wszystkie zmysły.

Niniejsza innowacja ma na celu zaprezentowanie korzyści płynących ze znajomości zabaw i gier tradycyjnych. Na podstawie wieloletnich obserwacji  w pracy w przedszkolu zauważyłam, że dorośli czasem próbują odwodzić dziecko od tradycyjnej zabawy na rzecz bardziej “rozwijających” form działalności. Niestety, dzieci sporadycznie bawią się z rodzicami. Dlatego też główną przyczyną innowacji jest potrzeba przypomnienia, że to właśnie zabawy i gry tradycyjne, te wspólne,  z rówieśnikami, rodzicami  są najbardziej naturalną i skuteczną metodą nauczania i uczenia się, a także sposobem na wspólne,  ciekawe spędzanie czasu.

Czasy przedszkolne nieodłącznie kojarzą się z grupową zabawą w kółeczku i wspólnym wyśpiewywaniem towarzyszących temu piosenek. Wprawdzie współczesne przedszkola pod wieloma względami różnią się od tych sprzed  lat, ale w tej kwestii nic się nie zmieniło – nadal bawimy się w „Starego niedźwiedzia’,  „Rolnika” czy  „Cebulkę”. Te zabawy to już część naszej tradycji. Wspólna zabawa w kole czy w parach to dla dzieci coś znacznie więcej niż tylko miłe spędzenie czasu. Poprzez śpiewanie i powtarzanie tekstów, dzieci doskonalą swoją pamięć, rytmiczność i melodyjność. Uczą się  czekania na swoją kolej,  a czasami muszą pogodzić się z przegraną i niepowodzeniem. Ponadto wspólna aktywność dziecięca daje najlepsze efekty i najwięcej radości.

Adresatami innowacji są dzieci w wieku 3-4 lat. Zajęcia innowacyjne odbywać się będą w ramach  zajęć porannych oraz będą wykorzystywane jako element zajęć głównych.

Niniejsza innowacja ma   zachęcać dzieci do aktywnego i ciekawego spędzania wolnego czasu z rówieśnikami oraz dorosłymi ( w przedszkolu i domu).

Maj 2022

W maju najważniejsze było przygotowanie do  Dnia  Mamy . Dzieci szlifowały piosenki , aby wypaść przed swoimi mamusiami  jak najlepiej . Mimo to wystarczyło jeszcze czasu na tradycyjną  zabawę z piosenką.

„ Na zielonej łące”

„Zające” to główni bohaterowie tekstu tej piosenki. Urocza powtarzanka idealna do nauki przez młodsze przedszkolaki. Sprawdzi się przed wiosennymi spacerami. 

Na zielonej łące

Uwaga, uwaga! (x 2)

 Ręce do przodu! (x 2)

Ref.: Na zielonej łące, raz, dwa, trzy,

 Pasły się zające, raz, dwa, trzy.

A to była pierwsza zwrotka,

Teraz będzie druga zwrotka.

Uwaga, uwaga! (x 2)

Ręce do przodu! (x 2)

Zacisnąć pięści! (x 2)

Ref.: Na zielonej łące, raz, dwa, trzy,

Pasły się zające, raz, dwa, trzy.

A to była druga zwrotka,

Teraz będzie trzecia zwrotka.

Nauczyciel  wydaje polecenie, a dzieci je powtarzają, wykonując odpowiednią czynność. Podczas refrenu poruszają się rytmicznie, przy słowach: Raz, dwa, trzy powtórnie wykonują czynność wskazaną w poleceniu. Nauczyciel dodaje następujące polecenia: Łokcie do siebie!; Stopy razem!; Ugiąć kolana!; Pochylić się!; Podnieść głowę!; Wyszczerzyć zęby!; Pokazać język! itp. Dzieci wykonują czynności w odpowiedniej kolejności, coraz bardziej zmieniając postawę ciała.

Zabawa tradycyjna

Zabawa tradycyjna “Na zielonej łące”

Zabawa tradycyjna

Zabawa tradycyjna “Na zielonej łące”.

Kwiecień 2022

Małe dzieci uwielbiają zabawy muzyczne i zabawy z rytmem, które stymulują praktycznie wszystkie sfery rozwoju malucha –  rozwijają świadomość ciała i przestrzeni, wpływają na zmysł estetyczny, słuch muzyczny i rozwój psychoruchowy.

Miesiąc  kwiecień obfitował  w tematy związane z dbaniem o czystość, higienę i  zdrowie.  Przedszkolaki  poznały  zastosowanie  różnych  przedmiotów  potrzebnych do utrzymania  higieny i czystości. Przypomniały sobie również,  jak prawidłowo myjemy ręce, zęby czy wycieramy noski.

Dowiedziały się również,  że o higienę dbają też zwierzątka.

„ Kotek”

Kot  myjąc się, używa zarówno języka, zębów, łapek jak i pazurków.

“Kotek, kotek łapki myje,

buzię, nosek, uszy, szyję,

a ja razem z mym koteczkiem

piorę do nosa chusteczkę”.

Dzieci wspólnie z nauczycielem powtarzały tekst piosenki  i naśladowały czynności, o których jest w nim mowa.  Podczas wykonywania piosenki atmosfera wspólnej zabawy, humor, zaangażowanie emocjonalne sprzyjały  utrwalaniu wiedzy o własnym ciele.

Zabawa tradycyjna

Zabawa tradycyjna “Kotek”.

„ Kaczka”

Kwacze, śmiesznie człapie, na dodatek w zbyt luźnych  laczkach…ale za to jest wesoło. Dzieci, naśladując kaczki i śpiewając: 

Jak to miło być kaczuszką,

machać sobie prawą nóżką ( lewą nóżką)…

Szczery uśmiech mieć na dziobie,

prawą nóżką tupać sobie.Ref. Idzie kaczka nieboraczka.
Śmiesznie człapie w luźnych laczkach.
Za tą kaczką druga kaczka,
Idzie kaczek cała paczka.

utrwalały  rozróżnianie prawej i lewej strony ciała.

Zabawa tradycyjna

Zabawa tradycyjna “Kaczka”.

„ Mało nas”

Zabawa ta ćwiczy pamięć i wyczucie rytmu oraz daje dziecku radość ze wspólnej zabawy.

Mało nas, mało nas
Do pieczenia chleba,
Tylko nam, tylko nam
Ciebie tu potrzeba!

Dzieci idą wkoło, trzymając się za ręce, wewnątrz w kółeczku obraca się dwójka dzieci. Wszyscy śpiewają piosenkę. Pod koniec zwrotki: Ciebie tu potrzeba! (zamiast tego można wymienić imię dziecka, np. Marysi potrzeba!) dzieci z wewnętrznego kółeczka zapraszają jedno dziecko do siebie. W następnej zwrotce wybierają kolejne, itd.

Zabawa tradycyjna

Zabawa tradycyjna “Mało nas”.

Marzec 2022

Zabawa jest nieodłączną częścią życia każdego dziecka. Poprzez nią, uczą się wyrażać emocje, nawiązywać relacje z innymi, rozwijają zdolności motoryczne, koordynację ruchową oraz swoje talenty. Dzieci uwielbiają zabawy ruchowe. Zabawy te przede wszystkim rozładowują stres i ogromne pokłady energii. Dodatkowo wspierają zdolności motoryczne oraz rozwój psychofizyczny, jednocześnie poprawiając kondycję dziecka i jego zdrowie.

„ Kółko graniaste”

Dzieci, wraz z wychowawcą, chwytają się za ręce i posuwają po obwodzie  utworzonego okręgu w jednym kierunku, śpiewając: Kółko graniaste / Czworokanciaste (czterokanciaste) / Kółko nam się połamało / Cztery grosze kosztowało / A my wszyscy bęc!

Na hasło “bęc” wszystkie dzieci przewracają się na różne, wymyślone przez siebie sposoby, tak jednak, aby nie przerwać kręgu. Im bardziej efektowne upadki, tym lepsza zabawa. Gdy dzieci wstaną, całą zabawę powtarzamy od nowa dowolną ilość razy, w zależności o nastroju i temperamentu dzieci.

Co daje ta zabawa? Dużo śmiechu, rozwijanie umiejętności zabawy, przewidywanie następstwa zdarzeń, trochę gimnastyki.

Zabawa tradycyjna “Kółko graniaste”.

Zabawa tradycyjna “Kółko graniaste”.

„ Rolnik”

Jest to zabawa ruchowa. Wśród uczestników wybiera się jedną osobę, która jest „rolnikiem”.

Dzieci trzymając się za ręce tańczą w kółku a w środku chodzi jedno dziecko – rolnik.
Rolnik sam w dolinie, rolnik sam w dolinie, hejże dzieci hejże ha rolnik sam w dolinie.
Rolnik bierze żonę, rolnik bierze żonę, hejże dzieci hejże ha rolnik bierze żonę.
Rolnik ze środka wybiera jedno dziecko z kółka i tańczą we dwójkę w środku.

Żona bierze dziecko, żona bierze dziecko, hejże dzieci hejże ha żona bierze dziecko.
Żona podchodzi do kółka i wybiera następne dziecko itd. Reszta dzieci nadal tańczy w kółku,
Dziecko bierze kotka..
Kotek bierze myszkę…
Myszka bierze serek…
Dziecko – ser zostaje w kółku samo,  reszta dzieci wraca do dużego koła i śpiewają dalej klaszcząc w dłonie:
Ser zostaje w kole, bo nie umiał w szkole tabliczki mnożenia, ani podzielenia.

Ser zostaje  w kole – teraz jest rolnikiem i zabawa zaczyna się od początku.

Zabawa tradycyjna “Rolnik”.

Zabawa tradycyjna “Rolnik”.

„ Moja Ulijanka”

Zabawa ruchowa polega na tym, że maluchy trzymają się za ręce i chodzą po okręgu, śpiewając piosenkę. Jedno dziecko stoi w środku i obrazuje gestami tekst piosenki. Po zaśpiewaniu piosenki następuje zmiana dziecka w środku koła. Na początku tekst piosenki śpiewa się wolno. Później tempo można systematycznie zwiększać.

„Mała Ulijanko klęknij na kolanko (dziecko klęka),

Podeprzyj se boczki (łapie się za boki), złap się za warkoczki (łapie się za włosy).

Umyj się (naśladuje mycie buzi), uczesz się (udaje, że się czesze) i wybieraj, kogo chcesz (wybiera następne dziecko do środka koła)”.

Zabawa tradycyjna “Moja Ulijanka”.

Zabawa tradycyjna “Moja Ulijanka”.

Luty 2022

„ Tańczymy Labada”

Zabawa ma na celu utrwalanie stron ciała, podnoszenie poziomu rozwoju psychomotorycznego dzieci. Ponadto doskonali umiejętność współdziałania w zespole.
Uczestnicy zabawy trzymają się za ręce tworząc duże koło (Rodzic z dzieckiem tworzy małe, dwuosobowe kółeczko). Poruszają się rytmicznie do utworu trzymając się za ręce.

Tańczymy labada labada, labada,
Tańczymy labada, małego walczyka.
Tańczą go harcerze i małe zuchy też.
Poruszamy się po obwodzie koła, krokiem dostawnym trzymając się za ręce.

Mówimy tekst:
Rączki były? (pokazujemy)
Były! (pokazujemy)
Włoski były? (pokazujemy)
Nie! (itd)

Styczeń 2022

I tak oto kolejny miesiąc naszej innowacji. W styczniu maluszki poznały dwie zabawy. Atmosfera wspólnej zabawy, humor, zaangażowanie emocjonalne sprzyjały  utrwalaniu wiedzy o własnym ciele. Zabawy  dodatkowo umożliwiały  wspólne przeżywanie emocji, dostarczyły  wiele radości – co przyczyniło się do budowania wspólnej więzi między dziećmi.

„ Nie chcę Cię…”

O dziwo… Okazało się , że jest to ulubiona zabawa trzylatków, którą  większość z nas pamięta jeszcze z przedszkola.  Zabawa  posłużyła nam  jako przerywnik  między  zajęciami,  pomagając  w skupieniu dziecięcej uwagi. Poza tym  trzylatki przepadają za piosenkami z pokazywaniem. Do tej piosenki ustawiamy dzieci parami naprzeciwko siebie, maluchy śpiewając wykonują w swoim kierunku gesty opisane w piosence.

Nie chcę cię, nie chcę cię, nie chcę cię znać,
Chodź do mnie, chodź do mnie rączkę mi daj,

Prawą mi daj, lewą mi daj,
I już się na mnie nie gniewaj,
Prawą mi daj, lewą mi daj,
I już się na mnie nie gniewaj.

Nie chcę cię, nie chcę cię, nie chcę cię znać,
Chodź do mnie, chodź do mnie rączkę mi daj,

Prawą mi dasz, lewą mi dasz,
Będziemy razem tańcować,
Prawą mi dasz, lewą mi dasz,
Będziemy razem tańcować.

„ Głowa, ramiona…”

Zima, zima nie chce odpuścić … .

Dzieci, zwłaszcza te małe, lubią tańczyć i śpiewać. Zabawy ruchowe przy muzyce to dobry pomysł nie tylko na niepogodę, ale również  na poprawę humoru .

Poranne wstawanie często nie należy do przyjemnych … również dla dzieci.

Dlatego , aby poprawić sobie nastrój, poranek w przedszkolu zaczynamy  od gimnastyki, do słów piosenki :” Głowa, ramiona…”.

Wypowiadając lub śpiewając powyższe słowa obiema rękami pokazujemy, część ciała, którą w danej chwili wypowiadamy: Głowa – obie ręce wskazują głowę. … Kolana – obie ręce wskazują kolana (dzieci często przykucają). Pięty – kucając, wskazujemy pięty.

Ach, gimnastyka, dobra sprawa,

dla nas wszystkich to zabawa.

Ręce w górę i w przód, i w bok,

skłon do przodu, w górę skok.

Głowa, ramiona, kolana, pięty, kolana, pięty, kolana, pięty. x 2

Głowa, ramiona, kolana, pięty, oczy, uszy, usta, nos

Grudzień 2021

Kolejny miesiąc i kolejne zabawy. Dzieci chętnie poznają piosenki i zabawy tradycyjne. Wzmagają one  aktywność i uruchamiają dziecięcą pomysłowość. Ponadto często mają charakter żartobliwy,  jednocząc grupę w radosnej zabawie.

Tym razem są to zabawy  utrwalające  znajomość  nazw poszczególnych części ciała oraz doskonalące określanie ich położenia w przestrzeni.  Głównie  ułatwiające rozróżnianie prawej i lewej części ciała. 

„ PRACZKI”

To zabawa ze śpiewem, tekst piosenki dzieci ilustrują ruchem.

 Tu lewą mam rączkę, tu prawą rączkę mam.         (dzieci pokazują odpowiednie ręce)

Jak praczki pracują, pokażę ja wam:

Tak piorą, tak piorą, przez cały długi dzień.                       (gest prania)

Tak piorą, tak piorą, przez cały długi dzień.

Tu lewą mam rączkę, tu prawą rączkę mam.                    (dzieci pokazują odpowiednie ręce)

Jak praczki pracują, pokażę ja wam:

Wieszają, wieszają, przez cały długi dzień.                        (gest wieszania na sznurze)

wieszają, wieszają, przez cały długi dzień.

Tu lewą mam rączkę, tu prawą rączkę mam.                    (dzieci pokazują odpowiednie ręce)

Jak praczki pracują, pokażę ja wam:

Prasują, prasują, przez cały długi dzień.                             (gest prasowania żelazkiem)

Prasują, prasują, przez cały długi dzień.

Tu lewą mam rączkę, tu prawą rączkę mam.                     (dzieci pokazują odpowiednie ręce)

Jak praczki pracują, pokażę ja wam:

Składają, składają, przez cały długi dzień.                          (gest składają)

Składają, składają, przez cały długi dzień.

Tu lewą mam rączkę, tu prawą rączkę mam.                    (dzieci pokazują odpowiednie ręce)

Jak praczki pracują, pokażę ja wam:

Tańcują, tańcują, przez cały wolny dzień.                          (taniec w parach)

Zabawa tradycyjna

Zabawa tradycyjna “Praczki”.

“BOOGI-WOOGIE”

Dziecko tańczy ilustrując ruchem treść piosenki: wyciąga prawą rękę do przodu, przenosi ją do tyłu, znów do przodu i macha nią. Następnie wymienia nazwy części ciała, podskakuje i klaszcze.

Do przodu prawą rękę daj                                                    (wyciągamy prawą rękę)

Do tyłu prawą rękę daj                                                         ( wyciągamy rękę do tyłu )

Do przodu prawą rękę daj                                                    (wyciągamy rękę do przodu)

I pomachaj nią.                                                                        (machamy prawą ręką)

Bo przy boogie woogie trzeba pokręcić się                       ( kręcimy się wkoło)

No i klaskać trzeba raz, dwa, trzy                                        (klaszczemy )

Boogie woogie ahoj x3                                                          ( wyskakujemy w górę)

I od nowa zaczynamy taniec ten.

Do przodu lewą rękę daj                                                       (wyciągamy lewą rękę)

Do tyłu lewą rękę daj                                                            ( wysuwamy rękę do tyłu)

Do przodu lewą rękę daj                                                      (wyciągamy rękę do przodu)

I pomachaj nią                                                                        ( machamy ręką)

Bo przy boogie woogie trzeba pokręcić się                       (kręcimy się wkoło)

No i klaskać trzeba raz, dwa, trzy                                        (klaszczemy w ręce)

Boogie woogie I od nowa zaczynamy taniec ten

Do przodu prawą nogę daj                                               ( wysuwamy prawą nogę do przodu)

Do tyłu prawą nogę daj                                                     ( wysuwamy nogę do tyłu)

Do przodu prawą nogę daj                                               (wysuwamy prawa nogę do przodu)

I pomachaj nią                                                                    (machamy stopą)

Bo przy boogie woogie trzeba pokręcić się                   ( kręcimy się wkoło)

No i klaskać trzeba raz,dwa, trzy                                     (klaszczemy w ręce)

Boogie woogie ahoj

I od nowa zaczynamy taniec ten

Zabawa tradycyjna

Zabawa tradycyjna “Boogi-Woogie”

“BOOGI-WOOGIE”

To jedna z bardziej znanych zabaw. Z grona uczestników wybiera się tzw. niedźwiedzia, pozostałe dzieci łapią się za ręce i chodzą w kółko śpiewając piosenkę. Niedźwiedź siedzi w środku kręgu i na samym końcu piosenki, gdy padają słowa “trzecia godzina niedźwiedź łapie”, musi złapać jedno z uciekających dzieci. Tym samym, złapane dziecko zostaje niedźwiedziem i zabawa zaczyna się od początku.

Stary niedźwiedź mocno śpi, stary niedźwiedź mocno śpi,
my sie go boimy, na palcach chodzimy,
jak sie zbudzi to nas zje, jak się zbudzi, to nas zje.
Pierwsza godzina niedźwiedź śpi,
druga godzina niedźwiedź chrapie.
trzecia godzina niedźwiedź łapie!

Zabawa tradycyjna

Zabawa tradycyjna “Stary niedźwiedź mocno śpi”.

Listopad 2021

Proponowane zabawy  ułatwią nawiązanie kontaktu z drugą osobą i grupą.  W zabawach przedstawionych w tym miesiącu, ruch jest ilustracją piosenki lub opowieści.

„BALONIK”

Zabawa sprzyja nawiązaniu kontaktu między dziećmi. Dzieci, bawiąc się w kręgu, pozostają ze sobą w stałym kontakcie wzrokowym, w bliskości fizycznej.

Baloniku nasz malutki, rośnij duży,  okrąglutki.

Balon rośnie, że aż strach, przebrał miarę, zrobił trach …..

  1. Dzieci trzymają się w kole za rączki i podchodzą wszystkie do środka koła.
    2. Następnie, powtarzając podany wierszyk, cofają się – koło rośnie.
    3. Na zakończenie balon – koło pęka i dzieci puszczając ręce upadają na podłogę.
Zabawa tradycyjna

Zabawa tradycyjna “Balonik”.

„KARUZELA”

W tej zabawie ruch jest ilustracją piosenki. Zabawa ćwiczy pamięć i doskonali  umiejętność komunikowania się za pomocą gestu.

Chłopcy, dziewczęta, dalej śpieszmy się.
Karuzela czeka, wzywa nas z daleka.
Starsi już poszli, młodsi jeszcze nie.
Hejże ha, hejże ha! Spieszmy się.
(dzieci wysuwają na zmianę nogi do przodu, dotykając podłogi palcami, trzymają się za ręce tworząc koło)

Hej hopsa sa (wszyscy w kole podskakują)
Jak ona szybko mknie!
Hej dalej, dalej do zabawy spieszmy się! (dzieci podskakując, posuwają się w prawo, a za drugim razem w lewo).

Zabawa tradycyjna

Zabawa tradycyjna “Karuzela”

„POCIĄG”

Jest to jedna z bardziej znanych dziecięcych  zabaw. Polega na ilustrowaniu odpowiednimi gestami i ruchem historii opowiadanej przez osobę prowadzącą zabawę.  W przedszkolu  często wykorzystywana do celów porządkowych. Jeśli mamy grupkę maluchów i chcemy przerwać zabawę, aby doprowadzić ich do łazienki lub na posiłek, wystarczy rzucić hasło „robimy pociąg” i  w zwartej grupie docieramy do celu.

Jedzie pociąg z daleka,
Ani chwili nie czeka,
Konduktorze łaskawy,
Zabierz nas do Warszawy!

Konduktorze łaskawy,
Zabierz nas do Warszawy!
Trudno, trudno to będzie,
Dużo osób jest wszędzie.

Pięknie pana prosimy,
Jeszcze miejsca widzimy.
A więc prędko wsiadajcie,
Do Warszawy ruszajcie.

Dzieci ustawiają się gęsiego, jedno za drugim- lewą rękę kładą na ramieniu osoby stojącej przed nimi ,

a prawą , zgiętą w łokciu , naśladują ruch kół, poruszają się drobnymi kroczkami.

Zabawa tradycyjna

Zabawa tradycyjna “Pociąg”.

Październik 2021

Proponowane zabawy  ułatwią nawiązanie kontaktu z drugą osobą i grupą.  Integracji w grupie sprzyja dobra atmosfera, charakteryzująca się życzliwością, akceptacją, zaufaniem. Zabawy z piosenką i ruchem wzmagają aktywność i uruchamiają pomysłowość.

„MAM CHUSTECZKĘ  HAFTOWANĄ”

Zabawa wspomaga proces kształtowania się samoświadomości , koncentruje się bowiem na osobie dziecka: jego imieniu.  Jest to zabawa ułatwiająca  integrację z grupą.

Mam chusteczkę haftowaną, co ma cztery rogi,

 kogo kocham, kogo lubię, rzucę mu pod nogi.

Tej nie kocham, tej nie lubię, tej nie pocałuję,

a chusteczkę haftowaną tobie podaruję.

(1,2)Uczestnicy zabawy stoją w kole, śpiewając. Wybrana osoba tańczy w środku koła. (3) Wskazuje kolejne dzieci.  (4) Wybiera na swoje miejsce jedno dziecko,  wymieniając jego imię i podając mu chusteczkę.

Zabawa tradycyjna

Zabawa tradycyjna “Mam chusteczkę haftowaną”.

“DWÓM TAŃCZY SIĘ ZACHCIAŁO”

Zabawa ruchowa z opowieścią. Sprzyja nawiązaniu kontaktu między dziećmi.  Polega ona na ilustrowaniu odpowiednimi gestami i ruchem historii opowiadanej przez  osobę  prowadzącą zabawę. Rozwija wyobraźnię, ćwiczy pamięć i doskonali umiejętność komunikowania się za pomocą gestu. Jednoczy grupę w radosnej zabawie.

Dwóm tańczyć się zachciało,
zachciało, zachciało,
lecz im się nie udało
fari fari fara.

Kłócili się ze sobą,
ze sobą, ze sobą,
ja nie chcę tańczyć z tobą
fari fari fara.

Poszukam więc innego,
innego, innego,
do tańca zgrabniejszego,
fari, fari, fara

Dzieci bawią się w parach.

(1) Dzieci podają sobie ręce i zwracają się twarzami do siebie. Tanecznym krokiem tańczą w kółeczku.

(2) Zatrzymują  się i wygrażają sobie , udając obrażonych ,

(3) Rozchodzą się, wybierają nowych partnerów, chwytają się za ręce,  następnie kręcą się dookoła.

Zabawa tradycyjna

Zabawa tradycyjna “Dwóm tańczyć się zachciało”.

“KRASNOLUDKI”

Zabawa ruchowa z opowieścią. Polega ona na ilustrowaniu odpowiednimi gestami i ruchem historii opowiadanej przez  osobę  prowadzącą zabawę.

My jesteśmy krasnoludki,
Hopsa sa, hopsa sa!
Pod grzybkami nasze budki,
Hopsa sa, hopsa sa!

Jemy mrówki, żabie łapki,
Oj tak, tak, oj tak, tak!
A na głowach krasne czapki,
To nasz znak, to nasz znak!

Gdy kto skrzywdzi krasnoludka,
Oj, joj joj, oj joj joj!
To zapłacze niezabudka:
Aj jaj jaj, aj jaj jaj!

Gdy kto zbłądzi, to trąbimy:
Tru tu tu, tru tu tu!
Gdy kto śpiący, to uśpimy:
Lu, lu, lu, lu, lu, lu.

Dzieci ruchem ilustrują treść piosenki.

  1. (1) Wskazują na siebie,

(2) Podskakują,

(3) łączą dłonie wysoko nad głową

( 4) podskakują

  1. (1) Udają, że jedzą,

( 2) Kiwają głowami

(3) opierają  na głowie dłonie złączone palcami,( czapka)

(4) wskazują na siebie.

III. (1) Rozglądają się przykładając dłoń do czoła

(2) naśladują grę na trąbce

(3) przechylając głowę , kład policzek na złączonych dłoniach ,

(4) kołyszą się , opierając na dłoni policzek.

  1. (1) grożą palcem

(2,4) łapią się za głowę i kiwają nią na boki ,

(3) udają, że ocierają łzy z oczu.

Zabawa tradycyjna

Zabawa tradycyjna “Krasnoludki”.


INNOWACJA Z J. ANGIELSKIEGO  REALIZOWANA
W GRUPIE “PSZCZÓŁKI”
PT. “THE ABC PIRATES”

AUTOR: mgr Anna Szmajduch

Głównym celem tej innowacji jest jak najlepsze przygotowanie dzieci do podjęcia nauki w szkole, wyrównywanie różnic i podnoszenie poziomu umiejętności językowych.

Niniejsza innowacja ma na celu szerzenie idei nauki języka angielskiego z wykorzystaniem środków multimedialnych. Ma ona zachęcać i motywować dzieci do interesowania się językiem angielskim, przyswajania nowego słownictwa, a w szczególności rozwijać kompetencje rozumienia ze słuchu. Doskonalenie tej kompetencji jest kluczowe dla dziecka w wieku przedszkolnym, ponieważ im starszy uczeń tym trudniej nabywać mu umiejętność rozumienia ze słuchu. Zajęcia będą miały charakter zabawy, przeprowadzanej w pozytywnej atmosferze, bez wprowadzania stresu, współzawodnictwa czy nacisku na osiągane efekty tak, aby dziecko wypracowało jak najbogatszą bazę leksykalną i wykształciło swój poziom rozumienia języka angielskiego ze słuchu.

Zostanie przeprowadzonych 26 epizodów. Bohaterem każdego odcinka będzie inna literka, która to z kolei będzie uzależniona od literki jaką dzieci będą poznawały jednocześnie w j. polskim. Jedna literka w jednym tygodniu. Każdej literce będą towarzyszyły wyrazy zaczynające się właśnie na poznawaną literkę. Dzieci będą oglądały krótki filmik o przygodach piratów, którzy będą zwiedzali za każdym razem inną “literkową” wyspę i podążając za mapą będą odkrywać skarb.  Zajęcia wzbogacą słownictwo, uzupełnią je, poszerzą i pobudzą dziecięcą wyobraźnię. Po każdym krótkim pokazie dzieci będą wypełniały odpowiednią, skorelowaną kartę pracy dla utrwalenia.

Zajęcia innowacyjne odbywać się podczas pobytu dzieci w przedszkolu, w ramach zajęć po południowych, raz w tygodniu.

Podsumowanie zajęć innowacyjnych z j. angielskiego PAŹDZIERNIK 2020

Podsumowanie zajęć innowacyjnych z j. angielskiego LISTOPAD 2020

Podsumowanie zajęć innowacyjnych z j. angielskiego GRUDZIEŃ 2020

Podsumowanie zajęć innowacyjnych z j. angielskiego STYCZEŃ 2021

Podsumowanie zajęć innowacyjnych z j. angielskiego LUTY 2021

Podsumowanie zajęć innowacyjnych z j. angielskiego MARZEC 2021


INNOWACJA METODYCZNA REALIZOWANA W GRUPIE “WIEWIÓREK”
PT. “KOLOROWY ŚWIAT SYLABEK”
KONTYNUACJA: ROK SZKOLNY 2020/2021 – gr.”SOWY”

AUTOR: mgr Weronika Stasicka

Dla dziecka: “(…)najwyższa jest radość z pokonanej trudności, osiągniętego celu, odkrytej tajemnicy. Radość triumfu i szczęście samodzielności, opanowania…”

J.Korczak

            Innowacja “Kolorowy świat sylabek” jest moją odpowiedzią na wzrastającą liczbę dzieci niemówiących lub mówiących pojedynczymi słowami w wieku 3-4 lat, a później borykających się z problemami dyslektycznymi. Dzieci, które od niemowlęctwa stymulowane są obrazem i dźwiękiem i szybko potrafią obsługiwać komputery, telefony, mając jednocześnie mnóstwo trudności językowych, w tym nadawanie mowy, trudności w operacjach myślowych, problemy w rozumieniu czytanych im bajek, problemy z koncentracją uwagi. Najnowocześniejsze badania neuropsychologiczne dowodzą, iż pokolenie dzieci urodzonych w epoce wysokich technologii (od końca lat 90 ubiegłego wieku) inaczej kształtuje swoje relacje ze światem, ludźmi i językiem. Mózg nie nadąża za szybko przebiegającymi zmianami środowiskowymi. Dlatego też dla równowagi należy od wczesnego wieku dziecięcego prowadzić świadome i zwielokrotnione oddziaływania językowe.

            Innowacja ta ma właśnie na celu zainteresować dzieci 4-letnie światem liter, zanim jeszcze zdążą odkryć świat komputerów, telefonów i internetu i fakt, że czytanie wcale nie jest prostą czynnością. Równolegle przebiegać będzie stymulacja całego rozwoju poznawczego dzieci, gdyż to właśnie ćwiczenia analizy i syntezy wzrokowej, słuchowej, pamięci, kategoryzacji i szeregowania stanowią podstawę w nauce czytania. Dodatkowo, niejako przy okazji czytania, dziecko uczy się właściwie wymawiać głoski języka polskiego. Najlepszy czas na poznawanie kodu pisanego to właśnie wczesny wiek przedszkolny,a czterolatek najskuteczniej uczy się w działaniu, dlatego zajęcia będą prowadzone w sposób zabawowy. Dzieci będą także doskonaliły małą i dużą motorykę i tworzyły prace plastyczne, które będą podsumowaniem każdego bloku tematycznego.

            Mam nadzieję, że moje zajęcia będą pomagały dzieciom rozwijać się, a przede wszystkim, że będą one czerpały radość  i zdobywały pewność siebie, podczas osiągania kolejnych, nowych umiejętności.

Adresatem innowacji jest grupa “SOWY”. Czas realizacji obejmuje od 07.10.2020 r. do 28.04.2021 r. Natomiast zajęcia innowacyjne odbywać się podczas pobytu dzieci w przedszkolu, w ramach zajęć popołudniowych, raz w tygodniu.

Maj 2021

„Misie i miodki”

Na dzisiejszych zajęciach dzieci utrwalały sylabki BA BE BO BU BÓ BI BY. Ich zadaniem było łączenie misiów z odpowiednią baryłką miodu. Następnie chętne dzieci czytały pseudowyrazy czyli np. BUBO, BYBU, BIBE. Kolejnym działaniem dzieci było usprawnianie percepcji wzrokowej oraz małej motoryki Dzieci szukały różnic między obrazkami, znajdowały takie same obrazki, odwracały obrazki, dorysowywały brakujące szczegóły.

łączenie misiów z odpowiednią baryłką miodu.

Łączenie misiów z odpowiednią baryłką miodu.

Usprawnienie percepcji wzrokowej.

„Zabawy z sylabkami”

Na ostatnich naszych zajęciach dzieci powtarzały wszystkie poznane dotąd sylabki. Pomagała im w tym żabka, którą chciał zjeść bocian. Żabka mówiła np. PABU, MIBA, PIBE, itd.  Dzieci świetnie radziły sobie z czytaniem pseudowyrazów, ale także wyrazów MAMA, PEPA, PUPA, BOBO,BABA, PUMA, MAPA itd. Następnie dzieci usprawniały percepcję wzrokową, małą motorykę oraz pracę lewej półkuli. Kontynuowały sekwencje, składały obrazek z części oraz kategoryzowały według wielkości.

Powtarzanie sylab.

Powtarzanie sylab.

Usprawnianie percepcji wzrokowej,małej motoryki oraz pracy lewek półkuli.

Kwiecień 2021

„Sylabkowe śmieciarki”

Tematem przewodnim dzisiejszych zajęć był Dzień Ziemi. Dzieci utrwalały sobie sylabki PA PE PO PU PÓ PE PI PY  oraz MA MO MU MÓ ME MI MY, kładąc patyczki w określonych kolorach na odpowiednie kosze na śmieci oraz wkładając sylabkowe śmieci do odpowiednich miejsc w śmieciarce. Następnie doskonaliły percepcję słuchową, reagując na polecenia ( obrazki były zakryte) np. W śmieciarce jedzie : opona, jogurt, obraz.  Należało zabrać odpowiednie obrazki ( wszystkich było 10) oraz w odpowiedniej kolejności ułożyć w okienkach śmieciarki. Następnie dzieci usprawniały pracę lewej półkuli mózgu, kontynuując sekwencje-kosze na śmieci w różnych kolorach.

Utrwalanie sylab.

Utrwalanie sylab.

sekwencje-kosze na śmieci w różnych kolorach.

Sekwencje-kosze na śmieci w różnych kolorach.

„Sylabki, sylabki”

Na dzisiejszych zajęciach dzieci poznały sylabki BA BE BO BU BÓ BE BI BY.  Powtarzały je oraz próbowały zgadywać, o którą sylabkę pytam. Potem czytaliśmy książeczkę z serii „Kocham czytać” -dzieci rozwijały mowę, tworząc zdania na temat obrazków oraz czytały sylabki. Następnie ich zadaniem było połączyć koniki morskie z rozgwiazdami, na których były napisane takie same sylabki. Ćwiczyły też percepcję wzrokową, łącząc w pary takie same latawce, co było trudnym zdaniem.

Odgadywanie sylab.

Odgadywanie sylab.

Łączenie w pary takich samych latawców.

Łączenie w pary takich samych latawców.

Marzec 2021

„Wiosenne zabawy z sylabkami”

Dzisiejsze zajęcia rozpoczęliśmy od swobodnego tańca do utworu Vivaldiego „Wiosna”.  Następnie Sowy ćwiczyły funkcje lewej półkuli mózgu oraz małą motorykę, kontynuując tulipanowe sekwencje, co wcale nie było takie proste. Jednak po kilkukrotnym pokazie, każde dziecko oddało mi pięknie wykonaną pracę. Ćwiczyliśmy także czytanie naszych sylabek z głoską M- zadaniem dzieci było łączenie tulipanów z ich sylabkowymi imionami.

Zabawy z sylabami

Zabawy z sylabami

Tulipanowe sekwencje.

Tulipanowe sekwencje.

„Kurczaki”

Na początku zajęć dzieci, podczas mojej gry na grzechotce, chodziły po sali, trzymając w ręku sylabkę z [M]. Kiedy kończyłam grę, miały za zadanie znaleźć taką samą sylabkę, jaką trzymały, ale leżącą na podłodze. Dzięki temu stymulowały percepcję słuchową, wzrokową. Następnie ćwiczyły małą motorykę, uwagę i pamięć słuchową oraz czytanie -rysując po śladzie jajka na podawane przeze mnie polecenia typu: „Na czerwono obrysuj jajko z sylabką [MA]”. Na koniec dzieci łączyły kurczaczki z ich skorupkami.

Obrysowywanie jajka

Obrysowywanie jajka

Lączenie jajka ze skorupką

Łączenie jajka ze skorupką

„Pisankowy zawrót głowy”

Dzisiejsze zajęcia zaczęliśmy od rozmowy na temat Świąt Wielkanocnych. Następnie dzieci dostały karty pracy, przedstawiające koszyczki z pisankami z sylabkami z [M] oraz wycięte kolorowe pisanki, a także słomki. Zadaniem dzieci było przeniesienie jajek za pomocą słomek na właściwe miejsca w koszyku. Następnie należało przykleić pisanki, potem pokolorować koszyk oraz dorysować jednego wiosennego kwiatka.

Przenoszenie sylwety jajka za pomocą słomki.

Przenoszenie sylwety jajka za pomocą słomki.

Korowanie koszyczka wielkanocnego.

Korowanie koszyczka wielkanocnego.

Luty 2021

„Walentynkowe zmagania”

Na pierwszych lutowych zajęciach innowacyjnych obchodziliśmy Walentynki. Zajęcia rozpoczęliśmy rozmową, na temat tego, co oznacza to Święto, wyjaśniliśmy sobie znaczenie słów „przyjaźń”, „koleżeństwo”, „zakochanie”, „miłość” itp. Dzieci opowiadały, komu chciałyby ofiarować Walentynkę i dlaczego. Następnie bawiliśmy się w listonoszy, którzy wkładają listy do skrzynek-oczywiście należało połączyć sylabkę z właściwą skrzynką pocztową.  Następnie usprawnialiśmy myślenie logiczne, bawiąc się w kodowanie Walentynkowego Stworka.

Dzieci wkładają Walentynki do właściwych skrzynek pocztowych.

Dopasowane Walentynki do odpowiednich skrzynek pocztowych.

„Pszczółki i plastry miodu”

Na dzisiejszych zajęciach dzieci ćwiczyły czytanie łącząc pszczółki z plastrami miodu. Coraz więcej dzieci potrafi przeczytać dane sylabki. Następnie doskonaliły motorykę dużą udając pszczółki i łącząc się w grupy na określone polecenia.  Dzieci usprawniały także motorykę małą oraz percepcję wzrokową, uwagę i myślenie, kodując plastry miodu.

Dopasowanie plastra miodu do ula z właściwą sylabą.

Kodowanie plastrów miodu.

Styczeń 2021

„Dla Babci i Dziadka”

Na zajęciach styczniowych obchodziliśmy Dzień Babci i Dziadka, oczywiście utrwalając czytanie sylabek z [P]. Najpierw Sowy ćwiczyły umiejętność tworzenia wypowiedzi na dany temat, opowiadając grupie o swoich babciach i dziadkach: podając ich imiona, mówiąc, czy  z nimi mieszkają oraz co w nich lubią. Następnie piekliśmy dla kochanych Babć i Dziadków muffinki. Dzieci podchodziły do formy na muffinki i musiały w odpowiednie miejsca wkładać papierowe papilotki z wypisanymi sylabkami; niektóre dzieci potrafiły je nawet przeczytać. Kolejnym zadaniem było stworzenie dla Dziadków i Babć bukietów tulipanów poprzez prawidłowe połączenie główek i łodyżek; na koniec dzieci kolorowały wazony. Podczas zajęć usprawnialiśmy małą motorykę, percepcję słuchową, wzrokową, myślenie, mowę, czytanie.

 

„Sylabkowy misz-masz”

Drugie zajęcia styczniowe utrwalały sylabki z [P]. Każde dziecko miało przed sobą zestaw sylabek. Zadaniem dzieci było odpowiednie reagowanie na polecenia logopedy, np. Kto ma sylabkę PA? Kto ma sylabkę PO? itd. Następnie były trudniejsze polecenia, ćwiczące uwagę i pamięć słuchową: Kto ma sylabki PA, PO? -czyli dzieci musiały sprawdzić, które z wypowiedzianych sylabek mają i właściwe podnieść do góry. Ochotnicy mogli czytać swoje sylabki na głos. Następnie ćwiczyliśmy percepcję wzrokową-na dywanie zostały ustawione zwierzątka- najpiew trzy, potem cztery. Dzieci po kolei wychodziły za drzwi, inne dziecko zabierało jedno zwierzątko, zadaniem dziecka, które wyszło, było odgadnięcie „Czego brakuje?” Druga kolejka polegała na zmianie ustawienia zwierzątek-czyli jedno dziecko zamieniało kolejność ustawienia zwierzątek, a dziecko, które wyszło, musiało z powrotem prawidłowo ustawić zwierzątka. Na koniec dzieci łączyły na kartach pracy czapki z rękawiczkami, na których oczywiście były sylaby z [P].

Grudzień 2020

„Prezenty Mikołaja”

Na dzisiejszych zajęciach dzieci miały za zadanie posegregować prezenty Mikołaja. Jednak zajęcia rozpoczęliśmy od rozgrzewki czyli przypomnienia sobie sylabek z [P]-dzieci biegały po sali w rytmie muzyki-na przerwę w muzyce musiały wykonywać różne ćwiczenia-np. skoczyć na sylabę [PA], stać na jednej nodze na sylabce [PE]. Potem na dywanie postawiłam 7 torebek prezentowych, z których każda byłą podpisana daną sylabką. Dzieci kolejno podchodziły- z worka Mikołaja losowały prezent np. figurkę pieska, autko, ogórka, klocka, długopis, zabawkowe łóżeczko itp. Po wysłuchaniu polecenia musiały włożyć prezent do odpowiedniej paczki. Ćwiczyliśmy czytanie, percepcję słuchową, wzrokową, rozwijaliśmy słownictwo, liczyliśmy prezenty, doskonaląc umiejętności matematyczne.

„Coraz bliżej święta”

Podczas drugich grudniowych zajęć Sowy przede wszystkim doskonaliły swoje umiejętności związane z rozumieniem czytanego tekstu, z odpowiadaniem na pytania dotyczące tego tekstu. Doskonaliły mowę, myślenie przyczynowo- skutkowe, opowiadając po kolei historię o Mikołaju. Następnie ćwiczyły  percepcję wzrokową i małą motorykę, łącząc czapki Mikołaja z ich cieniami.

Listopad 2020

„Zabawy z kręglami”

Na dzisiejszych zajęciach dzieci ćwiczyły dużą i małą motorykę, myślenie, percepcję wzrokową i słuchową oraz jednocześnie zapoznawały się z sylabkami PA PO PU PÓ PE PI PY. Wspólnie czytaliśmy książeczkę z tymi sylabkami, a potem dzieci musiały odnaleźć daną sylabkę na tablicy, gdzie umieszczone były wszystkie. Kolejnym zadaniem było rzucanie piłką w kręgle oraz powtarzanie sylabki, która umieszczona była na strąconym kręglu. Zabawa ta wywołała w dzieciach mnóstwo radości; dzieci dzielnie sobie kibicowały. Na koniec przyszedł czas na kodowanie jabłka-odpowiednim kolorem należało pokolorować kolejne sylaby.

Październik 2020

W październiku odbyły się cztery zajęcia innowacyjne pt. „Kolorowy świat sylabek” w grupie Sów.

„Jaka to samogłoska?”

Podczas pierwszego spotkania dzieci przypomniały sobie wszystkie samogłoski. Czytaliśmy książeczkę z serii „Kocham czytać”, omawialiśmy sytuacje z ilustracjami z zachowaniami i emocjami dzieci, które to przekazywane są za pomocą konkretnych samogłosek. Dzieci próbowały na podstawie mojej mimiki, tonu głosu, gestykulacji, zgadywać, o jaką samogłoskę mi chodzi. Następnie uczyły się pracy w grupie, podczas kodowania liści.

„Jesteśmy archeologami”

Dzisiaj dzieci bawiły się archeologów. Mieliśmy piasek w wiaderku oraz zakopane skarby-nakrętki z napisanymi samogłoskami A, U oraz I. Każde dziecko miało za zadanie wydobyć z piasku jedną nakrętkę i przeczytać ją. Potem tworzyliśmy z nich grupy-dzieci musiały znaleźć inne dziecko, które miało taką samą samogłoskę.

„Na placu budowy”

Kolejne środowe zajęcia spędziliśmy na utrwalaniu samogłosek E, O i Y. Tym razem dzieci miały za zadanie przewozić ciężarówką klocki-cegły, które miały określone imiona-samogłoski. Trzeba było uważać, by cegła nie spadła w drodze na budowę, następnie należało przeczytać samogłoskę i ustawić ją we wskazanym miejscu. Kolejne dzieci robiły to samo i tym sposobem wieże rosły. Na końcu porównywaliśmy wysokości, używając określeń „najwyższa”, „najniższa”, ”niższa od…”, „wyższa od” liczyliśmy „o ile” cegieł dana wieża jest niższa bądź wyższa od innej.

„Tworzymy samogłoski”

Na dzisiejszych zajęciach Sowy utrwalały czytanie wszystkich samogłosek. Dzieci miały za zadanie odpowiednio układać się na dywanie, tak by „napisać” wszystkie sześć samogłosek. Myślę, że świetnie im się to udało. Przy okazji ćwiczyły orientację przestrzenną, motorykę dużą oraz współpracę. Następnie uzupełniały Samogłoskowe książeczki-rysowały po śladzie, wycinały i wklejały, kodowały i łączyły takie same samogłoski.

 



INNOWACJA  ORGANIZACYJNO – METODYCZNA REALIZOWANA W GRUPIE “WIEWIÓREK” PT. “GRAFOMOTORYKA – ZABAWY DLA SMYKA”

ROK SZKOLNY 2019/2020
Kontynuacja: ROK SZKOLNY 2020/2021 gr. “SOWY”

Autorami innowacji są: Anna Czernecka – Mac, Bożena Rak

“Wszystko jest trudne zanim stanie się proste”

                       Thomas Fuller

            Motywacją do opracowania i wdrożenia niniejszej innowacji w grupie “Wiewióreczki” jest dla nas fakt wynikający z obserwacji, iż z roku na rok obniża się poziom sprawności manualnych u dzieci, a co za tym idzie, niechęć do podejmowania zarówno działań plastycznych, jak i grafomotorycznych. Brak umiejętności wykonania “ładnego” rysunku jest dla malca deprymujący i mocno zniechęca do podejmowania nawet niewielkich prób. Rozumiemy, jak ważne jest, w odniesieniu do przyszłej nauki pisania, wyrobienie w dzieciach prawidłowych nawyków (postawa przy stoliku, odpowiedni tonus mięśniowy, chwyt pęsetkowy trójpunktowy przyboru, prawidłowe posługiwanie się narzędziem pisarskim, nożyczkami, itp.) Dlatego głównym założeniem wprowadzanej innowacji jest usprawnienie umiejętności manualnych dzieci, jak również poprawa napięcia tonusu mięśniowego ręki i chwytu narzędzia pisarskiego poprzez zastosowanie różnorodnych zabaw i ćwiczeń usprawniających palce z wykorzystaniem zabaw paluszkowych A. i P. Winczewskich, elementów metod   M. Bogdanowicz,
D. Dziamskiej, H. Tymichowej i W. Sherborne.

Jednocześnie pragniemy pokazać, że przyswojenie w/w czynności wcale nie musi odbywać się według statycznych, nudnych schematów. A ponieważ forma działań dzieci w wieku przedszkolnym to głównie zabawa, jej walory zamierzamy wykorzystać tak, aby przedszkolaki przejawiały ciekawość, odczuwały radość i satysfakcję z podjętych zadań, by czuły zadowolenie ze swojej pracy, a w konsekwencji, by widziały coraz lepsze efekty swych działań oraz chętniej sięgały po plastelinę, masy plastyczne, koraliki, wydzieranki, a w konsekwencji kolorowanki, labirynty, po farby, kredki i wszelkie inne materiały plastyczne. Bo efekt pisania to wynik wielu ćwiczeń z zakresu dużej i małej motoryki, które wcale nie muszą opierać się na codziennych wprawkach ołówkiem, kredką, czy piórem. To zestawy zabaw z różnorodnymi przedmiotami, w wyniku których dziecko rozwija się polisensorycznie. Pamiętać tylko należy o stopniowaniu trudności zadań, zaczynając od najprostszych do coraz bardziej precyzyjnych.

Zajęcia z wykorzystaniem innowacji odbywać się będą na ranku, w godzinach popołudniowych, jak również jej elementy wykorzystane zostaną jako składnik zajęć głównych. Nauczycielki prowadzić je będą raz w tygodniu
od 1.10.2020 r. do 31.05.2021r.

 

Innowacja – podsumowanie.

            Głównym założeniem wprowadzonej innowacji było usprawnienie umiejętności manualnych i graficznych dzieci, jak również poprawa napięcia tonusu mięśniowego ręki i chwytu narzędzia pisarskiego poprzez  zastosowanie różnorodnych zabaw i ćwiczeń usprawniających palce z wykorzystaniem elementów metod M. Bogdanowicz, D. Dziamskiej, H. Tymichowej
i W. Sherborne oraz zabaw paluszkowych A. i P. Winczewskich.

Do zadań nauczycieli w zakresie prowadzenia innowacji należało: 

  • rozwijanie dużej i małej motoryki – z uwzględnieniem tempa i płynności ruchów pisarskich (rysunek, ćwiczenia graficzne);
  • prowadzenie ćwiczeń manualnych (rysowanie, malowanie, wydzieranie, darcie papieru, gniecenie, wycinanie …);
  • motywowanie dzieci do podejmowania zadań związanych z wysiłkiem fizycznym.

            Dwuletnia realizacja zaowocowała następującymi zajęciami: „W koszyku grzybiarza”; „Kasztanki”;  „Jarzębina”; „Cebulka”; „Miś”; „Jabłko”; „Jeż”; „Parasolki”; „Czworonożni przyjaciele”; „Łańcuch na choinkę”; „Świąteczne pierniczki”; „Roziskrzone niebo”; „A czas płynie i płynie”; „Czyje to ślady”; „Pada śnieg”; „Płatki śniegu”; „Segregacja”; „Lot motylka”; „Zapraszamy na herbatkę”; „Kalkowanie”; „Jeżyk”; „Ten paluszek”; „Kasztanowe ludziki”;
„W pracowni jubilera”; „Dziurkowane obrazki”; „Wlazł kotek na płotek”; „Cóż to za zwierzak?”; „Wesołe choinki”; „Bombka”; „Tańcowały palce z nitką”; „Taniec bałwanków”; „Kra”; „Mróz zaczarował szyby”; „Śnieżyca”; „Kolorowe patyczki”; „Bazie”; „Gdzie jest wiosna?”; „Przebiśniegi”; „Wiosenne zajączki”; „Wiosenne drzewo”; „Wiosenne porządki”; „Łąka”, „Przez dziurkę od klucza”.

Ewaluacja oparta została o:

  • obserwację zaangażowania dzieci podczas zajęć;
  • wytwory prac dziecięcych;
  • wyniki zawarte w arkuszu obserwacji zdolności grafomotorycznych dziecka w wieku przedszkolnym;
  • wyniki ankiety skierowanej do rodziców;
  • zamieszczane na stronie internetowej przedszkola zdjęcia z prowadzonych zajęć, rozmowy indywidualne z dziećmi i rodzicami;

Wyniki ankiety skierowanej do rodziców wskazują, że dzieci chętniej sięgają po środki plastyczne, są bardziej odważne i pewne własnych umiejętności, a wykorzystane w ciągu roku szkolnego metody i formy pracy wpłynęły znacząco na poprawę umiejętności manualnych i graficznych ich dzieci. 

            Szczegółowa analiza przeprowadzonych działań pozwoliła ocenić stopień opanowania przez uczestników treści programowych oraz stopień osiągnięcia założonych celów.

W wyniku realizacji działań związanych z innowacją stwierdzono, że dzieci kończące przedszkole:

– podejmują wysiłek fizyczny w różnego typu ćwiczeniach gimnastycznych, ruchowych;

– aktywnie uczestniczą w zajęciach;

– prawidłowo trzymają narzędzie pisarskie (chwyt pęsetkowy trójpunktowy);

– prawidłowo posługują się narzędziem pisarskim;

– stosują prawidłowy nacisk;

– częściej rysują, kolorują, sięgają po ćwiczenia graficzne;

– stają się kreatorem własnych prac;

– odczuwają radość z osiągniętego celu;

– współpracują z rówieśnikami – dzielą się własnymi pracami;

– chętnie biorą udział w zajęciach i konkursach plastycznych;

– prawidłowo określają kierunki na kartce; 

– prawidłowo rozplanowują pracę;

– coraz bardziej wzbogacają swe prace w szczegóły.

Zakończenie dwuletnich działań w ramach innowacji grafomotorycznej nie oznacza brak takich zadań w roku następnym. Rozwijanie motoryki małej i dużej, ćwiczenia i zabawy graficzne będą utrwalane oraz prowadzone wybiórczo na rankach oraz w trakcie zajęć.

                                                            Opracowanie: Anna Czernecka – Mac,   Bożena Rak

Maj 2021

“Przez dziurkę od klucza”

Dzieci bardzo chętnie oglądają, zaglądają i podglądają przyrodę. Wystarczy ładna pogoda, ogródek, kilka roślin i lupa. Czas wtedy się nie liczy. Wszystko jest ciekawe. A to wzorki na kamykach, a to biegnące gdzieś mrówki, pełznące gąsienice, czy pyłek kwiatów. Takie zabawy rozwijają ciekawość, uwagę, słownictwo, ostrożność, cierpliwość i wiele innych potrzebnych umiejętności.

            Nie inaczej było podczas ostatnich już zajęć z zakresu innowacji pedagogicznej „Grafomotoryka – zabawy dla smyka”. Najpierw, w sali, oglądały wiosenny obrazek przez wyciętą w kartce dziurkę od klucza. Odnajdywały szczegóły, które umykały w ogólnym oglądaniu. Następnie, w ogrodzie przedszkolnym, zamieniły się w detektywów i badaczy. Obserwowały otoczenie przez lupy i wyciągały własne wnioski (barwy, owady, rośliny).

            Na koniec, w sali przedszkolnej, zabawiły się w artystów malarzy i stempelkując przenosiły zauważone w ogrodzie barwy na kartkę. Barwy wiosny i nadchodzącego lata.

            Stemplowanie pozwala oceniać jakość nacisku, z uwagą nakładać farbę, rozplanowywać kolory na powierzchni kartki, bawić się przenikaniem barw. Kiedy dzieci nałożyły wycięty w drugiej kartce kontur, utworzyły galerię barwnych motyli. Efekt pozwolił im cieszyć się z wykonanego zadania, dodawał wiary we własne siły i umiejętności

Oglądanie wiosennego obrazka przez wyciętą dziurkę od klucza.

Obserwowanie otoczenia przez lupę.

Stemplowanie farbą

“Łąka”

Maj to jeden z najpiękniejszych miesięcy w roku. Przyroda w całej okazałości pokazuje swoje piękno. W tym miesiącu dzieci na zajęciach, omawiając różne środowiska przyrodnicze, swoją pracę plastyczną skupiły na wykonaniu łąki. Kwitnące kwiaty na łące robią ogromne wrażenie.

            Kwiaty z wytłoczek po jajkach to wspaniały pomysł na wiosenną pracę. Pierwszym krokiem wykonania naszych kwiatów było wycięcie odpowiednich kształtów z wytłoczek, które dzieci następnie pomalowały farbami plakatowymi.

            Drugi krok to wykonanie łąki – zielony papier pocięły tak, aby przypominał źdźbła trawy. Ćwiczyły motorykę małą doskonaląc swoje umiejętności cięcia nożyczkami.

            Następnie wszystkie elementy przykleiły na kartkę, pamiętając o przemyślanym rozmieszczeniu elementów. Efekt przestrzennej pracy uzyskamy poprzez przyklejenie kwiatów z wytłoczek. Niezbyt skomplikowane wykonanie ale świetny efekt końcowy, a do tego wykorzystane materiały plastyczne dostępne od ręki.

Wykonanie pracy plastycznej.

Praca plastyczna “Majowa łąka”

Kwiecień 2021

“Wiosenne drzewo”

Wiosenne prace plastyczne zawsze wprawiają w dobry nastrój. Soczyste kolory kwitnących pąków kwiatów na drzewach, unoszący się zapach w powietrzu, słońce – to wszystko sprawia, że jest to jedna z ulubionych pór roku.

            Wiosenne drzewo z rolki, kartonu, plasteliny i krepy to idealna praca plastyczna. Kwitnie magnolia, forsycja, drzewa owocowe, więc to doskonały czas na takie zabawy.

Praca jest dość łatwa do wykonania, efektowna, a przy okazji jest świetnym treningiem małej motoryki, czyli sprawności palców i dłoni.

            Gnieciemy mocno brązową bibułę, a następnie prostujemy i owijamy nią rolkę po papierze toaletowym. Końce bibuły wkładamy do środka. Z bloku technicznego wycinamy koronę drzewa. Z brązowej plasteliny toczymy paluszkami małe, wąskie wężyki – są to gałęzie, które przyklejamy do korony. Listki robimy z zielonej plasteliny delikatnie je rozcierając. Następnie z różowej bibuły robimy kulki i przyklejamy do gałęzi.

            Te prace plastyczne wspierają zdolności manualne dziecka i doskonale przygotowują do nauki pisania – trenują palce dłoni.

Praca plastyczna -wiosenne drzewo.

Praca plastyczna -wiosenne drzewo.

“Wiosenne porządki”

Wiosennych zabaw ciąg dalszy. Obserwacje kwietniowej pogody za oknem unaoczniły nam słuszność przysłowia „Kwiecień – plecień, bo przeplata trochę zimy, trochę lata”. 

            Cóż, każdy w jakimś stopniu czekał już na inną, niż biała, barwę za oknem. Dlatego przedszkolaki z entuzjazmem podeszły do tematu uporządkowania „kącika przyrody” i wykonania wiosennej hodowli roślin. Już samo doświadczanie wzrokowe różnorodności ziaren przygotowanych do sadzenia,  pozwalało dzieciom wykazać się zdobywaną wiedzą dotyczącą porównywania wielkości, koloru, kształtu oraz budować dłuższe wypowiedzi ustne.

            Podczas układania historyjki obrazkowej na temat wzrostu roślin dzieci doskonaliły orientację w przestrzeni (lewo, prawo, góra, dół), a także kolejność zdarzeń.

Porządkujemy kącik przyrody.

Porządkujemy kącik przyrody.

Marzec 2021

“Bazie”

Słonko coraz częściej zagląda do okien, jest coraz cieplej i radośniej wokół. Sezon na wiosenne prace plastyczne można uznać za otwarty i zaprosić dzieci do twórczości plastycznej związanej z pierwszymi oznakami wiosny.

Pierwszą pracą były bazie. Zadaniem dzieci było wyciąć z brązowego papieru kształt pnia i gałązek, które nakleiły na kartkę papieru. Następnie płatki kosmetyczne cięły na małe kawałki, które za pomocą plasteliny przymocowywały do gałązek.

            Praca pracochłonna, ale znakomicie ćwicząca sprawności manualne. Toczenie kulek z plasteliny to doskonała zabawa sensoryczna – obcowanie z różnymi fakturami pozwala rozwijać harmonijnie wszystkie zmysły dziecka.

Naklejanie bazi na kartkę papieru.

Naklejanie bazi na kartkę papieru.

Praca plastyczna dzieci.

Praca plastyczna dzieci.

“Gdzie jest wiosna?”

Wszyscy już coraz częściej szukamy oznak wiosny, dlatego przedszkolaki na kolejnym zajęciu wykonały Pannę Marzannę. Śpiewały o niej piosenkę, omawiały zwiastuny wiosny. 

            Podczas zajęć dzieci musiały się zmierzyć z dwoma totalnie odmiennymi materiałami, gdyż faktura tekstyliów – miękka, giętka, a jednocześnie niezbyt łatwa do cięcia stała w opozycji do forniru hebanowego – twardego, a kruchego, który można było łamać i komponować w postać stelażu Marzanny. Cierpliwość i ostrożność w postępowaniu z nożyczkami, unikanie ukłucia drewnianą drzazgą – pozwoliły na stworzenie kolorowych, wesołych kukieł symbolizujących odchodzącą zimę. Nożyczki z różnym efektem radziły sobie z materiałem tekstylnym, natomiast pośród dzieci coraz rzadziej dało się słyszeć „ja nie umiem”, „mi to nie wychodzi”, a wręcz przeciwnie – same zauważyły, że naciągnięcie materiału sprawia, że nożyczki łatwiej go tną.      Obserwacja, doświadczenie, dzielenie się wiedzą z rówieśnikami, sprawiały, że dzieci poczuły się ekspertami, odczuwały radość podczas tworzenia. Ważne było to, że w bardzo małej mierze oczekiwały pomocy ze strony nauczyciela – samodzielnie opracowały swój pomysł, a także go zrealizowały. Jedyną sytuacją, kiedy zwracały się do opiekuna, było upewnienie się co do wzoru sukienki, czy spódnicy, bluzki, czy kieszonek. Takie stabilne emocjonalnie podejście do zadania stanowi bardzo dobrą bazę do startu w naukę szkolną. 

Obserwacja kącika przyrody przez rolkę papieru

Obserwacja kącika przyrody przez rolkę papieru.

Praca plastyczna dzieci - Marzanna.

Praca plastyczna dzieci – Marzanna.

“Przebiśniegi”

Wiosna wiąże się nieodmiennie z przebudzeniem do życia przyrody. Jako jedne z pierwszych pojawiają się delikatne przebiśniegi, które budzą zachwyt i zapowiadają nadejście nowej pory roku – wiosny.

            Dzieci, te misterne kwiatki, wykonały z pasków papieru, które samodzielnie cięły po linii.

Z białych pasków wykonały kwiat sklejając końce ze sobą. Zielone paski stanowiły łodygę i liście. A wszystko to nakleiły na papierowy talerzyk, który wcześniej wykleiły niebieskim papierem. Na dole przykleiły watę jako śnieg, przez który przebił się przebiśnieg.

            Wykonanie tej pracy miało na celu usprawnienie motoryki małej (cięcie nożyczkami) oraz utrwalenie określeń długi, dłuższy, najdłuższy pasek, zaktywizowanie mięśni w powolnych ruchach.

Praca plastyczna dzieci - Przebiśniegi.

Praca plastyczna dzieci – Przebiśniegi.

“Wiosenne zajączki”

Niejednokrotnie przedszkolaki udowodniły, że nie tylko klocki, samochody, czy inne wypróbowane zabawki dają radość i satysfakcję. Podczas tych zajęć szukały wielkanocnego zajączka przy pomocy … rolki po papierze toaletowym. Tak wiele radości z tak zwykłego przedmiotu! Dzieciaki samoczynnie podzieliły się na grupy obserwujące „kącik przyrody” w sali, zjawiska pogodowe za oknem (a w tym dniu pięknie śnieżyło), „zaglądały” też do sali starszaków i maluchów po sąsiedzku. Niestety, nie udało się wyśledzić zajączka, dlatego wspomnianych rolek użyły do wykonania pracy plastycznej – bez pędzla!

            Przyjemnie patrzeć na entuzjazm dzieci, kiedy wyczarowują coś z niczego. Najpierw odbijały koła formując sylwetę zajączka widzianego od tyłu, następnie – za pomocą widelca – wykonały zieloną, wiosenną trawkę. Rolka jest materiałem, który łatwo się gniecie, dlatego można uformować łezki, które po odbiciu przyjmą kształt uszu lub płatków wiosennych kwiatów. Schowany w trawie zajączek, tylko czeka na Wielkanoc.

            Starszaki doskonaliły prawidłowy nacisk narzędzia kreślarskiego – rolki – by jej nie odkształcić, proporcjonalne rozmieszczenie kompozycji na kartce papieru, a także zachowanie ładu i porządku na stanowisku pracy. 

Praca plastyczna dzieci - Wiosenne zajaczki.

Praca plastyczna dzieci – Wiosenne zajączki.

Luty 2021

“Kra”

W trakcie największych mrozów lód pokrywa szczelnie wszystkie rzeki. Lecz gdy zrobi się trochę cieplej, lód się roztapia. Czy tylko słońce to może zrobić? Przekonajmy się robiąc następujące doświadczenie – każde dziecko otrzymuje niewielką kostkę lodu, układa ją na tacy i delikatnie ją ogrzewa dłonią. Lód rozpuszcza się dzięki oddziaływaniu ciepła ich rąk.

            Jak widzicie, kiedy temperatura rośnie, to lód od razu zamienia się w wodę. Po krze nie ma ani śladu – jedyną pamiątką jest po niej mokra plama i wasze zmarznięte dłonie – więc czas je ogrzać.

            Doświadczenie miało na celu monitorowanie temperatury dłoni oraz jest atrakcyjnym ćwiczeniem doskonalącym umiejętność kontrolowania odbieranych mini bodźców. Wartościowe jest ponadto doświadczenie doznań z wnętrza schłodzonych mięśni. Aby się rozgrzać, dzieci zostały zaproszone do zabawy pt. Wesoło być pingwinem do słów znanej piosenki:

Och, jak przyjemnie i jak wesoło

w pingwina bawić się, się, się!

Raz nóżka lewa, raz nóżka prawa,

do przodu, do tyłu i raz, dwa i trzy.

Pingwinek tata, pingwinek mama,

pingwinek synek, siostry trzy.

Raz nóżka lewa, raz nóżka prawa,

do przodu, do tyłu i raz, dwa i trzy.

            Po zakończonej zabawie dzieci budowały igloo, układając kartki papieru według wskazówek nauczyciela. Przeliczały kartki, porównywały wielkość, kształty. Na koniec ułożyły sylwety pingwinków, które wykonały na zajęciu wcześniejszym.

Ogrzewanie lodu dłońmi.

Praca plastyczna “Pingwinek”.

“Mróz  zaczarował szyby”

Tegoroczna zima dopisała. Zarówno zabawy, jak i obserwacje dają ogromną satysfakcję. Dzieci mają pole do zadawania wielu ciekawych pytań, rozbudzania wyobraźni, a także doświadczania.

            Obserwowanie delikatnego szronu, koronkowego wzoru na zamarzniętej kałuży, czy szybie samochodu, szybko rosnących zasp podczas obfitych opadów śniegu, zamieci zapierającej dech, pobudza ciekawość, sprawia, że dzieci reagują ze zdziwieniem, ale także fascynacją, bogacą słownictwo czynne o nazwy zjawisk przyrodniczych, zimowych sportów, zabaw, przyjemności jazdy kuligiem.

            Podczas zajęć przedszkolaki doskonaliły chwyt pęsetkowy, nacisk palców dopasowany do materiału, z którym przyszło im pracować, cierpliwość, umiejętność porównywania i wyciągania wniosków, ale i odpowiednie tempo pracy.

            W pierwszym etapie rysowały wzorki kredą na czarnych tabliczkach. W etapie drugim rysowały klejem na czarnej kartce i solą zasypywały fantazyjne wzory. Musiały zdążyć przed wyschnięciem kleju, żeby sól się nie obsypała. Porównywały obie techniki i wyciągały wnioski. A na zakończenie, z dumą obserwowały wspólną pracę pod nazwą Mróz zaczarował szyby.

Praca plastyczna

“Śnieżyca”

Czy pamiętacie, jak budzicie się rano, a cały świat za oknem pokryty był białym puchem? Przekonajmy się, czy trudno jest śnieżycy równomiernie rozsypać płatki. Wyobraźcie sobie, że jesteście chmurą, z której pada śnieg i dokładnie wszystko przykrywa.

            Każde dziecko otrzymuje kartkę białego papieru i rozrywa ją na małe kawałki (płatki śniegu). Na dywanie ułożone są kolorowe sylwety domów. Zadaniem dzieci jest zasypanie ich padającym śniegiem w rytm słuchanej muzyki.

W trakcie zabawy dzieci kształtowały umiejętność koordynowania ruchów w czasie oraz doskonaliły poczucie rytmu.

            Następnym zadaniem dzieci było ułożenie na niebieskiej kartce zimowego krajobrazu z wykorzystaniem białych ażurowych serwetek.

Zasypanie papierowym śniegiem domów w rytm muzyki

Układanie na kartce zimowego krajobrazu.

“Kolorowe patyczki”

Dzieci lubią wyzwania, dlatego w tym dniu dostały do zabawy kolorowe rolki bibułki marszczonej o różnej długości. Swobodnie rozrzucone pobudzały do zadawania pytań. Zadaniem dzieci było wymyślenie, co można z takim materiałem zrobić bez cięcia? Przedszkolaki stwierdziły, że można te bibułki posegregować według kolorów, wielkości, albo zbudować z nich coś. I wtedy powstał domek, most, tęcza.

            Przy stolikach dzieci układały kolorowe paseczki w dowolne kształty. Wykazywały się inicjatywą, wyobraźnią, kreatywnością. Następnie układały te paseczki we wzory przygotowane przez nauczyciela. Musiały skupić uwagę na kolejności i prawidłowości układania pasków. Pomagały sobie wzajemnie i cieszyły się z wykonanego zadania.

Celem zajęć było rozwijanie wyobraźni przestrzennej, uczenie cierpliwości, powtórzenie nazw kolorów, dokładność wykonywania poleceń, ale także wykazywanie się kreatywnością.

Układanie kolorowych patyków w dowolne kształty.

Prace plastyczne

Styczeń 2021

Taniec bałwanków

Dzieci zachwycają się pierwszym śniegiem. Pojawienie się śnieżnego puchu, delikatnych płatków, powoduje, że wyobraźnia zaczyna podpowiadać szalone pomysły. Jeśli tylko jego ilość i konsystencja pozwala, szybko powstają pierwsze postacie. Typowe, kojarzone ściśle z tą piękną białą porą roku – bałwanki. W pracach plastycznych wykonujemy je różnymi technikami. Na zajęciach innowacyjnych rozwijających umiejętności grafomotoryczne skorzystaliśmy z farby plakatowej do wykonania tła. Dzieci doskonaliły nacisk palca na podłoże w celu osiągnięcia śnieżynek – w określonym tempie i rytmie muzycznym w myśl Edukacji przez ruch Doroty Dziamskiej.

Bałwanek składa się z trzech kul. Umiejętność przeliczania w aspekcie porządkowym, nazywania i układania ich od największej do najmniejszej wcale nie jest dla dzieci tak zrozumiała, jak byśmy sądzili. A wycinanie po śladzie owalnym może sprawić kłopot. Dlatego podczas kolejnego ćwiczenia dzieci doskonaliły prawidłowy chwyt nożyczek i operowanie nimi w celu osiągnięcia koła. Wieloetapowość pracy, cierpliwe oczekiwanie na efekt końcowy, stanowiło urozmaicenie, a umieszczenie pracy dziecka w ogólnym zestawieniu z rówieśnikami – bodziec do badania czy nałożona palcem warstwa farby jest wystarczająco sucha, aby móc przykleić bałwanka? i dołączyć do galeriiTańczących bałwanków

Tańcowały palce z nitką

 Po wysłuchaniu wiersza J.Brzechwy  zadaniem dzieci było wykonanie „tańca” z nitką i zastanowienie się, kto porusza się zwinniej, a komu plączą się supełki? Spróbujcie sami sprawdzić czy szyci to zadanie trudne czy proste? Przez plastikową siatkę z dużymi oczkami lub przez tekturę, na której są zrobione dziurki dziurkaczem, przetykamy kolorową włóczkę. 

            Zabawa U krawcowej – obszywanie sukienki według wyznaczonej linii (dziurek). Okazuje się, że nitki w Waszych rękach stały się zwinne i potrafiły wyczarować piękny ścieg. Każda nitka tańcowała tak, jak kazały jej zgrabne igiełki – paluszki dzieci.

            Ćwiczenie miało na celu doskonalenie orientacji przestrzennej, kształtowanie zdolności dostosowania się do wymogów stawianych przez przybór oraz uelastycznienie chwytu pęsetkowego.

  

Grudzień  2020

Bombka

            Każdy z nas chce mieć choinkę pięknie przystrojoną, pod którą zmieści się dużo prezentów.

Tradycja strojenia choinki to dzień wyjątkowy. Gdy w domu choinka jest już przystrojona, to wszyscy wiedzą, ze święta są tuż-tuż.

Bombka kolorowa

w gałązkach się chowa.

Błyszczy się i świeci,

śmieje się do dzieci.

            Jaka jest bombka? – dzieci oglądając bombki poznawały ich faktury. Utrwalały określenia: gładka, krucha, szorstka, wypukła, błyszcząca. Układały je zgodnie z instrukcją według: kształtu, koloru, wielkości, przeliczały je.

            Jednak największą radość sprawiły dzieciom ćwiczenia zdobieniowe. Każde dziecko otrzymało kontur bombki z narysowanym wzorem, który należało wypełnić plasteliną. Dzieci poprzez ugniatanie, wałkowanie, rozciąganie materiału plastycznego, doskonaliły swoje sprawności grafomotoryczne palców i dłoni.  Kształtowały umiejętności dostosowywania się do zmiennych warunków kolejnych etapów ćwiczeń. 

Wesołe choinki

            Choinki w lesie – zabawa orientacyjno-porządkowa, kształtowanie umiejętności wchodzenia w role.

Dzieci na dźwięk poszczególnych instrumentów perkusyjnych, jako drzewka iglaste (tzw. choinki), kołysały się na wietrze, uginały się pod ciężarem śniegu, ustawiały się w szeregu. Doskonaliły umiejętność skupiania uwagi na zadaniu, poprawnego wykonywania zadań, cierpliwego oczekiwania na dalszy ciąg zdarzeń.

            Spacer leśną dróżką po choinkę – rozpoznawanie różnorodnych faktur poprzez receptory czuciowe dłoni i stóp.

Przedszkolaki z grupy Sowy, z zawiązanymi oczami, losowały z worka krążek z wybranym wzorem, uważnie go dotykały, by „odczytać” jego fakturę. Następnie, spacerując po dużych krążkach, próbowały odnaleźć taki sam wzór stopami. Wypukłe wzory stanowiły swoisty masaż dla ich stóp, wywołały śmiech, łaskotały, kłuły.

            Wesołe choinki – dzieci badały dotykiem gałązki różnych drzew iglastych, porównywały ich igiełki, a następnie samodzielnie wykonywały dowolne kompozycje na zielonych trójkątach za pomocą miękkich, szorstkich, płaskich i wypukłych elementów, tworząc indywidualne choinki. Następnie, z połączenia ich prac powstały choinki grupowe, które ozdobiły ścianę sali stanowiąc świąteczną dekorację. Dzieci doskonaliły umiejętność rozmieszczania elementów na całej powierzchni kartki, oswajały się z nietypowym materiałem. Czerpały radość z pracy z kolegami, wymieniały się pomysłami, rozwijały wyobraźnię, bogaciły słownictwo.

Listopad  2020

Cóż to za zwierzak?

Świat zwierząt jest bardzo bogaty i często zaskakują nas one swoim wyglądem.

Moje zwierzątko – ugniatanie z gazety kul różnej wielkości. Dociskanie tak, by żaden fragment nie odstawał od powierzchni. Po wykonaniu zadania, próba ułożenia dowolnego zwierzęcia (misia, kota, ptaka). Wspólne przeliczanie ile mają łapek, ogonków, uszu, bawiąc się paluszkami.

Małpki

W dżungli kilka małpek żyło – kręcimy młynek rękami,

a dokładnie pięć ich było – wysuwamy rozłożoną dłoń do przodu,

pierwsza małpka, taka mała – zginamy mały palec,

druga małpka wciąż skakała – zginamy palec serdeczny,

trzecia małpka wciąż płakała – zginamy palec środkowy,

czwarta małpka wciąż się śmiała – zginamy palec wskazujący,

piąta małpka tak śpiewała – pokazujemy kciuk.

W dżungli kilka małpek żyło – kręcimy młynek rękami,

a dokładnie pięć ich było – wysuwamy rozłożoną dłoń.

Zabawa i ćwiczenie miały na celu zaktywizowanie mięśni dłoni, rozwijanie umiejętności różnicowania ruchów, doskonalenie zdolności dostosowywania się do zmiennych okoliczności.

Wlazł kotek na płotek…

Utrwalanie liczebników porządkowych poprzez zabawy paluszkowe (za: Nowa Era Elementarz sześciolatka 2). Nauczyciel recytuje wierszyk i wskazuje jedną ręką kolejno palce drugiej ręki. Dzieci naśladują jego ruchy. Przy wskazywaniu każdego palca nauczyciel czeka, aż dzieci wymienią kolejny liczebnik porządkowy.

Pięć kotków

A-a-a, kotków pięć – wskazywanie każdego palca, począwszy od kciuka,

wszystkie spać mają chęć – wskazywanie kolejnych palców od najmniejszego,

…… (pierwszy – mówią dzieci) ziewa już troszeczkę – chwytanie i masowanie kciuka,

…… (drugi – mówią dzieci) znalazł poduszeczkę – chwytanie i masowanie palca wskazującego,

…… (trzeci – mówią dzieci) łapką ucho drapie – chwytanie i masowanie palca środkowego,

…… (czwarty – mówią dzieci) drzemie na kanapie – chwytanie i masowanie palca serdecznego,

a ten …… (piąty – mówią dzieci), ten malusi – chwytanie i masowanie palca małego,

zasnął właśnie na podusi – zgięcie małego palca w kierunku dłoni.

Dzieci kolejno zginają palce, licząc od piątego do pierwszego (kładą palce spać). 

Wlazł kotek na płotek i mruga… Wydawałoby się, że każde dziecko zna tę popularną, starą piosenkę. Jednak podczas zajęć okazało się, że mało który starszak ją słyszał, a już zaśpiewać nie potrafił żaden. Dlatego przypomniałam jej tekst i zaproponowałam do niej zabawę.

Dzieci śpiewają piosenkę spacerując na czworakach w przód i w tył, wymachując ręką w przód,  nogą w tył (naśladują przeciąganie się kota). Następnie ustawiają się w koło, owal, linię prostą powtarzając za nauczycielem nazwy figur – te określenia będą potrzebne do narysowania obrazka.

Kotek  – na czarnych kartkach dzieci rysują białą kredą szkolną kota według instrukcji nauczyciela. 

Proponowane ćwiczenia kształtują postawę dziecka, cierpliwość, dokładność, umiejętność posługiwania się nietypowym przyborem – kreda, staranność wykonywania pracy, radość i satysfakcję z wykonania dekoracji z okazji Andrzejek. 

Dziurkowane obrazki

Widzące paluszki – dzieci dotykając paluszkami i całą dłonią różne faktury rozpoznawały i określały ich cechy, doskonaliły percepcję zmysłową.

To doświadczenie przydało się w zadaniu, które dzieci miały do wykonania.

Oglądanie obrazków z zamkniętymi oczami. Każde dziecko otrzymało kartkę z narysowanym konturem. Układa się ją na styropianie i patyczkiem do szaszłyków przebija wielokrotnie karton prowadząc przybór wzdłuż widocznego konturu. Dziurki należy tak wykonywać, aby nie dzieliła ich zbyt duża odległość. Po zakończeniu zadania odwracamy karton i widzimy wypukłości. Dzieci zamykają oczy i wodzą palcem po śladach starając się odczytać rysunek.

Podsumowanie ćwiczenia – obrazki można odczytywać nie tylko za pomocą wzroku, ale także dotyku. 

Ćwiczenie to miało na celu zaktywizowanie mięśni zginaczy kciuka i palców, kształtowanie orientacji przestrzennej, rozwijanie chwytu pęsetkowego.

W pracowni jubilera

Zabawa z łamańcami językowymi dla dorosłych jest wesołą zabawą. Dla dzieci jest nie lada wyzwaniem. Chichoty słychać w całej sali. Co i rusz ktoś z powtarzających wierszyk myli się lub przekręca słowo. Ale najważniejsze jest dążenie do celu, czyli bezbłędnego wypowiedzenia chociażby jednego wersu. Wymaga to ogromnego skupienia uwagi na tym, co się mówi. Co powtarzały przedszkolaki? Oczywiście łamaniec Król Karol. Pobawcie się nim wspólnie w domu.

Król Karol kupił królowej Karolinie korale koloru koralowego. 

Podczas zajęć dzieci uwielbiają pracę z plasteliną: gniotą, wałkują, rozpłaszczają, ciągną,  odrywają i łączą. Poznają jej cechy, a jednocześnie ćwiczą swoje zdolności manualne: odpowiedni nacisk, umiejętność formowania kształtów, określanie proporcji. Rozwijają wyobraźnię twórczą, orientację w przestrzeni, a także doskonalą prawidłową postawę przy stoliku, współpracę z rówieśnikami oraz bogacą słownictwo czynne.

            W tym dniu przedszkolaki poznały kolejny zawód: złotnik. Przeniosły się do pracowni jubilerskiej. Zadaniem ich było wykonanie upominku dla mamy lub taty w postaci biżuterii, np. korali lub zegarka. Dar ten wykonywały z dużej ilości plasteliny, co sprawiło im wielką frajdę. Po ulepieniu wybranego przedmiotu, pokrywały go folią aluminiową – „srebrem”. Musiały wykonać wiele drobnych ruchów aktywizujących mięśnie palców, nadgarstka, dłoni. Rozwijając motorykę małą, uwagę, cierpliwość, skupienie, wyobraźnię, doskonaliły sprawności potrzebne do nauki pisania oraz czytania.

Październik 2020

Zapraszamy na herbatkę

            Rozpoczynając zajęcia z zakresu innowacji pedagogicznej, dzieci poznały charakter orientalnego kraju – Chin. Jednym z elementów kultury chińskiej jest herbaciany rytuał. Dzieci poszerzały słownictwo czynne (imbryk). Rozwijały swoje zmysły: wzroku (kolor parzonych herbat), węchu (zapach herbaty owocowej, białej, zielonej), dotyku (przesypywały suche listeczki między palcami) i smaku (degustowały indywidualnie herbatę białą i owocową).

            W ramach ćwiczeń grafomotorycznych przedszkolaki pomalowały przygotowane imbryki za pomocą stemplowania – odpowiednio naciskały mokrą herbacianą saszetkę, by wydobyć mocny kolor. Doskonaląc chwyt pęsetkowy trójpunktowy kolorowały obrazek oraz przyklejały suche listeczki wypełniając kontur imbryka. I tak powstały pachnące herbatą obrazki.

Kalkowanie rysunków prostych i złożonych

Ćwiczenia zaczynamy od zapoznania dzieci ze wzorem. Zachęcamy, aby opowiedziało co widzi. Wyjaśniamy, iż zasadą ćwiczenia jest rysowanie po linii jednym ruchem ciągłym bez odrywania ręki od rysunku.

Przed przystąpieniem do kalkowania polecamy dziecku, aby palcem rysowało po wyznaczonym śladzie.

Rysunki powstałe w efekcie kalkowania i kopiowania dostarczają dzieciom wiele radości i wiary w siebie , ponieważ ich rysunek jest nareszcie do czegoś potrzebny.

Takie doświadczenie motywuje dzieci do rysowania i przygotowuje do nauki pisania. I to właśnie jest ich największą zasługą.

Zabawa paluszkowa

  • Wyszła myszka na spacerek (palec środkowy i wskazujący maszerują po stole lub dywanie);
  • radość wielka, widzi serek (palcem wskazującym rysujemy szeroki uśmiech);
  • teraz strach – spotkała kota (przykładamy dłonie do policzków);
  • kot ze złości, aż się miota (dłońmi robimy młynek);
  • ogon w górę, pazur długi (palec wskazujący unosimy do góry – prawa ręka, z palca lewej ręki tworzymy pazury);
  • myszka w pędzie serek gubi (palec wskazujący i środkowy szybko biegną po stole lub dywanie);
  • siedzi teraz w mysiej dziurze (z dłoni robimy domek dla myszki);
  • serek został tam, na półce (palcem wskazującym pokazujemy na wybrane miejsce w sali).

Jeżyki

Zabawa paluszkowa pomagająca regulować napięcie mięśniowe w dłoni i palcach oraz rozwijać mowę i myślenie:

Na spacerek jeże szły, – dzieci delikatnie stukają paluszkami w dywan

na początku były trzy. – dzieci pokazują trzy paluszki: kciuk, wskazujący i środkowy i nimi spacerują rytmicznie zaczynając od kciuka

Jeden w stertę jabłek wpadł, – dzieci chowają kciuk w dłoni podkurczając serdeczny i mały palec

dalej poszły zatem dwa. – dzieci spacerują wskazującym i środkowym palcem rytmicznie

W dołek jeden wpadł pod drzewem, – dzieci składają palec środkowy

w drogę ruszył tylko jeden. – dzieci stukają tylko palcem wskazującym

Znalazł górkę liści ten,

skulił się i zapadł w sen. – dzieci składają palec wskazujący tworząc pięść

Wielozmysłowe poznawanie przedmiotu – badanie goździków (przyprawa) za pomocą wzroku (kształt, wielkość, kolor), węchu, dotyku (małe, twarde, kruche).

Jeżyk – chwyt pęsetkowy wykałaczek, odpowiedni nacisk na ziemniaka (rozwijanie właściwego napięcia mięśniowego palców i dłoni) w celu wykonania otworów na kolce (wykałaczki) oraz oczy i nos (goździki). Dzieci z wielką radością wykonywały polecenia nauczyciela. Śmiały się z pierwszych prób, kiedy wychodziły im stoliki (ziemniak postawiony na 4 wykałaczkach), czy czołgi (ziemniak z 1 wykałaczką jak z lufą). W efekcie przygotowały całe stadko wesołych jeżyków szukających sterty liści na zimę.

Ten paluszek – Rodzinka

Zaletą zabaw paluszkowych jest to, że można się nimi bawić wszędzie. Nie potrzebujemy szczególnych warunków, aby je przeprowadzić. Przydają się w sytuacjach, w których nie mamy pod ręką zabawki, a nasze dziecko się nudzi.

Rodzinka to wiersz, przy którym dzieci świetnie się bawią. Zgodnie z tekstem wspólnie nazywają kolejne palce: kciuk, palec wskazujących, środkowy, serdeczny i mały.

Ten paluszek – dzieci, do krótkiej wyliczanki bawiły się swoimi paluszkami. Dotykały kolejno paluszków, zaczynając od kciuka mówiąc:

Ten paluszek to babunia,

a ten obok to dziadziuś.

Ten w środku to tatuś,

a przy nim mamunia.

A to jest dziecina mała,

a to moja rączka cała. 

Następnie każde dziecko otrzymało kartkę z narysowaną dłonią. Najpierw musiały ustalić, która to ręka (prawa czy lewa). Utrwalając wyliczankę, kolorowały głowy członków rodziny, które posłużyły później do zabawy w paluszkowy teatr.

Zabawy paluszkowe wpływają na rozwój dziecka pomagając w doskonaleniu umiejętności dzieci w zakresie motoryki małej i dużej. Wierszyki wzbogacają słownictwo dzieci i wpływają tym samym na rozwój mowy.

Kasztanowe ludziki

Wykorzystując naturalne zbiory z kącika przyrody dzieci kształtowały sprawność nadgarstka dłoni i palców w zabawie Kasztanki. Dary przyrody pozwalają poznawać różnorodne kształty, faktury, rozwijać percepcję dotyku i wzroku.

Przedszkolaki ćwiczyły motorykę małą; wykonywały drobne ruchy palców, jak spacerowanie po stole, po własnej ręce, zamykanie kasztanów w dłoni, przeliczanie przedmiotów palcem wskazującym.

            Kasztanowe ludziki – za pomocą przygotowanego gwoździa, dzieci nakłuwały kasztany, umieszczały w otworach wykałaczki. Ugniatając plastelinę ćwiczyły drobne ruchy dłoni i nadgarstka oraz odpowiednie napięcie mięśniowe. Efekt pozwalał cieszyć się osiągniętym sukcesem, co zachęca do podejmowania dalszych wysiłków. Rozmowy podczas zajęcia pozwalały bogacić słownictwo czynne i poprawiać wymowę danych słów.

MARZEC 2020

No cóż… Konieczna przerwa w przedszkolu nie pozwoliła nam zrealizować całości zamierzeń innowacyjnych na marzec, jednak poniżej zamieszczamy pomysły, które dzieci miały okazję wykonać. Jeśli znajdziecie chwilkę, możecie je przypomnieć, utrwalić lub zmodernizować według własnego pomysłu.

Ćwiczenia pomagają rozwijać umiejętności z zakresu grafomotoryki, a wykorzystujemy do tego przedmioty codziennego użytku i to, co w domu zawsze można znaleźć.

Zabawa paluszkowa “Ćwir-ćwir”

                               Ćwir -ćwir, ćwir -ćwir                        

ptaszki śpiewają.

(łączymy opuszki palców każdej z dłoni w kwiatuszki – piąteczki, zwracamy obie złączonymi opuszkami do siebie, i udajemy rozmowę dłoni)

Fyr -fyr, fyr-fyr

ptaszki fruwają.

(łączymy dłonie za pomocą kciuków – jak w motylku i udajemy fruwanie)

Co rozwijamy?: sprawność nadgarstków, współpracę palców i dłoni, koordynację wzrokowo-ruchową, odpowiednią synchronizację dłoni i palców.

Elementy Metody Dobrego Startu

Dzieci bawiły się do piosenki Motylek, wykonywały ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe oraz zabawy i ćwiczenia rytmiczne:

– marsz po kole – w trakcie trwania muzyki;

– na pojedynczy dźwięk wysoki – dzieci podskakują, na pojedynczy dźwięk niski ? wykonują skłon;

– poruszanie się na palcach po sali w rytm muzyki -na pauzę w muzyce dzieci siadają w siadzie skrzyżnym w miejscu, w którym zastała je pauza;

– rysowanie lotu motylka w powietrzu;

Co rozwijamy?: orientację w przestrzeni, koordynację wzrokowo-ruchową,  

   Lot motylka – wodzenie palcem po śladzie; do tego ćwiczenia wykorzystany został papier toaletowy z wytłoczonym prostym wzorkiem oraz mazaki. W domu można na dowolnej kartce narysować samemu wzorek ołówkiem i poprosić dziecko o poprawienie go szminką, konturówką, palcem umoczonym w wodzie lub w wodzie z barwnikiem (może być również palec moczony w kolorowym płynie do naczyń – ważne, żeby nie uczulał).

Ćwiczenie graficzne usprawniające drobne ruchy ręki ułożonej w pozycji jak przy pisaniu – wodzenie po wzorze – rysowanie wzorów po śladzie tłoczonym. Każdą linię dzieci mogły wykonać dowolnym kolorem, utrwalając przy tym nazwy barw podstawowych i pochodnych, ćwicząc cierpliwość i dokładność wykonania zadania oraz prawidłowe napięcie mięśniowe nadgarstków, dłoni i palców. Pamiętały również o przyjęciu odpowiedniej postawy przy stoliku – wyprostowane plecy.



LUTY 2020

Bardzo ważną umiejętnością przydatną w procesie nauki pisania jest orientacja w czasie i przestrzeni. Nie tylko kolorowanie, rysowanie, kreślenie szlaczków, malowanie, czy ćwiczenia grafomotoryczne w zakresie odwzorowywania kształtów literopodobnych przygotowuje dziecko do podjęcia działań związanych z pisaniem. Podczas zabaw na dywanie, przy stolikach, w wybranych kącikach zwracamy uwagę na odpowiednią postawę, współdziałanie, komunikację, planowanie, adekwatne do przeznaczenia posługiwanie się wybranym przedmiotem.

“Czyje to ślady”

Kiedy spadnie pierwszy śnieg, świat robi się bielusieńki i wszystko zaczyna wyglądać tajemniczo. Lubimy chodzić po miękkim puchu. Czasami zauważamy, że ktoś zostawił swoje odciski i wcale to nie są stopy ludzkie. Czy można rozpoznać po tych śladach, kto je zostawił?

W zabawie dydaktycznej “Wyprawa po skarb” dzieci, odczytując symbole graficzne, starały się odkrywać tropy jak największej liczby gatunków zwierząt.

Czyje to ślady? – dzieci malując palcami tworzyły ślady. Opuszki palców wcieliły się w łapy zwierząt. Maczając w gęstej farbie palce, korki, klocki o różnym kształcie, odbijały na białej kartce różne kształty tworząc gęstą sieć tropów. Ćwiczenia miały na celu zaktywizowanie mięśni zginaczy palców, rozwijanie zdolności dostosowywania się do wymogów stawianych przez przybór – gęsta farba oraz doskonalenie orientacji przestrzennej. Po zabawie dzieci starannie myły ręce, co stanowiło dodatkowe ćwiczenie dla ich mięśni.



“Pada śnieg”

Mamy środek zimy, a śniegu jak na lekarstwo, dlatego zastępujemy go bibułką, wstążeczkami, konfetti i innymi białymi materiałami. W tym dniu do zabaw rozwijających motorykę małą, koordynację wzrokowo-ruchową, cierpliwość, celność, skupienie uwagi, współpracę dzieci, odpowiedni nacisk dłoni i palców na różnorodne podłoże, współpracę obu dłoni i palców obu rąk, posłużyły materiały takie jak strzępki białych serwetek papierowych i gazet, woreczki z zapięciem strunowym wypełnione pianką do golenia, plastikowe nakrętki, guziki.

            Pługi – dzieci składają dłonie – amen, następnie rozchylają pozostawiając złączone tylko opuszki wszystkich palców. Tak ułożone kładą na stole tworząc pług i starają się zgarnąć swoją kupkę śniegu (podarte na strzępki przygotowane serwetki i fragmenty gazet ułożone w kupki przed każdym dzieckiem) na środek stołu. Kiedy już się wszystkim udało tworzą kulki i rzucają nimi do wyznaczonego celu.

            Na ślizgawce – dzieci otrzymują woreczki wypełnione pianką. Pracując w parach, starają się opuszkami palców tak naciskać na podłoże, aby pozostawić wyraźny ślad – pianka się rozsunie. Pamiętać należy, żeby nie używać paznokci, bo woreczek się przerwie i będzie po zabawie. Staranność daje piękne efekty. Dzieci tworzą przecinające się ścieżki. Utrudniamy zadanie dokładając plastikową nakrętkę, którą wodzą po lodowisku płaską stroną trzymając w środku palec wskazujący. Kiedy i to zadanie zostanie opanowane, na woreczku rysujemy markerem slalom, a do woreczka wkładamy guzik. Zadaniem dzieci jest wodzenie nakrętką po ścieżce slalomu i ewentualne ominięcie przeszkody.



“Płatki śniegu”

Wyobraźcie sobie, gdyby nagle przyszła do nas zima i cały świat za oknem został pokryty śniegiem.  Przekonajmy się, czy trudno jest śnieżycy równomiernie rozsypać płatki.

            Chmurka – każde dziecko otrzymuje gazetę lub białą bibułę. Zadaniem ich jest podarcie jej na jak najdrobniejsze strzępki (płatki śniegu), które pokryją całą powierzchnię rozłożonego na podłodze niebieskiego materiału.

            Śnieżny obrazek – wykonanie dowolnego obrazka z podartej na kawałki gazety i bibuły.

            Pani Zima czaruje – wykorzystanie różnego rodzaju patyczków do układania różnych kształtów gwiazdek.

            Magiczna śnieżynka – pokrycie z pomocą gąbki i gęstej farby kartki i wyczarowanie magicznych gwiazdek śniegowych.

Wszystkie zabawy miały na celu zaktywizowanie mięśni zginaczy kciuka krótkiego oraz palca małego Doskonalenie zdolności dostosowania się do zmieniających się gabarytów przyborów.



“Segregacja”

Na kolejnych zajęciach, w ramach innowacji, dzieci bawiły się w segregowanie różnorodnych przedmiotów. Ćwiczyły zarówno odpowiedni nacisk palców na przedmiot o różnej strukturze, jak i zgodność z kodem, prawidłowe ułożenie przedmiotu w palcach, koordynację wzrokowo-ruchową, pracę zespołową oraz umiejętność zrelaksowania się po zadaniu i odwagę.

            Sprawdź czy masz taki klocek – dzieci palcami wyciągają z pojemnika klocki w odpowiednich kolorach i układają na kartkach (kodach), zostawiają przy tym przestrzeń do pracy dla pozostałych członków grupy.

            Ułóż obrazek – dzieci uzupełniają puste pola na obrazkach wybierając z tacek odpowiednie kolorowe pomponiki za pomocą klamerki. Nacisk na klamerkę jest dość duży i zmusza palce do wytężonego wysiłku, co nie przeszkodziło dzieciom świetnie się bawić, gdyż pomponiki często im się wymykały i trzeba było je gonić.

            Łowimy kolory – wiele śmiechu i radości miały przedszkolaki przy kolejnym zadaniu. Mimo, iż było dość trudne, bo należało za pomocą wykałaczki wyłowić plastikową nakrętkę odpowiedniego koloru (kartka) i donieść ją do tacy, dzieci powtarzały zadanie, aż do wyłowienia wszystkich nakrętek swojego koloru.



STYCZEŃ 2020
Zima sprzyja zabawom ruchowym rozwijającym sprawność całego ciała. Dzieci chętnie bawią się na śniegu. Niestety, w tym roku próżno szukać białego puchu, z którego można by było ulepić kule śnieżne, bałwana, igloo. Górki nie zachęcają do saneczkowych figli. Zostaje nam sztuczne lodowisko i zabawy w domu z kaszą, mąką, cukrem i solą, ryżem, sodą i pianką do golenia, które zastąpią nam brak śniegu.
“Roziskrzone niebo”

Wszyscy dla jednego Marta Bogdanowicz – masażyk dla dzieci i rodziców. Wzbogacanie słownictwa czynnego; odczuwanie siły drugiej osoby; stosowanie prawidłowego nacisku; współpraca rąk.

Rozgrzewamy dłonie,            pocieramy dłonie

kropi lekki deszczyk,              stukamy opuszkami palców w plecy kolegi

silniejszy deszcz,                    z wyczuciem, mocniej stukamy palcami

drobny grad,                          lekko stukamy dłońmi zwiniętymi w pięści

duży grad,                              mocniej stukamy dłońmi zwiniętymi w pięści

zacina deszcz,                        stukamy brzegami dłoni na przemian

deszcz ze śniegiem,                z wyczuciem stukamy wewnętrzną stroną obu dłoni

wycieramy ręcznikiem,          wodzimy dłońmi, naśladując wycieranie

okrywamy kołderką…         wodzimy dłońmi z dołu do góry, możemy okryć kocem.

Pług śnieżny – A. Winczewska i P. Winczewski, Całkiem nowe zabawy paluszkowe; zaktywizowanie mięśni, doskonalenie zdolności dostosowywania się do zmieniających się warunków (coraz to nowego rozmieszczenia przyborów), rozwijanie orientacji przestrzennej, uważne słuchanie poleceń nauczyciela, czerpanie radości z zabawy.

Zimowe wzorki na śniegu – kreślenie obszernych kształtów w materiale sypkim, a następnie ćwiczenie palcem wskazującym kształtów fajerwerków, z zachowaniem kierunków od środka na zewnątrz. Odczuwanie doznań dotykowych.

Roziskrzone niebo – wydrapywanie patyczkiem linii prostych od punktu środkowego, doskonalenie chwytu pęsetkowego oraz dopasowanie odpowiedniego nacisku na podłoże podczas rysowania fajerwerków; doskonalenie koordynacji wzrokowo – ruchowej; usprawnianie małych ruchów ręki: dłoni, nadgarstka, czubków palców; usprawnianie tonusu mięśniowego dłoni i palców. Szybkie dostrzeganie postępów pracy, odczuwanie radości z sukcesu.


“A czas płynie i płynie”

Początek roku kalendarzowego, kiedy uświadamiamy dzieciom kto odmierza czas. Jest to zegar, rok – na który składają się pory roku, miesiące, dni tygodnia, kalendarz.

W tym dniu na zajęciach dzieci utrwalały nazwy pór roku oraz poznały różne rodzaje zegarów, np.: budzik, zegarek na rękę, z kukułką, elektroniczny, klepsydra.

            Zegary – zabawa do słów piosenki. Dzieci wykonywały ćwiczenia usprawniające ruchy ciała, koordynację wzrokowo-ruchową z elementem ortofonicznym. Zadaniem dzieci było wykonywanie ćwiczenia oraz naśladowanie zegara wskazanego na ilustracji:

  •   zegar z kurantem – kiwanie się całym ciałem na boki i wymawianie bim-bam,bim-bam
  • budzik – dzieci podskakują obunóż i wymawiają dzyń – dzyń – dzyń
  • zegarek na rękę – kiwają się tylko głową na boki i mówią tik-tak, tik-tak;

Następnie usprawniały motorykę małą badając strukturę sypkich produktów: piasku, ryżu, mąki. Rysowały na nich różne wzorki. Przesypywały piasek zamkniętą dłonią do otwartej tak, jak się to dzieje w klepsydrze oraz ćwiczyły płynność ruchów pisarskich poprzez pogrubianie słabo zaznaczonego konturu zegara. Następnie samodzielnie cięły po wyznaczonej linii ćwicząc prawidłowy chwyt nożyczek oraz ułożenie dłoni. Na zakończenie ozdabiały swój zegar brokatem, wyczarowując różne wzory.


GRUDZIEŃ 2019
Rozwój grafomotoryki to długotrwały proces, w którym nabywanie umiejętności piśmienniczych zależny od wieku, indywidualnych predyspozycji, a także wielu powtórzeń konkretnych ćwiczeń, systematycznego ich wprowadzania oraz trzymania się ustalonych reguł. Od początku realizacji innowacji zauważyłyśmy postępy u dzieci z grupy średniej. Coraz mniej dzieci źle trzyma sztućce i nożyczki, coraz więcej prawidłowo posługuje się kredkami, pędzlem. Umiejętność wykorzystania chwytu pęsetkowego pozwala dzieciom na chętniejsze sięganie po kredki, kolorowanki, na cieszenie się sukcesem z narysowanego obrazka czy szlaczka. I o to właśnie chodzi!
“ŁAŃCUCH NA CHOINKĘ”

Co łatwiej, a co trudniej nawlec? Stopniowanie trudności podczas nawlekania różnych przedmiotów uczy cierpliwości, skupienia uwagi, staranności. Radzenie sobie z coraz mniejszymi otworami (ramki, obręcze), nawlekanie korali na drucik i sznureczek.

            Słodka niespodzianka – ćwiczenie ruchów precyzyjnych zginaczy kciuka i nadgarstka podczas nawlekania ciastka na wstążeczkę i wiązania supełka. Stosowanie odpowiedniego nacisku, by nie skruszyć łakoci. Dostosowywanie siły palców do różnorodnych przedmiotów i powierzchni.

            Łańcuch na choinkę – doskonalenie koordynacji wzrokowo – ruchowej; usprawnianie małych ruchów ręki: dłoni, nadgarstka, czubków palców; doskonalenie chwytu pęsetkowego. Sklejanie paseczków w koła, naprzemienne przewlekanie i łączenie w łańcuszek. Szybkie dostrzeganie postępów pracy, odczuwanie radości z sukcesu.


“ŚWIĄTECZNE PIERNICZKI”

Wiele ciast trzeba starannie wałkować,zwłaszcza takich, z których chce się wykroić później zgrabne ciasteczka. Trudno byłoby to zrobić z nierównego ciasta. Dlatego zabawmy się w:

            Wałkowanie ciasta – przed każdym dzieckiem leży kulka pogniecionej gazety. Zadaniem ich jest rozprostowanie jej poprzez gładzenie całymi dłońmi, a następnie przy pomocy plastikowej butelki lub tekturowej tuby. Przybór wprowadzamy w ruch układając na nim dłonie z góry. Dzięki temu ćwiczeniu będą angażowane mięśnie długie poruszające rękę, a także utrwalane liczenie: 4 razy w górę, 4 razy w dół.

            Pierniczki – ozdabianie plasteliną różnych kształtów – doskonalenie sprawności grafomotorycznych palców i dłoni poprzez ugniatanie, wałkowanie plasteliny i wyklejanie nią konturów.

Zwieńczeniem zajęć było wyrabianie, wałkowanie prawdziwego ciasta na pierniki. Wykrawanie różnych kształtów, układanie ich na blaszce i ozdabianie kolorowymi cukiereczkami. Ćwiczenie to doskonaliło chwyt pęsetkowy, koncentrację na wykonywanym zadaniu oraz pomysłowość.

Wykonanie pierników miało uświadomić dzieciom łańcuszek czynności i kolejności działań z wykorzystaniem określeń czasu: najpierw, teraz, potem.


LISTOPAD 2019
W listopadzie dzieci 4,5 -letnie brały udział w szeregu ćwiczeń rozwijających sprawność motoryczną oraz manualną. Doskonaliły napięcie mięśniowe i ruchy precyzyjne dłoni i palców, koordynację wzrokowo-ruchową, cierpliwość, uwagę i szereg innych umiejętności potrzebnych w osiągnięciu sprawności piśmienniczych. Zabawy, ćwiczenia gimnastyczne, masażyki i zabawy ruchowe, paluszkowe nie tylko usprawniają grafomotorykę dzieci ale także pomagają osiągnąć pewność siebie i zadowolenie z wytworu.

“CZWORONOŻNI PRZYJACIELE”

Gdy pan wraca do domu, jego pies bardzo się cieszy, radości zwierzaka nie ma końca. Najlepiej to widać po psim ogonie.

Zabawy: Psi ogon – dzieci aktywizowały kończyny górne w trakcie opowieści o szczęśliwym szczeniaczku. Zmieniały amplitudy wykonywanych ruchów. Ilustrowały krótkie i długie ogonki, co odzwierciedlały zginaniem i prostowaniem ręki w trakcie zabawy. Aktywizowały nadgarstek łokciowy, kształtowały poczucie rytmu, rozwijały gibkość.

            Chwyta się, jak pies jeża – masowały wewnętrzną stronę dłoni kolczastą plastikową piłeczką poprzez delikatne naciskanie, unoszenie piłeczki jednorącz, oburącz, kilkoma palcami, całą dłonią. Kształtowały zdolność dostosowywania się do wymogów stawianych przez przybór. Aktywizowały kciuk krótki i długi zginaczy palców.

            Pies Burek – ugniatały i formowały gazety w sylwetę psa – usprawniały stawy: nadgarstkowy i palców dłoni. Próbowały mieścić się w wyznaczonych konturach.



“PARASOLKI”

W tym dniu dzieci utrwalały nawyk przyjmowania prawidłowej postawy ciała w ćwiczeniach i zabawie, starały się współdziałać dostosowując się do warunków stawianych przez pozostałych uczestników grupy poprzez zabawę kołową ze śpiewem Stary niedźwiedź; ćwiczyły precyzyjne ruchy pisarskie metodą D. Dziamskiej oraz kierunek ruchu na karcie pracy Deszczyk, doskonaliły właściwy chwyt nożyczkami i ich ułożenie w dłoni podczas wycinania parasolek.

W zabawie z masażykiem, Deszczowy spacerek K. Sąsiadka, wzbogacały słownictwo, ćwiczyły koncentrację uwagi; wzmacniały odpowiednie napięcie mięśniowe dłoni i palców w kontakcie z drugą osobą.

Poszła pani na spacerek (paluszkami po plecach)
deszczowe chmury przywiał wiaterek (dmuchanie na plecy)
gdy daleko od domu już była,

deszcz zaczął padać ? parasol rozłożyła. (rysowanie palcem wskazującym kształtu parasola)
Gdy kropla za kroplą spadała,

pani pod parasol się schowała. (rytmiczne stukanie palcami w plecy z góry na dół)

Gdy deszczyk przestał padać,

parasol złożyła i do domu wróciła. (paluszkami po plecach)



“JEŻ”

Jeżyk i liście – akompaniowały do tekstu piosenki gestodźwiękami – pocierały rytmiczne dłonią o dłoń wewnętrznymi stronami i rytmiczne tupały całymi stopami o podłogę w siadzie.

Liście na wietrze – poruszały rękoma ilustrujące opowieść nauczyciela, który opisywał zmieniającą się siłę wiatru, chwile zupełnej ciszy oraz gwałtowne porywy wichury. W ten sposób aktywizowały dłonie w różne sposoby. Doskonaliły zdolność różnicowania ruchów.

Jesienne liście – badały ich faktury, porównywały okazy naturalne i sztuczne. Naśladowały drobne ruchy rozcierania, wodziły palcem po konturach przedmiotów.

Jeżyk ? kolce jeża: za pomocą widelca wypełniały kontur czarną farbą. Doskonaliły odpowiedni nacisk.


“JABŁKO”

Tajemnice jabłuszka – dzieci rytmicznie potrząsały jabłkiem, kiedy dźwięki melodii były niskie, a wąchały owoc przy wysokich dźwiękach muzyki. Nabywały nawyku prawidłowego siadania w siadzie skrzyżnym z wyprostowanymi plecami, cierpliwego oczekiwania w ciszy na swoją kolej, skupiania uwagi na zadaniu.

Obierki – uważnie obserwowały obieranie jabłka ze skórki. Wyciągały wnioski, próbując odpowiedzieć na pytanie, kiedy skórka będzie dłuższa? (kiedy obierki będą cienkie) Następnie same wycinały nożyczkami “obierki” w kolorowym papierze ? ćwiczyły prawidłowy chwyt nożyczek, ułożenie ich w dłoni, właściwy nacisk na kartkę, odpowiedni chwyt kartki papieru, jak również samodzielność i cierpliwość podczas wykonywania zadania.

            Czyja obierka dłuższa? – dzieci uczyły się prawidłowego manipulowania drobnymi przedmiotami w postaci pinezek – grzybków podczas przypinania swoich wytworów do tablicy (chwyt pęsetkowy trójpunktowy). Na koniec porównywały długości obierek – stosując nazwy: długa – dłuższa, najdłuższa, krótka, krótsza, najkrótsza. Bawiły się przy tym wyśmienicie i cieszyły z efektów własnej pracy.

PAŹDZIERNIK 2019
Rozwijanie grafomotoryki to szereg ćwiczeń usprawniających zarówno motorykę dużą, małą i umiejętności graficzne dziecka. Przygotowanie do nauki pisania jest trudną ale i elementarną czynnością. Aby nie było nudne i schematyczne, w grupie Wiewióreczki, wykorzystujemy zabawy ruchowe, paluszkowe, masażyki, zabawy dydaktyczne, ćwiczenia gimnastyczne, zabawy pamięciowe i taneczne, wierszyki – rymowanki, jak również prace plastyczne, ćwiczenia graficzne, atrakcyjne metody, techniki i środki.
  “MIŚ”

W tym dniu dzieci utrwalały nawyk przyjmowania prawidłowej postawy ciała w ćwiczeniach i zabawie, starały się współdziałać w grupie poprzez zabawę kołową ze śpiewem Stary niedźwiedź.

W zabawie z rymowanką Grota misia wzbogacały słownictwo, ćwiczyły prawidłowe zamykanie i otwieranie dłoni, koncentrację na konkretnej czynności; prawidłowy chwyt – stabilizowanie napięcia mięśniowego dłoni i palców.

Tu jest grota (pokaż pięść)
W środku miś (zegnij kciuk i wsadź pod złożone palce)
Proszę, misiu, na dwór wyjdź (zastukaj w pięść palcem wskazującym)
O! Wyszedł miś (wysuń kciuk i podnieś do góry)

                                                                                   – tekst ze strony: zabawkiprogresywne.pl

Podczas zabawy ruchowej Misie idą spać dzieci uczyły się prawidłowego reagowania na sygnał, wyciszania się, poruszania się na czworakach – przez co wzmacniały obręcz barkową, poprawiały stabilizację, oraz czucie głębokie.

Zwieńczeniem zajęć było wykonanie pracy plastycznej pt. Miś, gdzie przedszkolaki  rozwijały sprawność manualną palców i dłoni przez ugniatanie i wypełnianie pustych miejsc różnej wielkości kuleczkami z plasteliny.



“CEBULKA”

Podczas zabawy paluszkowej Cebulka dzieci aktywizowały mięśnie zginaczy kciuka oraz zginaczy palców. Rozwijały zdolności dostosowywania się do warunków stawianych przez współćwiczących.

W czasie ćwiczeń usprawniających staw nadgarstkowy i palce dłoni dzieci ugniatały jedną ręką kule z bibuły. Wypełniały nimi duży kontur cebuli.

Wykorzystując metodę D. Dziamskiej przedszkolaki wytwarzały nawyki ruchowe związane z kierunkiem pisania:

– kreśliły linie na kartce z zachowaniem kierunku ruchu – linie poziome od lewej do prawej, w rytm muzyki;

– wycinały z pokolorowanej przez siebie kartki kształt cebulki – ćwiczyły prawidłowy chwyt nożyczek i ich ułożenie w dłoni podczas cięcia po linii.


“JARZĘBINA”

W kolejnym dniu przedszkolaki usprawniały celowe ruchy ręki, ćwiczyły ruchy precyzyjne przydatne do trzymania narzędzia pisarskiego; usprawniały staw nadgarstka i palców dłoni; wykorzystały odpowiedni nacisk podczas darcia pasków bibuły na mniejsze kawałki i tworzenie z nich kuleczek potrzebnych do wykonania pracy plastycznej Jarzębina.

Następnie ćwiczyły chwyt pęsetkowy, prawidłowe rozmieszczanie kuleczek w schemacie, ćwiczyły koordynację wzrokowo-ruchową oraz rozwijały sprawność ręki wykonując Gałązkę jarzębiny.

Na zakończenie dzieci wykonały masażyk Jesień z wykorzystaniem metody M. Bogdanowicz. Masażyki pozwalają na komunikowanie się pozawerbalne – przez odpowiedni nacisk w dotyku drugiej osoby, próby właściwej interpretacji dotyku, nabywanie świadomości ciała, własnej siły.


“KASZTANKI”

Wykorzystując naturalne zbiory z kącika przyrody dzieci kształtowały sprawność nadgarstka dłoni i palców w zabawie Kasztanki. Dary przyrody pozwalają poznawać różnorodne kształty, faktury, rozwijać percepcję dotyku i wzroku.

W Paluszkowych rymowankach przedszkolaki ćwiczyły motorykę małą; wykonywały drobne ruchy palców, jak spacerowanie po stole, po własnej ręce, naśladowanie grania na pianinie.

Paluszkami – piąsteczkami,

paluszkami – piąsteczkami,

całą dłonią – łokciami i dłonią.

            Na koniec wykonały Kasztanowy obrazek – wodziły palcem po narysowanym wzorze, a następnie układały ten wzór z kasztanów i żołędzi. Usprawniały przez to mięśnie prostowników kciuka krótkiego i długiego. Rozwijały także orientację w przestrzeni potrzebną podczas pisania.

“W KOSZYKU GRZYBIARZA”

Wykorzystując do zajęć Zabawy paluszkowe rozwijamy koordynację wzrokowo-ruchową.  Interpretacja ruchowa Grzybków Krzysztofa Sąsiadka pozwoliła na zaktywizowanie napięcia mięśniowego palców dzieci.

W lesie grzyby sobie rosły. (dłoń zaciśnięta)

Nagle wszystkie się podniosły. (dłoń otwarta)

Ujrzały zająca. Wszystkie się schowały. (zginają się 4 palce)

Tylko nie ten mały. (tylko mały palec pozostaje wyprostowany)

Przyszedł zając, ugryzł go. Wszystkie grzyby mówią: Sio! (cała dłoń macha na boki)

Podczas zabawy Jesień w lesie przedszkolaki segregowały elementy czym utrwalały chwyt pęsetkowy, jak również układały rytmy.

W trakcie zabawy ruchowej Zbieramy grzybki dzieci rozwijały motorykę dużą poprzez sprawne poruszanie się po ścieżce dydaktycznej, pokonywanie niewielkich przeszkód, ruchy naprzemienne nóg i rąk, koncentrację uwagi, ćwiczyły orientację w schemacie własnego ciała i w przestrzeni, jak również zmysł równowagi, a także umiejętność czekania na swoją kolej, cierpliwość i dokładność wykonania zadania ruchowego.

Praca plastyczna Grzybki pozwoliła na wykorzystanie umiejętności cierpliwego składania kół techniką origami płaskiego z koła przez co dzieci usprawniały napięcie mięśniowe dłoni i palców, służące rozwojowi chwytu pisarskiego. Doskonaliły także umiejętność trzymania i posługiwania się nożyczkami.



Innowacja pedagogiczna organizacyjno- metodyczna pt:

“MATEMATYKA NA WESOŁO”
Rok szkolny 2019/2020

Autorami  innowacji są :   Małgorzata Władarz, Iwona Maśka

Innowacja realizowana jest  w grupie starszej: “Pszczółki”

OPIS INNOWACJI:

“Matematyka jest delikatnym kwiatem,

który rośnie nie na każdej glebie

i zakwita nie wiadomo kiedy i jak.”

(Jean Fabre)

                   Okres przedszkolny to czas,  kiedy kształtują się i rozwijają zdolności przydatne w dalszym życiu każdego człowieka. Wśród nich niezwykle istotne są umiejętności matematyczne. Edukacja matematyczna w przedszkolu ma przygotować dzieci do posługiwania się pewnymi pojęciami matematycznymi , do zrozumienia , których dojdą poprzez samodzielne działanie.

Niniejsza innowacja pedagogiczna jest wprowadzana w celu zachęcenia wszystkich wychowanków do “zabawy matematyką” , ale także  ze względu na to, że wiele dzieci ma trudności w uczeniu się matematyki. Podstawowym założeniem innowacji jest wprowadzanie treści matematycznych poprzez zabawę , praktyczne ćwiczenia , również z  wykorzystaniem środków multimedialnych.

Proponowane zajęcia i zabawy matematyczne z wykorzystaniem komputera ,cieszą się dużym zainteresowaniem dzieci, rozbudzą ich aktywność poznawczą oraz zainspirują do kreatywnego myślenia. Podjęcie tego wezwania jest niezwykle korzystne, gdyż wychodząc naprzeciw zainteresowaniom dzieci, można równocześnie znacznie podwyższyć efektywność procesu dydaktycznego. .

Niniejsza innowacja ma zatem za zadanie przybliżyć  zagadnienia matematyczne w zabawie, ale także wspierać umiejętności logicznego myślenia dzieci.  Zajęcia matematyczne muszą być wypełnione zadaniami i zabawami, a jednocześnie mają sprawiać  dzieciom ogromną radość  . Wtedy stworzą one możliwość eksploracji, działania, wyzwolą chęć poszukiwania. Atrakcyjność tych zajęć ma być zatem wyznacznikiem satysfakcji z osiągniętych celów  oraz ma pozwolić wzbogacić i utrwalić zdobytą wiedzę.

Adresatami innowacji są dzieci w wieku 5-6 lat. Czas realizacji innowacji obejmuje miesiące od października 2019 r. do czerwca 2020 r. z możliwością jej kontynuowania  w następnym roku szkolnym.

Zajęcia innowacyjne będą wykorzystywane jako element zajęć popołudniowych.

 

  LUTY 2019
“MATEMATYCZNE SUDOKU”

Logiczne myślenie.

Każdy zespół otrzymał dziewięć kartoników z figurami i planszę z pustymi polami. Zadanie dzieci polegało na tym, aby figury nie powtarzały się ani w rzędzie, ani w kolumnie. Punktacja za  wykonane zadanie była następująca : zespół otrzymał 2 pkt  za poprawne wykonanie zadania, 1 pkt za szybkie wykonanie . Każdy wykonał  takie samo zadanie samodzielnie.


“MIARA I MIERZENIE”

Podczas wspólnych zabaw,  dzieci ustalały, co jest większe, co mniejsze, dokonywały  pomiaru na różne sposoby, np.: dłonią, palcami, łokciem, krokami, stopą czy określonymi przedmiotami . Ponadto  porównywały  długości  tasiemek i przedmiotów codziennego użytku. Na stołach umieszczono wstążki pocięte na kawałki różnej długości. Zadaniem dzieci była próba odgadnięcia –  za pomocą obserwacji ? która z tasiemek jest najdłuższa, a która – najkrótsza. Następnie dzieci porównywały tasiemki  i sprawdzały, czy udzielona odpowiedź jest poprawna. Podczas  zabaw zapoznały się także z przyrządami służącymi do mierzenia ( z linijką czy metrem). Za pomocą metra krawieckiego, dzieci mierzyły również swój wzrost.



STYCZEŃ 2019
“WYŚCIGI NARCIARZY”

Wprowadzeniem do zajęcia była rozmowa na temat gier planszowych.  Dzieci wymieniały ulubione gry i opowiadały o tym, z kim lubią grać w przedszkolu, z kim grają w domu, jak to jest, kiedy się wygrywa, przegrywa, uczestniczy w grze.

Następnie starały się określić, z jakich  elementów składa się gra planszowa: plansza, kostka, pionki, opis gry z określeniem zadań i reguł;

Postanowiliśmy wspólnie skonstruować grę dydaktyczną.

Dzieci dobrały się w zespoły , każdy z uczestników wybrał zakrętkę innego koloru.

Na dużym arkuszu szarego papieru , każdy zespół rysował trasę dla narciarzy. Następnie gracze wyznaczyli linię startu i mety.

Posługując się kostką, przesuwali się o taka ilość pól , ile wskazała rzucona kostka. Dzieci miały po jednym ruchu , po czym zmieniały kolejność. Wygrywało dziecko, które pierwsze dotarło do mety.

Wspólna zabawa sprawiła dzieciom wiele radości.

 GRUDZIEŃ 2019
“CHOINKA ZIELONA”

W ostatnich dniach nasze przedszkolaki przypominały sobie tradycję ozdabiania świątecznego drzewka. Dzień ubierania choinki w przedszkolu jest dniem wyjątkowym. Dzieci  z wielkim zaangażowaniem zawieszają ozdoby, a gdy nasze wspólne drzewko jest już ubrane wszyscy wiedzą, że święta są tuż, tuż…

Bombka

Bombka kolorowa

W gałązkach się chowa.

Błyszczy się i świeci.

Śmieje się do dzieci.

“Jaka jest bombka choinkowa?” – dzieci oglądały bombki choinkowe, poznawały  ich faktury. Utrwalały określenia : gładka, szorstka, błyszcząca, wypukła.

Następnie  układały bombki zgodnie  z instrukcją nauczyciela . Klasyfikowały je wg. kształtu, koloru i wzoru. Na koniec przeliczały  –  wieszając bombki na drzewku .


 LISTOPAD 2019
“LICZENIE ZE SMAKIEM”

Kto powiedział, że do nauki liczenia nie można włączyć zmysłu smaku?

Przygotowaliśmy  kilka miseczek z różnymi smakołykami: rodzynkami, orzeszkami,  fistaszkami. Dzieci wybierały  kartę  z cyfrą i kładły sobie ( na talerzyk albo prosto do buzi) tyle wybranego smakołyku, ile wynosiła wartość wylosowanej cyfry. Była  to motywacja do szybkiego zrozumienia, która cyfra oznacza mniej, a która więcej.

Następnie  na wydrukowanym  szablonie  biedronki, dzieci  dorysowywały  dodatki
(kropki ) w takiej liczbie, jaką wskazywała  cyfra.

Kolejne zadanie to przygotowanie 10 koszyczków , ponumerowanych . W osobnym pojemniku znajdowały się   przedmioty, które były segregowane-  kasztany i żołędzie.

Dziecko wrzucało do koszyka  liczbę przedmiotów odpowiadającą cyfrze podanej na pojemniku.

Kolejna zabawa . Tym razem z pociągiem. Dzieci dostały  wagony z określonymi cyframi i wsadzały pasażerów lub wybrany przez dziecko towar w takiej ilości, jaka była wskazana na wagonie.
Myślę, że jest to świetny pomysł również na zabawy w domu.

 
  “KLASYFIKOWANIE”

Przedszkolaki posiadają duże predyspozycje , aby  w szybki i łatwy sposób , opanować podstawowe umiejętności matematyczne.

Jedną z nich jest klasyfikowanie. Zostało ono wykorzystane podczas zajęć popołudniowych, w   ramach prowadzonej innowacji pedagogicznej.

Pierwsze zadanie polegało na klasyfikowaniu samych siebie według płci; koloru włosów; wzrostu; koloru oczu . Następnie dzieci  klasyfikowały korale według wielkości , koloru i kształtu. Przeliczały elementy danego zbioru , posługując się liczebnikami głównymi i porządkowymi.

 Na zakończenie,  dzieci obejrzały film pt: “Zabawy matematyczne”.


PAŹDZIERNIK 2019

Zabawy matematyczne w przedszkolu maja przygotować dzieci do posługiwania się pewnymi pojęciami matematycznymi , a do ich zrozumienia, przedszkolaki mają podchodzić samodzielnie poprzez działania na konkretnym materiale.

  “W ŚWIECIE FIGUR”

Nasze działania rozpoczęły się od wysłuchania bajki .

“Za górami, za lasami, tam gdzie rzeki płyną miodowe, było sobie kiedyś królestwo bardzo piękne i kwadratowe…”

“Nieopodal za siódmą rzeką stała góra, a na tej górze było sobie drugie królestwo, prostokątne i niezbyt duże…”

“Po niebie granatowym trójkątne płyną chmury, trójkątny księżyc płynie i niesie sny trójkątnej Karolinie…”

“Gdzieś tam, na końcu świata na oceanie bajek jest wyspa kołowata…”

Po wysłuchaniu bajki , dzieci  wyodrębniły, poznane już  kształty : kwadrat, prostokąt, trójkąt, koło. Następnie , podzielone na zespoły , układały na dywanie szarfy w kształcie figur geometrycznych.  Dzieci, na rozłożonym materiale układały nakrętki.  Wiele dzieci wybierało  nakrętki tylko w kolorze czerwonym lub zielonym. Dzięki temu można było  w prosty sposób przedstawić pojęcie zbioru.

Zabawy z nakrętkami trenują małą motorykę w trakcie bardzo atrakcyjnych i kolorowych aktywności.



“OD NAJMNIEJSZEGO DO NAJWIĘKSZEGO”

Podczas zabawy przedszkolaki ustawiły się w  dwóch rzędach – osobno chłopcy, osobno dziewczynki. Zadaniem grup było ustawić rząd chłopców od najwyższego do najniższego, a dziewczynek odwrotnie- od najniższej do najwyższej.

Do drugiej zabawy wykorzystano klocki konstrukcyjne , z których poszczególne grupy budowały domy , a następnie zaprojektowały osiedla mieszkaniowe. Jednak najwięcej radości dostarczyło dzieciom budowanie z niekonwencjonalnego materiału, który wymagał od nich nie lada precyzji. Był to makaron spaghetti  i chrupki kukurydziane, z których dzieci wznosiły budowle różnej wielkości.




INNOWACJA METODYCZNA REALIZOWANA W GRUPIE “WIEWIÓREK”
PT. “KOLOROWY ŚWIAT SYLABEK”
ROK SZKOLNY 2019/2020

AUTOR: mgr Weronika Stasicka

Dla dziecka: “(…)najwyższa jest radość z pokonanej trudności, osiągniętego celu, odkrytej tajemnicy. Radość triumfu i szczęście samodzielności, opanowania…”

J.Korczak

            Innowacja “Kolorowy świat sylabek” jest moją odpowiedzią na wzrastającą liczbę dzieci niemówiących lub mówiących pojedynczymi słowami w wieku 3-4 lat, a później borykających się z problemami dyslektycznymi. Dzieci, które od niemowlęctwa stymulowane są obrazem i dźwiękiem i szybko potrafią obsługiwać komputery, telefony, mając jednocześnie mnóstwo trudności językowych, w tym nadawanie mowy, trudności w operacjach myślowych, problemy w rozumieniu czytanych im bajek, problemy z koncentracją uwagi. Najnowocześniejsze badania neuropsychologiczne dowodzą, iż pokolenie dzieci urodzonych w epoce wysokich technologii (od końca lat 90 ubiegłego wieku) inaczej kształtuje swoje relacje ze światem, ludźmi i językiem. Mózg nie nadąża za szybko przebiegającymi zmianami środowiskowymi. Dlatego też dla równowagi należy od wczesnego wieku dziecięcego prowadzić świadome i zwielokrotnione oddziaływania językowe.

            Innowacja ta ma właśnie na celu zainteresować dzieci 4-letnie światem liter, zanim jeszcze zdążą odkryć świat komputerów, telefonów i internetu i fakt, że czytanie wcale nie jest prostą czynnością. Równolegle przebiegać będzie stymulacja całego rozwoju poznawczego dzieci, gdyż to właśnie ćwiczenia analizy i syntezy wzrokowej, słuchowej, pamięci, kategoryzacji i szeregowania stanowią podstawę w nauce czytania. Dodatkowo, niejako przy okazji czytania, dziecko uczy się właściwie wymawiać głoski języka polskiego. Najlepszy czas na poznawanie kodu pisanego to właśnie wczesny wiek przedszkolny,a czterolatek najskuteczniej uczy się w działaniu, dlatego zajęcia będą prowadzone w sposób zabawowy. Dzieci będą także doskonaliły małą i dużą motorykę i tworzyły prace plastyczne, które będą podsumowaniem każdego bloku tematycznego.

            Mam nadzieję, że moje zajęcia będą pomagały dzieciom rozwijać się, a przede wszystkim, że będą one czerpały radość  i zdobywały pewność siebie, podczas osiągania kolejnych, nowych umiejętności.

            Adresatem innowacji jest grupa “Wiewiórki”. Czas realizacji obejmuje od 01.10.2019r. do 30.04.2020r. Natomiast zajęcia innowacyjne odbywać się podczas pobytu dzieci w przedszkolu, w ramach zajęć popołudniowych, raz w tygodniu.
LUTY 2020
“ZWIERZĄTKO DO ZWIERZĄTKA”

Podczas tych zajęć dzieci ćwiczyły głównie dużą motorykę, pamięć oraz percepcję wzrokową. Najpierw przypomnieliśmy sobie poznane wyrażenia dźwiękonaśladowcze oraz ich zapis graficzny. Następnie każde dziecko losowało obrazek zwierzątka. Na dany sygnał dzieci chodziły po sali, szukając swojej pary. Potem dzieci losowały etykiety z wyrażeniami dźwiękonaśladowczymi i tak samo musiały znaleźć swoją parę albo stworzyć grupkę osób z tymi samymi etykietami. To zadanie było już trudniejsze, ale dzieci świetnie sobie poradziły. W trzecim etapie – kiedy część dzieci miała etykietę, a część obrazek ze zwierzątkiem-potrzebowały już mojej pomocy.
Zabawa była udana!

“MOJA PIERWSZA SYLABKA”

Dzisiejsze zajęcia to nowe doświadczenie. Weszliśmy na wyższy poziom czytania-a mianowicie czytanie sekwencyjne, tj. od dziś dzieci będą ćwiczyły rozpoznawanie i czytanie sylab otwartych, czyli zakończonych samogłoską. Przygoda ta zaczyna się sylabami PA PO PU PE PI PY. Na początku zajęć dzieci zapoznały się z paradygmatem czyli sylabami z P zapisanymi w ciągu w odpowiedniej kolejności. Ich zadaniem było powtarzanie sylab za mną. Następnie przeczytaliśmy wspólnie książeczkę z serii “Kocham czytać” prof. Jagody Cieszyńskiej, twórczyni Metody Krakowskiej. Podczas czytania istotne jest powtarzanie przez dzieci sylab. Dzieci łączyły też kartoniki z sylabami z P –  na jednych była babeczka, a  na drugich filiżanka – trzeba było odnaleźć odpowiednie pary. Następnie losowały kartoniki z zapisanymi sylabami i musiały je położyć na odpowiedni talerzyk papierowy, na którym zapisana była sylaba. Dzięki tym ćwiczeniom zapamiętywały wygląd sylab – w tej metodzie nie ma miejsca na głoskowanie.

“ZABAWA Z SYLABKAMI”

Podczas dzisiejszych zajęć dzieci utrwalały sylabki z P. Ćwiczyły oddychanie, małą motorykę, percepcję wzrokową, koordynację wzrokowo-ruchową. Pierwsze ćwiczenie polegało na odpowiednim posegregowaniu drewnianych patyczków. Drugie ćwiczenie miało dwa etapy – najpierw dzieci za pomocą słomki przenosiły sylabki na odpowiednie parasole, a następnie łączyły parasole z kałużami. Na koniec doskonaliły dużą motorykę – ćwicząc na huśtawkach balansujących oraz jednocześnie łapiąc piłkę.

STYCZEŃ 2020

W styczniu odbyły się w grupie Wiewiórek jedne zajęcia innowacyjne. Przedszkolaki kontynuowały zdobywanie umiejętności czytania wyrazów dźwiękonaśladowczych: MU, BE, KO KO itd. Na początek wspólnie, siedząc w kole przypomnieliśmy sobie zapis graficzny tych wyrazów-pokazywałam dzieciom etykiety z zapisem oraz odpowiadający obrazek; każdy wspólnie odczytywaliśmy. Potem dzieci same próbowały dopasowywać etykiety do obrazków. .
GRUDZIEŃ 2019

W grudniowy, przedświąteczny czas w grupie Wiewiórek odbyły się trzy zajęcia  z cyklu “Kolorowy świat sylabek”

“MOJA KSIĄŻECZKA Z SAMOGŁOSKAMI”

Na  zajęciach dzieci stworzyły swoją książeczkę samogłoskową. Dotychczas albo powtarzały samogłoski, albo rozpoznawały po zadaniu przeze mnie pytania “Gdzie A?”, a niektóre samodzielnie czytały sekwencje typu “AUIE” itd. itp. Dziś natomiast miały okazję pisać samogłoski. Ćwiczyły swoją sprawność manualną rysując je po śladzie, łącząc kropki,a potem oczywiście czytając. Swoje książeczki zabrały do domu, by  – mam nadzieję – razem z rodzicami, je obejrzeć i przeczytać. Ćwiczyły dzięki temu mała motorykę oraz percepcję wzrokową,

“ZABAWY RUCHOWE Z SAMOGŁOSKAMI”

Dziś były ostatnie zajęcia dotyczące samogłosek (oczywiście nadal będziemy je utrwalać). Wiadomo, że nie wszystkie dzieci samodzielnie potrafią je odczytywać, ale zdecydowana większość  świetnie sobie z tym radzi. Na zajęciach Wiewiórki doskonaliły swoją dużą motorykę oraz percepcję słuchową. Ich zadaniem było reagowanie na ustalony znak-gra na tamburynie i zaprzestanie gry oraz wykonanie zadania. Podczas gry zamiennie musiały poruszać się jak ptaszki, żabki, słonie, a gdy tamburyn przestawał grać należało dwójkami ustawić się przy którejś samogłosce. Następnie para odczytywała tę samogłoskę. Zabawy było co nie miara. Oprócz tego dzieci ćwiczyły małą motorykę i percepcję wzrokową, łącząc prezenty z odpowiednimi workami Św. Mikołaja.

“ODGŁOSY ZWIERZĄTEK”

Po zwyczajowej iskierce – naszym przywitaniu- i krótkiej rozmowie na temat zwierząt i odgłosów, które wydają, dzieci usiadały  w kole; na środku dywanu czekał na nich wielki worek. Ciekawość dzieci była ogromna i wszyscy chcieli zaglądać do środka, jednak oczywiście obowiązywała kolejka. Każde dziecko wyciągało ze środka jedną rzecz-jak się okazało były to zwierzątka – krowa, kura, kaczka, koń, owca, królik, pies, kot, świnia, koza oraz  figurka z lego – PAN i traktor czyli BRUM. Celem dzisiejszych zajęć było zapoznanie dzieci z obrazem graficznym wyrazów dźwiękonaśladowczych np. MU, HAU, KWA, BRUM, dodatkowo pojawił się jeden wyraz  – rzeczownik do odczytywania globalnego- PAN. Kiedy wszystkie zwierzątka zostały wyciągnięte, prezentowałam dzieciom zapisy ich odgłosów, a one dokładały etykiety do danego zwierzątka. Potem wyciągnęłam kolejne maskotki oraz figurki tych zwierząt i dzieci dokładały je do odpowiednich grup. Dzięki temu ćwiczyliśmy kategoryzację, a także pojęcia matematyczne “więcej”, “mniej”, “tyle samo”.

LISTOPAD 2019

W listopadowe, często szare dni w grupie Wiewiórek odbyły się cztery radosne spotkania z Tolą i nauką czytania. Zobaczcie, co dzieci podczas nich robiły.
“SEKWENCYJNY JEŻYK”

Na dzisiejszych zajęciach dzieci poznały ostatnią samogłoskę “Y” i dzielnie ją wymawiały, wysoko podnosząc ręce do góry. Zmierzyły się też z trudnym zadaniem układania sekwencji, co jest podstawą rozumienia i nadawania języka oraz przeprowadzania operacji myślowych. Zadaniem dzieci było ubranie jeżyka w igiełki w różnych kolorach-musiały to zrobić w określony sposób, mianowicie powiedziałam im, że igiełki mają być ułożone w pewnej kolejności “Niebieski, żółty, czerwony , niebieski…” i zapytałam, co dalej – wspólnie ustaliliśmy, że następnym kolorem będzie żółty, potem czerwony i znów niebieski. W końcu dzieci naklejały igiełki,  a potem kolorowały jeżyka. Zadnie okazało się trudne dla większości dzieci, dlatego z pewnością sekwencje będą częstym gościem na naszych zajęciach. Powodzenia!


“SAMOGŁOSKOWA ŁĄKA”

Dziś Wiewiórki tworzyły samogłoskowe kwiatki i ćwiczyły małą motorykę. Potrzebowały do tego kartki, papilotek na muffinki z zapisanymi w środku samogłoskami i kredek. Następnie doskonaliły orientację przestrzenną, koncentrację uwagi i percepcję słuchową  wykonując polecenia typu: “Pod kwiatkami narysuj trawę, nad kwiatkami narysuj chmurkę i słoneczko”. Kolejnym zdaniem, ćwiczącym kategoryzację było segregowanie patyczków lekarskich, z napisanymi samogłoskami. Brawa dla wszystkich dzieci!


“E – SAMOGŁOSKA, KTÓRA NIE LUBI ZUP I O – SAMOGŁOSKA, KTÓRA SIĘ DZIWI”

Po utrwaleniu AUI, dzieci poznały kolejne dwie: “E” oraz “O”. Na początek wspólnie obejrzeliśmy wiele ilustracji, obrazujących zachowania osób, wypowiadających te samogłoski.  Było przy tym wiele śmiechu i zabawy, dzieci z zaangażowaniem powtarzały przesadną intonację oraz sposób wymowy samogłosek. Następnie czytały sekwencje np. EEE, OO. Ćwiczyły też  kategoryzację, karmiąc  kotka odpowiednimi  samogłoskami oraz percepcję wzrokową łącząc listki z drzewkami.

 “UTRWALAMY A I U”

Dzisiejsze zajęcia poświęcone były dalszemu utrwalaniu trzech poznanych samogłosek A U I. Dzieci, ćwicząc dużą motorykę pokonywały tor przeszkód, wykonany z sensorycznych kamieni, a następnie doskonaliły rozumienie, pamięć i uwagę słuchową, wykonując polecenia typu:.”Połóż zielony pomponik na A”. Kolejnym zadaniem, doskonalącym sprawność dominującej ręki, było ozdobienie wybranej samogłoski plasteliną.


PAŹDZIERNIK 2019

W październiku grupa “Wiewiórek” rozbudzała swoje zainteresowanie czytaniem podczas czterech spotkań. Dzieci poznawały pierwsze, najprostsze samogłoski oraz stymulowały swój rozwój, poprzez ćwiczenia lewopółkulowe, percepcji wzrokowej, słuchowej oraz małej i dużej motoryki. A wszystko to podczas dobrej, zróżnicowanej pod względem aktywności, zabawy.

Podczas pierwszego naszego spotkania dzieci poznały Tolę –  pacynkę, która przywitała się ze wszystkimi dziećmi i poprosiła je, czy mogłaby razem z nimi uczyć się czytać, bo bardzo chciałaby to umieć. Dzieci z wielką radością zaprosiły Tolę do wspólnej zabawy i odtąd towarzyszy nam ona podczas każdych zajęć.

Każde spotkanie  rozpoczynamy od powitania: “Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg ,niech wróci mych rąk” –  pozwala to wprowadzić porządek, skupić się i po prostu uśmiechnąć.

 “POZNAJEMY A  i U”

Podczas pierwszego spotkania dzieci poznały dwie samogłoski A i U. Zapoznały się ze sposobem wymowy tych samogłosek, obrazem ust podczas ich wymawiania, a także z konkretnym gestem artykulacyjnym, czyli ruchem rąk, który odpowiada danej samogłosce. Poznały także znaczenia, które nadawane są każdej samogłosce: A- to na przykład ziewanie, usypianie lalki, natomiast U-wyrażenie podziwu, czy zabawa samolotem. Dzieci z wielkim zaangażowaniem naśladowały wszystkie samogłoski, moją intonację oraz gesty, które wykonywałam. Potem ćwiczyły swoją pamięć, percepcję wzrokową, umiejętność identyfikowania oraz małą motorykę podczas przypinania klamerek z napisaną samogłoską do samogłoskowego kółka.


“WIEWIÓRKI DO ŻOŁĘDZI”

Na dzisiejszych zajęciach dzieci świetnie bawiły się podczas zabawy ruchowej “Wiewiórki do żołędzi”. Podzieliłam dzieci na 4 grupy. Dwie z nich dostały sylwetki wiewiórek z ich imionami:  A lub U, natomiast dwie następne- obrazki żołędzi, także z ich imionami  :U lub A. Zadaniem dzieci było szukanie swojej pary: Wiewiórka A musiała znaleźć żołędzia A, a wiewiórka U- żołędzia U. Ćwiczyliśmy rozpoznawanie samogłosek, zgodną pracę w grupie oraz zachowanie w sytuacjach społecznych, gdyż dzieci musiały się ze sobą przywitać i zapytać,  jak się nazywają.

 
“I – SAMOGŁOSKA, KTÓRA SIĘ ŚMIEJE”

Dziś dzieci poznały trzecią samogłoskę – I. Oczywiście obejrzały ilustracje przedstawiające zachowania osób, wypowiadających I w różnych sytuacjach np. śmiech podczas łaskotania, głos świnki. Następnie do sali przyszedł Kotek-maskotka, który był bardzo głodny. Dzieci musiały go karmić myszkami, które miały na imię A, U lub I. Następnie dobierały do każdej myszki, serek o odpowiadającym jej imieniu.

“UMIEM JUŻ CZYTAĆ A,I,U”

Większość Wiewióreczek świetnie  radzi sobie z rozpoznawaniem trzech poznanych samogłosek, niektóre nawet potrafią je już czytać. Na dzisiejszych zajęciach utrwalały sobie A U I, a także ćwiczyły sprawność manualną, wrzucając nakrętki z napisanymi samogłoskami do odpowiadających im słoików oraz kładąc kolorowe kulki za pomocą szczypców na odpowiednią samogłoskę. Następnie przy stolikach wypełniały karty pracy-układały historyjkę obrazkową, ćwicząc myślenie przyczynowo-skutkowe oraz składały obrazki z części, doskonaląc percepcję wzrokową




Innowacja metodyczna z języka angielskiego realizowana
w roku szkolnym 2019/2020 w grupie starszej “SOWY”
pt: “LEARN HOW TO DRAW”
Autorem innowacji jest nauczyciel: Pani Anna Szmajduch

Głównym celem tej innowacji jest jak najlepsze przygotowanie dzieci do podjęcia nauki w szkole, wyrównywanie różnic i podnoszenie poziomu umiejętności językowych.

Niniejsza innowacja ma na celu szerzenie idei nauki języka angielskiego z wykorzystaniem środków multimedialnych. Ma ona zachęcać i motywować dzieci do interesowania się językiem angielskim, przyswajania nowego słownictwa, a w szczególności rozwijać kompetencje rozumienia ze słuchu. Doskonalenie tej kompetencji jest kluczowe dla dziecka w wieku przedszkolnym, ponieważ im starszy uczeń tym trudniej nabywać mu umiejętność rozumienia ze słuchu. Dodatkowo dzieci będą na każdych zajęciach wykonywać prace plastyczne zgodne ze zrealizowanym tematem. Zajęcia będą miały charakter zabawy, przeprowadzanej w pozytywnej atmosferze, bez wprowadzania stresu, współzawodnictwa czy nacisku na osiągane efekty tak, aby dziecko wypracowało jak najbogatszą bazę leksykalną i wykształciło swój poziom rozumienia języka angielskiego ze słuchu.

Zajęcia innowacyjne odbywać się podczas pobytu dzieci w przedszkolu, w ramach zajęć po południowych, raz w tygodniu.

Link do prezentacji z przeprowadzonych zajęć:

Posumowanie zajęć innowacyjnych – październik 2019
Posumowanie zajęć innowacyjnych – listopad 2019
Posumowanie zajęć innowacyjnych – grudzień 2019
Posumowanie zajęć innowacyjnych – luty 2020



Innowacja  metodyczna – “My ABC”
Autorem innowacji jest nauczyciel: Pani Anna Szmajduch

“Tell me and I forget.

Teach me and I remember.

Involve me and I learn.”

Benjamin Franklin

“Powiedz mi, a zapomnę. Naucz mnie, a zapamiętam. Zaangażuj mnie, a nauczę się” – w tych trzech zdaniach kryje się bardzo rozsądna rada – czas, aby się zaangażować i zaangażować innych.

W roku szkolnym 2017/2018 w grupie starszej przeprowadziłam innowację – “Learn how to draw”. Cieszyła się ona dużą popularnością wśród przedszkolaków – były przypadki dzieci, które w tym dniu specjalnie przedłużały swój pobyt w przedszkolu, żeby mieć możliwość uczestniczenia w zajęciach z j. angielskiego. Zachęcona tym doświadczeniem postanowiłam w tym roku szkolnym (2018/2019) w równie wysokim stopniu zaangażować dzieci do dodatkowego działania, zabawy, nauki i tworzenia jak najbardziej pozytywnych emocji związanych z j. angielskim. Dlatego też, w perspektywie długoterminowej dłuższy czas spędzony na nauce języka obcego może mieć pozytywne skutki. Przez poznanie nowego języka dzieci mają możliwość poszerzania horyzontów, jak również wzbudzania w sobie ciekawości do nauki języków. Mają również okazję rozwoju pozytywnego nastawienia do innych kultur. Wcześnie rozpoczęta nauka ma na celu osłuchiwanie z językiem, budowanie pozytywnej motywacji i stwarzanie podwalin pod przyszłą, już systematyczną pracę nad językiem. Zadaniem nauczyciela jest w tym czasie pomoc w rozwoju dziecka i przygotowanie go do bardziej formalnego procesu uczenia się, w który wkroczy już w pierwszych latach nauki w szkole podstawowej. Stąd pomysł, aby stworzyć dzieciom dodatkową okazję do “zanurzania się” w j. angielskim oprócz planowych zajęć, które odbywają się dwa razy w tygodniu. Okazja ta wydaje mi się nieść podwójne korzyści, ponieważ nie tylko zasób słownictwa będzie ulegał poszerzeniu, czy pewne zwroty, ale także dzieci będą miały okazję powtarzać i utrwalać litery – zarówno w j. polskim jaki angielskim, a także kojarzyć je z zapisem graficznym – co jest szczególne ważne w ostatnim ich roku pobytu w przedszkolu.

Zajęcia innowacyjne odbywać się podczas pobytu dzieci w przedszkolu, w ramach zajęć po południowych, raz w tygodniu, w grupie starszej “Pszczółki”.

Zostanie przeprowadzonych 26 epizodów. Bohaterem każdego odcinka będzie inna literka, która to z kolei będzie uzależniona od literki jaką dzieci będą poznawały jednocześnie w j. polskim. Jedna literka w jednym tygodniu – tak, aby efektem końcowym okazała się znajomość alfabetu w j. angielski. Każdej literce będą towarzyszyły wyrazy zaczynające się właśnie na poznawaną literkę. Dzieci będą oglądały krótki filmik, na którym w formie puzzli, będą pojawiać się obrazy poznawanych wyrazów.  Zajęcia wzbogacą słownictwo, uzupełnią je, poszerzą i pobudzą dziecięcą wyobraźnię. Po każdym krótkim pokazie dzieci będą wypełniały odpowiednią, skorelowaną kartę pracy dla utrwalenia.

                                                                                                         Anna Szmajduch

             Link do prezentacji z przeprowadzonych zajęć:
Posumowanie zajęć innowacyjnych – wrzesień 2018
Posumowanie zajęć innowacyjnych – październik 2018
Posumowanie zajęć innowacyjnych – listopad 2018

Posumowanie zajęć innowacyjnych – grudzień 2018
Posumowanie zajęć innowacyjnych – styczeń 2019
Podsumowanie zajęć innowacyjnych – luty 2019
Podsumowanie zajęć innowacyjnych – marzec 2019
                     Podsumowanie zajęć innowacyjnych – kwiecień 2019
                        Podsumowanie zajęć innowacyjnych – maj 2019



Innowacja organizacyjno – metodyczna
pt: “PRZYRODA W CZTERECH PORACH ROKU”

Autorem innowacji są nauczyciele: Pani Agata Bajbuła, Pani Anna Wrzoł, Pani Aleksandra Kołodziejczak i Pani Iwona Maśka

Opis innowacji:

“Prawda to oczywista, że rozwój dziecka w kontakcie z przyrodą

przynosi wartości nie dające wytworzyć się w żaden inny sposób”

                                                     K. NEJMAN

Wychowawcza działalność przedszkola ma ogromne znaczenie dla ukształtowania osobowości dziecka. Charakteryzująca dzieci w tym wieku naturalna aktywność, ciekawość i skłonność do naśladownictwa, łatwość czerpania wiedzy z otoczenia, a także wrażliwość emocjonalna, stwarzają korzystne warunki do osiągnięcia pozytywnych efektów zamierzonych działań. Dziecko jest istotą ciekawą świata. Dzięki potrzebom poznawczym i dziecięcej badawczości wrasta w świat przyrody naturalnie i z wielkim zainteresowaniem. Dziecko dąży do poznania wielo-zmysłowego, chce dotknąć, powąchać , rozłożyć i złożyć, właśnie w trakcie takich działań najlepiej zapamiętuje zdobyte wiadomości. Otaczający nas świat przyrody zachwyca dzieci swoimi kolorami w poszczególnych porach roku. Obcowanie z nią uspokaja, dostarcza pozytywnych emocji, wrażeń i jest rodzajem terapii, która pozytywnie wpływa na zachowanie dzieci. Już w przedszkolu dziecko uczy się szacunku wobec przyrody, a zasady wpojone od najmłodszych lat zaowocują w przyszłości. Podczas całego roku szkolnego dzieci będą poznawały świat przyrody wszystkimi zmysłami. Mamy nadzieję, że realizacja tej innowacji zaspokoi potrzeby dzieci oraz zachęci je do myślenia, porównywania, obserwowania, doświadczania, dociekania, uruchomi wyobraźnię i twórcze myślenie, rozwinie wszystkie procesy poznawcze, a także dostarczy wiele radości i satysfakcji.

Zajęcia odbywać się będą w ramach zajęć porannych i popołudniowych. Adresatami innowacji są dzieci w wieku 4 – 6 lat. Czas realizacji innowacji obejmuje miesiące od października 2018r. do maja 2019 r. z możliwością kontynuowania w następnym roku szkolnym.

MAJ 2019

Maj to najpiękniejszy miesiąc w roku. Wokoło drzewa obsypane kwieciem, rośliny rozkwitają w oczach, codziennie stają się one coraz bardziej kolorowe i dorodne. Ludzie zaczynają prace w swych ogrodach, oczekując na deszcz, który nasyci zielenią całą przyrodę,budzącą się do życia.

 “MAJOWA ŁĄKA
Podczas zajęć popołudniowych dzieci poznawały piękno wiosennej przyrody jakie można dostrzec na majowej łące. Poznawały wiosenne kwiaty oraz zwierzęta które można spotkać na łące. Zachwycały się paletą barw wiosennych kwiatów. Wspólnie bawiliśmy się do piosenki pt.: “Majowa łąka”.

 “PORANNY KRĄG – MAJ”

Aromatyczna świeca o zapachu cytryny tworzyła nastrój porannego kręgu, a dźwięk bębenka wywołały ciekawość dzieci. W sali dominował kolor zielony oraz materiały o różnorodnej fakturze. Samodzielne działania przedszkolaków pozwoliły im na smakowanie, dotykanie zgromadzonych materiałów, dzięki czemu nabywały i zapamiętywały nowe doświadczenia.  Rozwijając swoje zmysły zaczynają też rozumieć świat, a rzeczywistość staje się dla nich przewidywalna.


KWIECIEŃ 2019

W kwietniu kiedy wiosna jest w pełnym rozkwicie, świat wokoło zmienia się jak w kalejdoskopie. Wszystko się zieleni, rozkwita, ptaki wesoło świergocą, owady opuszczają swoje legowiska, żeby wygrzewać się w wiosennych promieniach słońca. Jest to czas aby bliżej przyjrzeć się całej przyrodzie, która nas otacza.

“POZNAJEMY MRÓWKI

W tym miesiącu dzieci poznały pracowite i zdyscyplinowane owady – mrówki. Aby przybliżyć ich wygląd, sposób poruszania się, komnaty w których żyją i składają jaja posłużono się żywymi owadami, umieszczonymi w słoju z ziemią. Przedszkolaki dowiedziały się, że mrówki odżywiają się owadami, larwami, gałęziami i małymi pająkami oraz, że w mrowisku są podzielone role. Jaja składa królowa, a mrówki robotnice pracują przy budowaniu mrowiska, dbają o ład i porządek, bronią mieszkańców przed wrogami.

 “POZNAJEMY PTAKI”

Podczas zajęć innowacyjnych przedszkolaki bardziej przyjrzały się ptakom. Słuchając opowiadania nauczycielki w oparciu o książkę “Ptaki leśne” dowiedziały się, jak zbudowany jest każdy ptak, do czego potrzebne jest mu upierzenie, jakie rodzaje piór posiada. Poznały również różne rodzaje gniazd ptaków. Dowiedziały się, jaki jest jadłospis ptaków oraz jak wygląda opieka nad pisklętami. Przedszkolaki rozpoznawały i nazywały wybrane gatunki ptaków, podawały ich charakterystyczne cechy. Słuchały również odgłosów wydawanych przez poszczególne ptaki. Wymieniały ptaki, które odlatują na zimę oraz te, które pozostają w naszym kraju. Podczas zabawy ruchowej do melodii  “Ptaki powracające na wiosnę” naśladowały lot ptaków oraz “wicie gniazd” tańcząc w kółeczkach w parach. Jako pracę indywidualną starszaki miały za zadanie ułożyć sylwetę ptaka z kilku elementów oraz nazwać go.

“PORANNY KRĄG – WIOSNA”

Podczas zajęć prowadzonych metodą stymulacji polisensorycznej “Poranny krąg” przedszkolaki bliżej przyjrzały się aktualnej porze roku  – wiośnie. Dzieci wypowiadały się na temat charakterystycznych cech wiosny na podstawie własnych obserwacji oraz ilustracji Według wyżej wymienionej  metody zapachem i smakiem wiosny jest cytryna, dlatego dzieci pobudzały zmysł zapachu wąchając cytrynę, a następnie zmysł smaku kosztując jej plasterki. Instrumentami wiosny są bębenki na których dzieci wygrywały usłyszane rytmy. Przedszkolaki odbierały wrażenia dotykowe  masując dłonie kremem o zapachu cytrynowym. Dominującym kolorem wiosny jest zielony. Dużą radość sprawiło dzieciom chowanie się pod zielonym materiałem oraz dotykanie różnorodnych faktur w tym kolorze. Największą przyjemność sprawiło im  głaskanie piórkiem.

 


MARZEC 2019

Marzec to okres kiedy kończy się zima i zaczyna wiosna. Cała przyroda budzi się do życia. Zaczyna zielenieć się trawa, słychać radosny śpiew ptaków, na łąkach zaobserwować można przylatujące stada bocianów i pierwsze wiosenne kwiaty.
“KWIATY CHRONIONE

W czasie popołudniowego pobytu w przedszkolu dzieci wysłuchały opowiadania H. Zdzitowieckiej “Szukamy wiosny”. Rozmawialiśmy na temat zwiastunów wiosny. Poznaliśmy wygląd pierwszego, wiosennego, chronionego kwiatu jakim jest przebiśnieg. Wyjaśniliśmy pochodzenie jego nazwy. Bawiliśmy się w wiosenne zabawy ruchowe, a na zakończenie  wykonaliśmy  pracę plastyczną według wzoru – wycinanie po śladzie, naklejanie na kartkę wyciętych elementów.

“DZIEŃ W LESIE

Podczas zajęć popołudniowych dzieci poznały budowę lasu, począwszy od ściółki, runa leśnego i podszytu do korony drzew. Następnie wspólnie z nauczycielką spakowały plecak w którym umieściły przedmioty mogące się przydać podczas wycieczki do lasy. Nie zabrakło w nim lornetki, środków opatrunkowych, kurtki przeciwdeszczowej i kompasu, który wzbudził największe zainteresowanie. Dzieci poznały jego budowę i zastosowanie. Na koniec wspólnie z nauczycielem wykonały makietę lasu z drzewami i zwierzętami, które zamieszkują nasze lasy.


“PORANNY KRĄG – WIOSNA”

Podczas zajęć prowadzonych metodą stymulacji polisensorycznej “Poranny krąg” przedszkolaki bliżej przyjrzały się aktualnej porze roku ?wiośnie. Dzieci wypowiadały się na temat charakterystycznych cech wiosny na podstawie własnych obserwacji oraz ilustracji Według wyżej wymienionej  metody zapachem i smakiem wiosny jest cytryna, dlatego dzieci pobudzały zmysł zapachu wąchając cytrynę, a następnie zmysł smaku kosztując jej plasterki. Instrumentami wiosny są bębenki na których dzieci wygrywały usłyszane rytmy. Przedszkolaki odbierały wrażenia dotykowe  masując dłonie kremem o zapachu cytrynowym. Dominującym kolorem wiosny jest zielony. Dużą radość sprawiło dzieciom chowanie się pod zielonym materiałem oraz dotykanie różnorodnych faktur w tym kolorze. Największą przyjemność sprawiło im  głaskanie piórkiem.



LUTY 2019

“Poznajemy kunę” – podczas zajęć popołudniowych, w oparciu o ilustrację i książeczkę pt. “Kuna” dzieci zapoznały się z wyglądem, charakterystycznymi cechami, miejscem zamieszkania, odżywianiem, trybem życia kuny. Dowiedziały się, że kuna leśna jest ssakiem drapieżnym. Żyje w gęstych lasach iglastych i mieszanych. Chroni się w dziuplach i opuszczonych gniazdach dużych ptaków. Poluje głównie nocą. Żywi się małymi ssakami i ptakami, zjada też owady, ptasie jaja i owoce. Kuna leśna jest zręcznym wspinaczem. Swoje ofiary ściga zarówno w koronach drzew, jak i na ziemi. Kuzynką kuny leśnej jest kuna domowa. Żyje w pobliżu ludzkich siedzib. Często chroni się na strychach i poddaszach. Dzieci wykonały portret kuny wyklejając jej sylwetę kawałkami papieru kolorowego.



STYCZEŃ 2019

Kolejny zimowy miesiąc jakim jest styczeń pozwolił na przybliżenie dzieciom ciekawostek związanych ze światem przyrody, a także poznawać i rozwijać swoje zmysły wykorzystując  materiały o różnorodnej fakturze i kolorystyce, instrumenty, ilustracje, lupy oraz materiały przyrodnicze.

“POZNAJEMY BOBRA”

W  styczniu dzieci poznały życie i charakterystyczne cechy wyglądu zwierzęcia zimnowodnego jakim jest bóbr. Podczas zajęć popołudniowych dowiedziały się, że najbardziej charakterystyczną cechą jest płaski ogon pokryty łuską, który służy mu jako ster, dzięki czemu doskonale pływa i nurkuje, jak również błona łącząca pięć palców zakończonych ostrymi szponami. Bóbr wyróżnia się również długimi siekaczami, które stale rosną i ciągle zwierzę musi je ścierać obgryzając korę drzew, które wywracając się tworzą tamy. W trakcie zajęć przedszkolaki przyswoiły sobie trudne słowa tj. żeremie, siekacze, wegetarianizm, szpony. Na zakończenie dzieci wysłuchały opowiadania “Mecz piłki nożnej”, a także wykonały sylwety bobra wykorzystując papierowe talerzyki, farby i papier kolorowy.

“POZNAJEMY ZAJĄCA”

Podczas zajęć popołudniowych dzieci zapoznały się z wyglądem, charakterystycznymi cechami, miejscem zamieszkania, odżywianiem i trybem życia zająca. Rozpoznawały tropy zająca pośród innych śladów. Bardzo dużo radości sprawiło dzieciom uczestnictwo w zabawie ruchowej pt.: “Na zielonej łące pasły się zające…” podczas której przybierały różne pozy charakterystyczne dla zająca. Na zakończenie wykonały pracę plastyczno – techniczną “Zajączek” z wykorzystaniem rolki po papierze toaletowym, gotowych elementów i klamerek.


“POZNAJEMY SOSNĘ”

Kolejnym elementem przyrody jaki dzieci poznały jest drzewo iglaste – sosna. Zajęcia te odbywały się w oparciu o wiersz Jana Brzechwy pt. “Sosna” oraz gałązki różnych odmian tego drzewa. Przy użyciu lup przedszkolaki oglądały igły sosny, opisywały ich wygląd i kolor. Pośród innych gałązek bez trudu potrafiły odnaleźć te sosnowe. Zwieńczeniem zajęć było wykonanie drzewa w zimowej szacie wykorzystując technikę origami.


“PORANNY KRĄG”

Podczas zajęć prowadzonych metodą stymulacji polisensorycznej “Poranny krąg” przedszkolaki bliżej przyjrzały się aktualnej porze roku – zimie. Według wyżej wymienionej  metody zapachem i smakiem zimy jest mięta, dlatego dzieci pobudzały zmysł zapachu wąchając herbatkę miętową, a zmysł smaku – miętowymi pastylkami. Następnie starszaki wypowiadały się na temat charakterystycznych cech zimy na podstawie własnych obserwacji oraz ilustracji. Instrumentami oddającymi nastrój zimy są dzwonki lub trójkąty. Chętne dzieci pobudzały słuch pozostałych uczestników zajęć akompaniując na trójkątach do piosenki pt. “Mróz, mróz”. A skoro mróz – to zamarznięta woda, czyli lód. Przedszkolaki odbierały wrażenia dotykowe  i termiczne masując dłonie kostkami lodu. Określały właściwości lodu. Zauważyły, że lód jest zimny, gładki, śliski, topi się pod wpływem ciepła. Następnie  stymulowały dłonie wodą – naprzemiennie moczyły ręce w ciepłej i zimnej wodzie, dotykały, łapały wodę do rąk, przelewały z dłoni do dłoni, wlewały do butelki i potrząsały butelką. Dominującym kolorem zimy jest niebieski i biały. Dużą radość sprawiła dzieciom zabawa “Jestem pod śniegiem”, podczas której nauczycielka przykrywała dzieci białym prześcieradłem. Po krótkiej chwili dzieci samodzielnie ściągały biały kawałek materiału. Na koniec zajęć dzieci wykonały pracę według wzoru –  papierowy płatek śniegu, który posłużył im do dmuchania.

 


GRUDZIEŃ 2018

W  grudniu dzieci poznały życie kolejnych zwierząt żyjących w naturalnym środowisku leśnym, a także pobudzały swoje zmysły z wykorzystaniem nowych materiałów.
“POZNAJEMY SARNĘ”

Przy okazji omawiania j charakterystycznych cech wyglądu sarny oraz trybu życia przedszkolaki wysłuchały opowiadania M. Buczkówny pt. “Sarenka w zimie”, a także uczestniczyły w zabawie ruchowej “Sarenki do paśnika”. Na zakończenie dzieci wykonały piękne prace plastyczne z wykorzystaniem różnorodnych technik.

“POZNAJEMY LISA”

Pierwszym z nich był lis. Przedszkolaki na zajęciach popołudniowych poznały jego wygląd, charakterystyczne cechy, miejsce zamieszkania, czym się żywi oraz tryb życia. Dzieci wysłuchały 2 opowiadań pt. “Deszczowy dzień” oraz “Super buty sportowe fox”, a także ciekawostek dotyczących tego ssaka. Następnie przedszkolaki uczestniczyły w zabawie ruchowej tj. “Chodzi lisek koło drogi…”. Na zakończenie wykonały prace z wykorzystaniem różnorodnych technik plastycznych.


“PORANNY KRĄG – ZIMA”

W grudniu dzieci uczestniczyły w jednym zajęciu pt. “Poranny krąg”, podczas którego rozwijały zmysł węchu, smaku, dotyku, wzroku i słuchu. Zapachem przewodnim zimy jest mięta, dlatego dzieci pobudzały zmysł węchu wąchając zasuszoną miętę oraz herbatkę miętową. Zapoznając się z jej wyglądem pobudzały także zmysł wzroku, a także dotyku. Żywiołem zimy jest woda. Przedszkolaki moczyły rączki w dzbankach z zimną i ciepłą wodą, a następnie opowiadały o swoich odczuciach nt. “Jaka jest woda”. Dźwiękiem zimy są trójkąty. Podczas gry na tych instrumentach dzieci porównywały dźwięki wydobywające się z nich, gdyż były one różnej wielkości. Zauważyły że każda wielkość trójkąta wydaje inny dźwięk. Kolorem przewodnim tej pory roku jest niebieski i biały, dlatego materiały oraz pomoce z różnymi fakturami tj. pompony, wyciory, wata, tkaniny itp. były w tym kolorze. Dużo radości sprawił dzieciom masaż dłoni, który wykonywały sobie nawzajem, smarując je kremem o zapachu mięty. Na zakończenie dzieci pobudzały zmysł smaku kosztując miętowych pastylek.


LISTOPAD 2018

W  listopadzie dzieci poznały życie kolejnych zwierząt ze środowiska leśnego.
“POZNAJEMY NIEDŹWIEDZIA”

Niedźwiedź brunatny,  zamieszkuje gęste lasy, najchętniej w górach. Przedszkolaki na zajęciach popołudniowych poznały jego wygląd, charakterystyczne cechy, miejsce zamieszkania, czym się żywi oraz tryb życia. Dzieci wysłuchały wiersza “Niedźwiedzie zasady” M. Daneckiego, a także ciekawostek dotyczących tego ssaka. Następnie przedszkolaki rozwiązywały zagadki na jego temat i uczestniczyły w zabawach ruchowych tj. “Niedźwiedź”, “Niedźwiedzia wędrówka”. Na zakończenie wykonały prace plastyczne z wykorzystaniem różnorodnych technik.


“POZNAJEMY DZIKA”

Dzieci poznały również dzika. Przy okazji omawiania jego charakterystycznych cech wyglądu oraz trybu życia przedszkolaki poznały trudne określenia jak locha – samica,

odyniec – samiec i warchlaki – młode dziki. Dzieci wysłuchały opowiadania i wiersza związanych z tym ssakiem, a także wykonały prace plastyczne.


“POZNAJEMY SOWĘ”

Kolejnym zwierzęciem była sowa. Poznając wiadomości na temat tego ptaka, jego trybu życia miejsca bytowania, odżywiania oraz wyglądu,  dzieci uczestniczyły w zabawie integracyjnej “Mądra sowa witać dzieci jest gotowa”, wysłuchały opowiadania “Zamieszanie w leśnej krainie”, a także uczestniczyły w zabawach ruchowych “Nawoływanie puchaczy” oraz “Sowo, sowo powiedz mi”. Na zakończenie przedszkolaki wykonały prace z wykorzystaniem ciekawych technik plastycznych.



“PORANNY KRĄG”

W listopadzie dzieci uczestniczyły w dwóch zajęciach pt. Poranny krąg, podczas których rozwijały zmysł węchu, smaku, dotyku, wzroku i słuchu. Zapachem przewodnim jesieni jest lawenda, dlatego dzieci pobudzały zmysł węchu wąchając zasuszoną lawendę. Zapoznając się z jej wyglądem pobudzały także zmysł wzroku, a także dotyku. Żywiołem jesieni jest wiatr. Przedszkolaki nasłuchiwały szumu wiatru powstałego z wiatraka, wyczuwały wiatr na sobie, tańczyły z wstążkami bibuły obserwując jak poruszają się na wietrze. Dźwiękiem jesieni są dzwonki. Podczas gry na dzwonkach dzieci porównywały dźwięki wydobywające się z nich. Zauważyły że każdy kolor dzwonka wydaje inny dźwięk. Kolorem przewodnim tej pory roku jest żółty, dlatego wstążki bibuły były w tym kolorze. Także zapoznając się z fakturami różnych materiałów przedszkolaki zauważyły, że są one w kolorze żółtym. Dużo radości sprawił dzieciom masaż dłoni, który wykonywały sobie nawzajem, smarując je kremem o zapachu lawendy. Na zakończenie dzieci pobudzały zmysł smaku kosztując miodu, który tak jak czekolada jest smakiem tej pory roku.


PAŹDZIERNIK 2018

“POZNAJEMY JEŻA”

Realizując innowację Przyroda w czterech porach roku dzieci w październiku poznały wygląd, charakterystyczne cechy, miejsce zamieszkania, odżywianie oraz tryb życia jeża. Przedszkolaki wysłuchały opowiadania L. Krzemienieckiej “Jak się Krasnal Hałabała z jeżami w cenzurowane bawił’, a także ciekawostek dotyczących tego ssaka. Następnie dzieci uczestniczyły w zabawach ruchowych tj. “Na dywanie siedzi jeż…”, “Szukaj norki”, “Zwiń się w kłębek” oraz wykonały prace wykorzystując różne ciekawe techniki plastyczne.

“TAJEMNICE DRZEWA”

Podczas kolejnych zajęć przedszkolaki słuchały i omawiały tekst z książeczki pt. “Drzewa” /budowa drzewa, ulubione środowisko, sposób odżywiania, wzrost młodej rośliny, zrzucanie liści, itp/. Rozpoznawały i nazywały wybrane gatunki drzew, dzieliły je na liściaste i iglaste, rytmicznie wyklaskiwały nazw drzew, przyporządkowywały kształt liści i owoców do wybranych drzew. Dzieci brały udział w ćwiczeniach oddechowych “Jesienne liście” oraz zabawie ruchowej przy muzyce “Drzewa na wietrze”. Na zakończenie wykonały prace plastyczne
pt. “Jesienne drzewo” wykorzystując ciekawe techniki oraz dary przyrody.

“PORANNY KRĄG”

W październiku podczas poranków dzieci uczestniczyły w zajęciach pt. ‘Poranny krąg’. Tematyka tych zajęć była aktualna pora roku – jesień. W trakcie tych zajęć były pobudzane wszystkie zmysły: wzrok, słuch, zapach, smak, dotyk.

Zapachem przewodnim jesieni jest lawenda. Dlatego na wstępie zostało zapalone kadzidełko o tym zapachu, a także dzieci miały możliwość zobaczenia oraz powąchania prawdziwej lawendy. Następnie odbyło się masowanie oliwką z dodatkiem zapachu lawendy dłoni dzieci przy śpiewie piosenki na powitanie. Przedszkolaki wprowadzone w nastrój, rozmawiały na temat charakterystycznych cech jesieni, po czym nastąpiło spotkanie z żywiołem, czyli z wiatrem. Za pomocą wentylatora nad dziećmi zostały rozwiane suche liście dębu. Po spotkaniu z żywiołem dzieci stymulowały zmysł dotyku kładąc na siebie materiał oraz dotykając różnych faktur w kolorze żółtym, który to jest kolorem przewodnim tej pory roku. Następnie dzieci z zamkniętymi oczami kosztowały krem czekoladowy – pobudzając tym samym zmysł smaku. Na zakończenie wybrane dziecko zgasiło zapaloną świeczkę.



Innowacja organizacyjno – metodyczna z  realizowana w grupie starszej “SOWY”
pt: “KAŻDA SOWA DO TWÓRCZEJ PRACY JEST GOTOWA”
Autorem innowacji jest nauczyciel: Pani Agata Bajbuła i Pani Edyta Smejkal

Opis innowacji:

Prace dzieci stają się ciekawe i bogate, wtedy, kiedy stworzy się im warunki sprzyjające rozwojowi działalności artystycznej. Realizacja innowacji przyczyni się do rozwoju uzdolnień plastycznych dzieci, do promocji przedszkola w bliższym i dalszym środowisku poprzez udział dzieci w konkursach plastycznych, w dobrym stopniu przygotuje dzieci do nauki pisania, uczyni małych artystów osobami otwartymi, wrażliwymi, patrzącymi na świat poprzez pryzmat kolorów i kształtów. Innowacja wdrażana będzie w odpowiedniej atmosferze, dzieci zostaną otoczone życzliwością, wyrozumiałością dla swoich potrzeb oraz zrozumieniem ich trudności, chęcią niesienia pomocy i cierpliwością okazywaną przez nauczycieli, pracowników przedszkola oraz rówieśników. Wszystko, co zawiera innowacja odpowiada naturalnemu poziomowi rozwoju dziecka. Przy jej wdrażaniu wykorzystamy posiadaną bazę materialną.

Adresatami innowacji są dzieci 4 letnie z grupy “Sowy”. Czas innowacji obejmuje okres 3,5 miesięczny z możliwością jej kontynuowania w następnym roku szkolnym. Zajęcia odbywać się będą raz w tygodniu na ranku bądź w godzinach popołudniowych.

Niniejsza innowacja ma na celu zachęcanie dzieci do działań twórczych z wykorzystaniem niestandardowych przedmiotów i materiałów. Ma zachęcić przedszkolaków i zmotywować  do doświadczania i eksperymentowania z rodzicami w domu.

Motywacja wprowadzenia innowacji:

Innowacja “Każda Sowa do twórczej pracy jest gotowa”  – stymulowanie  rozwoju  twórczej aktywności plastycznej u dzieci w wieku przedszkolnym poprzez doświadczanie i eksperymentowanie z wykorzystaniem niestandardowych technik plastycznych jest naszą odpowiedzią na aktywne zagospodarowanie dzieciom czasu pobytu w przedszkolu w ciekawy i atrakcyjny sposób, a także wyjściem naprzeciw wymogom edukacyjnym zawartym w aktualnej podstawie programowej wychowania przedszkolnego dla przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz innych form wychowania przedszkolnego.

Na podstawie wieloletnich obserwacji w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym zauważyłyśmy, że z dużą liczbą przedszkolaków trudno wykonać szereg ciekawych działań, doświadczeń i eksperymentów, które umożliwiłyby zaciekawienie małych przedszkolaków działaniami twórczymi przy pomocy różnorakich technik plastycznych. Dlatego też główną przyczyną opracowania innowacji była potrzeba zebrania informacji i materiałów oraz opracowanie planu działania, dzięki którym będziemy mogły zapoznać grupę dzieci z możliwościami tworzenia sztuki plastycznej w ciekawy, bezpieczny i interesujący sposób.

Działalność plastyczna jest jedną z form wyzwalania ekspresji dzieci,  a także wrażliwości estetycznej, wzruszeń i przeżyć. Rozwija twórczą inicjatywę dziecka, pomysłowość, wiarę we własne siły, pobudza rozwój umysłowy i emocjonalny, usprawnia ręce dzieci, stwarza możliwości ich artystycznych, technicznych i społecznych doświadczeń.  W dzisiejszych czasach, gdy kolorowanki, komputery i programy multimedialne zdominowały świat przedszkolaków, mało uczy się dzieci stawiania kreski, rysowania, malowania i wycinania. Dlatego szczególnie celowe i potrzebne staje się prowadzenie ciekawych zajęć plastycznych już od najmłodszych lat przedszkolnych.

Dzieciom podoba się to co przynosi im radość, wywołuje miłe wrażenia, które pobudzają je emocjonalne. Dzieci uczestniczące w ciekawych zajęciach plastycznych, konstrukcyjnych odkryją i rozwiną z pomocą nauczyciela drzemiące w  nich talenty. Prace plastyczne wykonane przez dzieci pozwolą im odczuć sukces, który wzmocni poczucie własnej wartości i zmotywuje do dalszej pracy. Wprowadzenie innowacji rozbudzi w dzieciach zainteresowania i uzdolnienia plastyczne, wyzwoli w nich zaangażowanie twórcze, śmiałość otwartość oraz wiarę we własne możliwości. Przyczyni się do powszechnego rozwoju, rozwinie umiejętności wypowiadania się w formie pracy plastycznej.

Aby urozmaicić pracę z dziećmi proponujemy nowe, nietypowe rozwiązania jak również te znane połączone ze sobą w różnych kombinacjach. Przedszkolaki będą doświadczać i eksperymentować, by ich działalność i ekspresja plastyczna stała się formą likwidacji napięć i negatywnych emocji, a osiągnięte wyniki zachęcały do dalszego wysiłku i stały się motywacją do dalszego działania.


CZERWIEC 2018

“Odbijanie dłoni”

Wprowadzenie innowacji rozbudziło w dzieciach zainteresowania i uzdolnienia plastyczne, wyzwoliło w nich zaangażowanie twórcze, śmiałość, otwartość oraz wiarę we własne możliwości. Widać to podczas wykonywania pracy plastycznej “Bocian”, gdzie przedszkolaki odbijały dłonie umoczone w farbach na arkuszu papieru tworząc kompozycje. Oczami wyobraźni starały się stworzyć ciekawą postać bociana. Powstało nam całe stado różniących się między sobą bocianów szukających na łące pożywienia.

 


MAJ 2018
“Rysowanie ołówkiem”

Podczas realizacji innowacji staramy się zachęcić przedszkolaki do posługiwania się różnymi narzędziami pisarskimi. Niewątpliwie ołówek jest jednym z tych, którym wykonać pracę plastyczną jest bardzo trudno. Zmiana siły nacisku to zmieniająca się intensywność koloru, gruba ? cienka kreska, kolorowanie wszystko to ma wpływ na końcowy efekt pracy. Takie prace rozwijają twórczą inicjatywę dziecka, pomysłowość, wiarę we własne siły, pobudzają rozwój umysłowy i emocjonalny, usprawniają ręce dzieci, stwarzają możliwości ich artystycznych, technicznych i społecznych doświadczeń.


“Wydrapywanie w plastelinie”

W naszym przedszkolu lubimy twórczo spędzać czas a zabawa plasteliną to jeden z najprzyjemniejszych momentów. Plastelina kojarzy się dzieciom wyłącznie z lepieniem. Podczas realizacji naszego projektu postanowiłyśmy pokazać przedszkolakom inny sposób wykonania dzieł plastycznych z użyciem plasteliny, starych niepotrzebnych nakrętek do słoików oraz wykałaczek.

Wydrapywanie w plastelinie –  w nakrętce nakładamy równomiernie plastelinę, następnie wykałaczką wydrapujemy wzory.

 
“Woskowe obrazki”

Do wykonania tej pracy potrzebowaliśmy ostrużyn z kredek świecowych, folię aluminiową oraz żelazko. Najpierw dzieci na kartce papieru ułożyły cienką warstwę ostrużyn tworząc dowolną kompozycję. Następnie na tak przygotowany podkład nakładaliśmy delikatnie arkusz z folii aluminiowej i z pomocą nauczyciela całość lekko przeprasowaliśmy żelazkiem. Pod wpływem ciepła kredki świecowe rozpuściły się tworząc ciekawą i efektowną pracę. W ten sposób powstały barwne motyle, kwiaty,  kolorowe piłki, serduszka, a nawet domki.



“Malowane kamienie”

Każde dziecko uwielbia bawić się kamieniami – zbierać, przerzucać, układać. My postanowiliśmy wykorzystać je jako materiał do twórczej pracy. Oprócz kamieni potrzebowaliśmy farbek plakatowych. Dzieci w dowolny sposób pokrywały kamienie farbami zmieniając je w wesołe pszczółki, biedronki, motylki. Powstał też mały żółwik który schował się w swojej skorupce. Malowanie kamieni przyniosło dzieciom wiele radości i frajdy.


“Pszczółki z rolek po papierze toaletowym”

Tworzenie owadów z rolek po papierze toaletowym to świetna zabawa, a jednocześnie dzieci uczą się jak można ponownie wykorzystać różne materiały. Wspólnie z przedszkolakami postanowiliśmy wykonać wesołą pszczółkę. Najpierw dzieci owinęły rolkę kawałkiem żółtej kartki z papieru kolorowego. Następnie przykleiły kilka czarnych pasków z papieru w jednakowych odstępach. Na koniec wycięły i przykleiły skrzydełka oraz główkę i czułki naszej pszczółce. Dorysowały oczka i praca gotowa. Po skończonej pracy sala przedszkolna zmieniła się w ogromny ul w którym wesoło brzęczały i fruwały pracowite pszczółki.

KWIECIEŃ 2018
“Rysowanie nitką”

Okazuje się, że nie tylko ołówek, pędzel czy kredka mogą służyć do rysowania. Przedszkolaki próbowały rysować nitką.  Nitki różnej grubości oraz farby w kilku kolorach, posłużyły im do wykonania nietypowych, aczkolwiek ciekawych dzieł plastycznych. Nitkę zanurzamy w farbie, unosimy  nad kartką i opuszczamy. Nitka przybiera różny kształt. Nakrywamy ją drugą czystą kartką, przyciskamy ciężkim przedmiotem, wyciągamy nitkę a na koniec rozdzielamy kartki.

 

“Malowanie tęczy”

Tęcza to jedno z najpiękniejszych zjawisk przyrodniczych. Przedszkolaki przy dźwiękach muzyki próbowały narysować ją tylko trzema kolorami. Na wcześniej wyznaczonych polach nakładały trzy podstawowe kolory (czerwony, żółty, niebieski) pozwalały im mieszać się ze sobą w miejscu łączenia. Zwracały uwagę na to, jakie kolory powstaną w wyniku łączenia się farb.



MARZEC 2018

“Kukiełki na drewnianej łyżce”.

Dzieci uczestniczące w naszych zajęciach plastycznych, odkrywają i rozwijają z pomocą nauczyciela drzemiące talenty.

Niewątpliwie drewniane kuchenne łyżki, są niestandardowym materiałem do działań twórczych. Wełna, papier, bibuła, serwetki, wycięte gotowe elementy, klej, trochę wyobraźni i powstały piękne kukiełki. Te dzieła plastyczne pozwoliły dzieciom odczuć sukces, który wzmocnił poczucie ich własnej wartości i zmotywował do dalszej pracy. Przedszkolaki w ciekawy i atrakcyjny sposób wykorzystały wykonane przez siebie postaci do zabawy w teatr. Tak więc, wcielając się w role wykonanych przez siebie postaci i zamieniając się w aktorów wyzwalały w sobie zaangażowanie twórcze, śmiałość, otwartość oraz wiarę we własne możliwości.

“Rysowanie ołówkiem i gumką”

Podczas naszych działań przedszkolaki poznają nowe formy zastosowania znanych już narzędzi plastycznych. Tak było podczas rysowania ołówkiem i gumką. Twórczość plastyczna wymaga zaangażowania i stanowi źródło dobrej zabawy oraz radości. Jest formą zdobywania wiedzy, aktywizowania myślenia, służy rozwojowi samodzielności, pomysłowości. Dzieci kartkę z bloku technicznego pokrywały za pomocą ołówka, następnie gumką do gumowania, gumowały na niej różne wzory.

  

“Malowanie na cukrze”

Z  brystolu wycinamy kształt jajka, smarujemy klejem i posypujemy cukrem gruboziarnistym, malujemy je farbą.

 

Któż by pomyślał, iż do wykonania ciekawych prac plastycznych można zakupić materiały w sklepie budowlanym. Zarówno styropian jak i papier ścierny stały się podstawą do wykonania dzieł o tematyce wiosennej.

“Rysowanie na papierze ściernym”

Papier ścierny okazał się doskonałym podkładem rysunkowym. Jest to przykład na to, w jaki sposób można dzieci zaskoczyć i zainteresować. Tematem prac były wiosenne kwiaty. Do rysowania wykorzystaliśmy papier drobnoziarnisty, ale nie najdrobniejszy, gdyż od grubości ziarna zależy efekt końcowy oraz kredki – pastele olejne. Dzieci w pierwszej kolejności rysowały kontury kwiatka czarną kredką, a następnie wypełniały kontury kolorem. I tak oto powstała na gazetce wiosenna łąka pełna kwiatów, wśród której ukrył się zajączek.

“Stemplowanie styropianem”

Często zastanawiamy się co zrobić z resztkami różnych materiałów, jak je wykorzystać. My nie mieliśmy wątpliwości. Z resztek styropianu wykonaliśmy pracę pt Ptaki. Najpierw przedszkolaki pomalowały części styropianu czarną farbą plakatową, a następnie odbijały kolejne elementy kompozycji na białej kartce z bloku technicznego, tak aby powstał ptak. Dało wspaniały efekt graficzny oraz różnorodność faktur. Na koniec dzieci wykonały tło w jednolitym kolorze i praca gotowa.

 



Innowacja realizowana w grupie młodszej “MISIE”
pt: “ZABAWY TRADYCYJNE”
Autorem innowacji jest nauczyciel: Pani Małgorzata Władarz

Opis innowacji:

“Zwyczajem dzieci jest grać w cet i liszkę

i na długim jeździć kiju”

                                                                                  Wincenty Kadłubek

Zabawa jest naturalną potrzebą dzieci na całym świecie. Jej rola jest nieoceniona. Poprzez nią dziecko ma możliwość wypowiedzenia swoich uczuć, pragnień, dążeń. Poznaje świat realny, świat rzeczy i świat stosunków ludzkich. To właśnie dzięki zabawie rozwój psychofizyczny dziecka jest nieustannie stymulowany i to poprzez oddziaływanie na wszystkie zmysły.

Niniejsza innowacja ma na celu zaprezentowanie korzyści płynących ze znajomości zabaw i gier tradycyjnych. Na podstawie wieloletnich obserwacji  w pracy w przedszkolu zauważyłam, że dorośli czasem próbują odwodzić dziecko od tradycyjnej zabawy na rzecz bardziej “rozwijających”form działalności. Niestety, dzieci sporadycznie bawią się z rodzicami. Dlatego też główną przyczyną innowacji jest potrzeba przypomnienia, że to właśnie zabawy i gry tradycyjne, te wspólne , z rówieśnikami, rodzicami  są najbardziej naturalną i skuteczną metodą nauczania i uczenia się, a także sposobem na wspólne,  ciekawe spędzanie czasu  .

Czasy przedszkolne nieodłącznie kojarzą się z grupową zabawą w kółeczku i wspólnym wyśpiewywaniem towarzyszących temu piosenek. Wprawdzie współczesne przedszkola pod wieloma względami różnią się od tych sprzed  lat, ale w tej kwestii nic się nie zmieniło – nadal bawimy się w ‘Starego niedźwiedzia’, “Rolnika””czy “Cebulkę”. Te zabawy to już część naszej tradycji. Wspólna zabawa w kole czy w parach to dla dzieci coś znacznie więcej niż tylko miłe spędzenie czasu. Poprzez śpiewanie i powtarzanie tekstów, dzieci doskonalą swoją pamięć, rytmiczność i melodyjność. Uczą się  czekania na swoją kolej,  a czasami muszą pogodzić się z przegraną i niepowodzeniem. Ponadto wspólna aktywność dziecięca daje najlepsze efekty i najwięcej radości.

Adresatami innowacji są dzieci w wieku 3-4 lat. Zajęcia innowacyjne odbywać się będą w ramach  zajęć porannych oraz będą wykorzystywane jako element zajęć głównych.

Niniejsza innowacja ma   zachęcać dzieci do aktywnego i ciekawego spędzania wolnego czasu z rówieśnikami oraz dorosłymi ( w przedszkolu i domu).


MAJ 2018

W maju najważniejsze było przygotowanie do  Dnia  Mamy . Dzieci szlifowały piosenki , aby wypaść przed swoimi mamusiami  jak najlepiej .

Mimo to wystarczyło jeszcze czasu na tradycyjną  zabawę z piosenką. Dzieci pląsały  do popularnej i znanej zabawy ze śpiewem : “Karuzela”.

Chłopcy, dziewczęta, dalej śpieszmy się.

Karuzela czeka, wzywa nas z daleka.

Starsi już poszli, młodsi jeszcze nie.

Hejże ha, hejże ha! Spieszmy się.

(dzieci wysuwają na zmianę nogi do przodu, dotykając podłogi palcami, trzymają się za ręce tworząc koło)

Hej hopsa sa (wszyscy w kole podskakują)

Jak ona szybko mknie!

Hej dalej, dalej do zabawy spieszmy się! (dzieci podskakując, posuwają się w prawo, a za drugim razem w lewo)

Druga zabawa : “Rolnik sam w dolinie” to już prawdziwe wyzwanie pamięciowe . Dzieci śpiewają długą wyliczankę, a wraz z nią wykonują zabawy ruchowe. W utworzonym kole jest jedno dziecko-  “rolnik”. Zadanie polega na dobieraniu kolejnych uczestników zabawy zgodnie ze słowami śpiewanej piosenki:

Rolnik sam w dolinie, rolnik sam w dolinie, hejże dzieci hejże ha rolnik sam w dolinie.

Rolnik bierze żonę, rolnik bierze żonę, hejże dzieci hejże ha rolnik bierze żonę.

Rolnik ze środka wybiera jedno dziecko z kółka i tańczą we dwójkę w środku.

Żona bierze dziecko, żona bierze dziecko, hejże dzieci hejże ha żona bierze dziecko.

Żona podchodzi do kółka i wybiera następne dziecko itd. Reszta dzieci nadal tańczy w kółku,

Dziecko bierze nianię…

Niania  bierze kotka…

Kotek bierze myszkę…

Myszka bierze serek…

Dziecko – ser zostaje w kółku samo reszta dzieci wraca do dużego koła i śpiewają dalej klaszcząc w dłonie:

Ser zostaje w kole, bo nie umiał w szkole tabliczki mnożenia, ani podzielenia.

Ser zostaje  w kole – teraz jest rolnikiem i zabawa zaczyna się od początku.

Zabawy te , jak zwykle  sprawiły dzieciom wiele  radości.  Uwolniły spontaniczność, uczyły naśladownictwa, wchodzenia w określone role, rozwijały sprawność ruchową. Doskonaliły także poczucie rytmu a przede wszystkim integrowały   grupę.
KWIECIEŃ 2018

Małe dzieci uwielbiają zabawy muzyczne i zabawy z rytmem, które stymulują praktycznie wszystkie sfery rozwoju malucha –  rozwijają świadomość ciała i przestrzeni, wpływają na zmysł estetyczny, słuch muzyczny i rozwój psychoruchowy.

Miesiąc  kwiecień obfitował  w tematy związane z dbaniem o czystość, higienę i  zdrowie.  Przedszkolaki  poznały  zastosowanie  różnych  przedmiotów  potrzebnych  do  utrzymania higieny i czystości. Przypomniały sobie również,  jak prawidłowo myjemy ręce, zęby czy wycieramy noski.

Dowiedziały się również , że o higienę dbają też zwierzątka.

Kot  myjąc się ,używa zarówno języka, zębów, łapek jak i pazurków. “Kotek, kotek łapki myje,i buzię, nosek, uszy, szyję, a ja razem z mym koteczkiem piorę do nosa chusteczkę”. Dzieci wspólnie z nauczycielem powtarzały tekst piosenki  i naśladowały czynności, o których jest w nim mowa.  Podczas wykonywania piosenki atmosfera wspólnej zabawy ,humor , zaangażowanie emocjonalne sprzyjały  utrwalaniu wiedzy o własnym ciele.

“Maszerują dzieci drogą “ raz, dwa, trzy ; prawą nogą , lewą nogą …to zabawa podczas , której dzieci utrwalają liczenie oraz  rozróżnianie prawej i lewej strony ciała.

“Kaczka” kwacze, śmiesznie człapie po obwodzie koła , na dodatek w zbyt luźnych  laczkach…ale za to jest wesoło. Dzieci , naśladując kaczki i śpiewając:  “Jak to miło być kaczuszką, machać sobie prawą nóżką ( lewą nóżką)…”utrwalały  rozróżnianie prawej i lewej strony ciała.

” Dwóm tańczyć się zachciało”. W tej zabawie ruch jest ilustracją piosenki. Sprzyja on nawiązaniu kontaktu między dziećmi . Ma charakter żartobliwy .

Dlaczego muzyka jest tak ważna w życiu dziecka? Głównie dlatego, że kontakt dziecka z muzyką dostarcza maluchom wiele radości i frajdy.

MARZEC 2018

Tęsknimy już wszyscy za wiosną, a zima nie chce odpuścić … .

Dzieci, zwłaszcza te małe, lubią tańczyć i śpiewać. Zabawy ruchowe przy muzyce to dobry pomysł nie tylko na niepogodę, ale również  na poprawę humoru .

Poranne wstawanie często nie należy do przyjemnych … również dla dzieci.

Dlatego , aby poprawić sobie nastrój, poranek w przedszkolu zaczynamy  od “Gimnastyki”.

Stajemy w kręgu ( kole) , śpiewamy i pokazujemy rękoma części ciała, o których właśnie jest mowa, przy czym ruszamy się dynamicznie i z życiem.

Każdy z nas pamięta zabawę :  “Uciekaj myszko… “

Dzieci trzymając się za ręce ustawiają się w kręgu. Dwoje dzieci “mysz” i “kot” zostają na zewnątrz kręgu, pozostałe dzieci chodzą w kółko i śpiewają:

Uciekaj myszko do dziury

bo ciebie złapie kot bury,

a jak cię złapie kot bury,

to cię obedrze ze skóry.

W trakcie piosenki “mysz” ucieka a “kot” musi ją dogonić. “Mysz” może się dostać do środka koła tylko przez tzw. bramkę, czyli uniesione do góry ręce dwóch uczestników. W ten sam sposób do środka, za “myszką”, może się dostać “kotek”, jeśli dzieci nie chcą wpuścić “kota” do  środka zamykają bramkę.

Kolejna zabawa to: “Tańczymy labada” .  Ma ona na celu utrwalanie stron ciała, podnoszenie poziomu rozwoju psychomotorycznego dzieci.

Tańczymy labada labada, labada,

Chodzimy w koło trzymając się –  za pierwszym

razem  – za ręce, a za każdym następnym, za część

ciała o jakiej w następujący sposób po zakończeniu

śpiewu mówi osoba prowadząca:

Rączki były ? Były !

Głowa była ? Nie było !

i zaczynamy od początku…

Zachęcam do wykorzystania naszych propozycji zabaw w warunkach domowych.


LUTY 2018

Zima to najpiękniejsza pora roku. Jest też porą najbardziej tajemniczą i pobudzającą wyobraźnię. Zimowy krajobraz przedstawia  drzewa, które  pokryte są białym śniegiem. Na szybach pojawiają się wzory malowane przez mróz, a w powietrzu widać drobne, wirujące płatki śniegu.   Dzieci szczególnie cieszą się ze śniegu : lepią bałwany ,organizują  bitwy na śnieżki, jeżdżą na sankach, nartach czy łyżwach . Każde dziecko czeka tylko na to, aby pójść na podwórko i poszaleć.

“Zima dookoła” to kolejna zabawa , którą dzieci poznały . Jest to zabawa utrwalająca znajomość  imion kolegów i  koleżanek z grupy  maluszków.

“Nina, Ninka , zima dookoła

Zgadnij Ninka , kto Cię woła?”

Jednak to , co dzieci wprowadziło w radosny nastrój , to  zimowe wyjście z przedszkola  i  zabawy na śniegu . Ubrane odpowiednio do aury, doskonale bawiły się na placu przedszkolnym. Efektem wspólnych zabaw był śniegowy bałwan, który znalazł swoje miejsce przed oknami sali maluszków.

Zabawa zimą to nie tylko szaleństwo w ogrodzie przedszkolnym. Bawiliśmy się również  doskonale w sali przedszkolnej.

Odbyliśmy podróż do Lodowej Krainy. Wsiedliśmy do pociągu i ze śpiewem na ustach :

Jedzie pociąg z daleka, ani chwili  nie czeka

Konduktorze łaskawy , zawieź nas do Warszawy… .” pomknęliśmy przed siebie.

Na stacji docelowej , dzieci wysiadły  z pociągu  i pierwsze co zobaczyły oczami  swojej wyobraźni ,  to   pingwiny.

“O, jak przyjemnie i jak wesoło

w pingwina bawić się, się, się.

Raz nóżka prawa, raz nóżka lewa,

do przodu,

do tyłu,

i raz, dwa, trzy!”

Oto kolejna zabawa – “Pingwin” . Zabawa bardzo prosta, ale dostarczająca wiele radości. Jej celem jest doskonalenie   orientacji w schemacie ciała.


STYCZEŃ 2018

I tak oto kolejny miesiąc naszej innowacji. W styczniu maluszki poznały trzy zabawy .

Atmosfera wspólnej zabawy, humor, zaangażowanie emocjonalne sprzyjały  utrwalaniu wiedzy o własnym ciele. Zabawy  dodatkowo umożliwiały  wspólne przeżywanie emocji , dostarczyły  wiele radości – co przyczyniło się do budowania wspólnej więzi między dziećmi.

“Nie chcę cię, nie chcę cię….”  O dziwo… Okazało się , że jest to ulubiona zabawa trzylatków, którą  większość z nas pamięta jeszcze z przedszkola.  Zabawa  posłużyła nam  jako przerywnik  między  zajęciami ,  pomagając  w skupieniu dziecięcej uwagi. Poza tym  trzylatki przepadają za piosenkami z pokazywaniem. Do tej piosenki ustawiamy dzieci parami naprzeciwko siebie, maluchy śpiewając wykonują w swoim kierunku gesty opisane w piosence.

“W naszym pokoju pełno muzyki jest,są instrumenty, o których mało wiesz” –

Podczas pierwszej zwrotki dzieci klaszczą, podczas drugiej – tupią nogami. Wykorzystaliśmy również znane nam już instrumenty , a całość odbyła się w pokoju zbudowanym  przez dzieci z dużych klocków .

“Stary niedźwiedź” to jedna z bardziej znanych zabaw. Z grona uczestników wybiera się tzw. niedźwiedzia, pozostałe dzieci łapią się za ręce i chodzą w kółko śpiewając piosenkę. Niedźwiedź siedzi w środku kręgu i na samym końcu piosenki, gdy padają słowa “trzecia godzina niedźwiedź łapie”, musi złapać jedno z uciekających dzieci. Tym samym, złapane dziecko zostaje niedźwiedziem i zabawa zaczyna się od początku.

Należy jeszcze wspomnieć, że podczas obchodów “Dnia Babci i Dziadka” wykorzystaliśmy zabawę “Praczki”. Okazało się ,że zabawy tradycyjne przynoszą wiele radości również dorosłym…a może były również okazją do wspomnień z dzieciństwa ?


GRUDZIEŃ 2017

Dzieci chętnie poznają piosenki i zabawy tradycyjne. Wzmagają one  aktywność i uruchamiają dziecięcą pomysłowość. Ponadto często mają charakter żartobliwy , jednocząc grupę w radosnej zabawie.

W miesiącu grudniu poznaliśmy piosenkę i zabawę  wspomagającą proces kształtowania się świadomości
( “Ja wśród innych”): ” Mam chusteczkę haftowaną”. Zabawa   koncentruje się na  osobie dziecka: głównie jego imieniu .

Zabawy z działu : “Ciało i przestrzeń”,   utrwalające  znajomość  nazw poszczególnych części ciała oraz doskonalące   określania ich położenia w przestrzeni . Głównie  ułatwiające rozróżnianie prawej i lewej części ciała : “Praczki” oraz  “Boogie-woogie”.

Zabawę ruchową z opowieścią: “Krasnoludki”  , rozwijającą wyobraźnię i ćwiczącą pamięć , gdzie ruch jest ilustracją piosenki.



Innowacja metodyczna z języka angielskiego realizowana w grupie starszej “PSZCZÓŁKI”
pt: “LEARN HOW TO DRAW”
Autorem innowacji jest nauczyciel: Pani Anna Szmajduch

Głównym celem tej innowacji jest jak najlepsze przygotowanie dzieci do podjęcia nauki w szkole, wyrównywanie różnic i podnoszenie poziomu umiejętności językowych.

Niniejsza innowacja ma na celu szerzenie idei nauki języka angielskiego z wykorzystaniem środków multimedialnych. Ma ona zachęcać i motywować dzieci do interesowania się językiem angielskim, przyswajania nowego słownictwa, a w szczególności rozwijać kompetencje rozumienia ze słuchu. Doskonalenie tej kompetencji jest kluczowe dla dziecka w wieku przedszkolnym, ponieważ im starszy uczeń tym trudniej nabywać mu umiejętność rozumienia ze słuchu. Dodatkowo dzieci będą na każdych zajęciach wykonywać prace plastyczne zgodne ze zrealizowanym tematem. Zajęcia będą miały charakter zabawy, przeprowadzanej w pozytywnej atmosferze, bez wprowadzania stresu, współzawodnictwa czy nacisku na osiągane efekty tak, aby dziecko wypracowało jak najbogatszą bazę leksykalną i wykształciło swój poziom rozumienia języka angielskiego ze słuchu.

Zajęcia innowacyjne odbywać się podczas pobytu dzieci w przedszkolu, w ramach zajęć po południowych, raz w tygodniu.

Link do prezentacji z przeprowadzonych zajęć:

Posumowanie zajęć innowacyjnych – grudzień 2017

Podsumowanie zajęć innowacyjnych – styczeń 2018

Podsumowanie zajęć innowacyjnych – luty 2018

Posumowanie zajęć innowacyjnych – marzec 2018

Podsumowanie zajęć innowacyjnych – kwiecień 2018

Skip to content